3. Katechumenat w ekonomii zbawienia

by bp Zbigniew Kiernikowski

Nigdzie nie mówię, że potrzeba jedynie neokatechumenatu, lecz podkreślam, że potrzeba katechumenatu (inicjacji chrześcijańkiej), a neokatechumenat jest jedną z konkretnych propozycji, zaakceptowaną przez Kościół i, według mojego doświadczenia, bardzo skuteczną. Oprócz neokatechumenatu charakter katechumenalny ma Ruch światło-życie (deuterokatechumenat). Takie były założenia i dążenia ks. Franciszka Blachnickiego. Na naszym polskim terenie przygotowanie dorosłych do chrztu w formie katechumenatu wprowadził również Ks. Bp Wacław świerzawski. W ten sposób również przygotowuje się do chrztu w krajach misyjnych.

Nigdy nie twierdzę, że inni (poza neokatechumenatem) się nie zbawią. Gdy kładę nacisk na potrzebę formacji katechumenalnej (inicjacji chrześcijańskiej) mam na uwadze przede wszystkim prowadzenie do dojrzałej chrześcijańskiej wiary. Czynię to z coraz większym przekonaniem i zaangażowaniem, gdy widzę jak dzisiaj ludzie cierpią żyjąc w ciemności (zob. Łk 1,79) co do znajomości Boga i siebie oraz wzajemnych relacji. Z drugiej zaś strony wiem, że obok każdego zagubionego w jego bliskości, w zasięgu jego ręki jest lekarstwo i rozwiązanie – zbawienie. Trzeba tylko je głosić, by umożliwić wiarę (zob. Pwt 30,14; Rz 10,8 wraz z kontekstem w jednym i drugim przypadku). Bp ZbK

2. Obrzędy inicjacji chrześcijańskiej

by bp Zbigniew Kiernikowski

Jako owoc prac Soboru i reformy posoborowej zostały wydane Obrzędy Inicjacji Chrześcijańskiej Dorosłych (Ordo Initiationis Christianae Adultorum). Byłem w tym okresie w Rzymie. Wiem, ile było wówczas dyskusji. Jeden z moich kolegów napisał doktorat nt. aspektów wiary w tych obrzędach. W Polsce ta księga liturgiczna została wydana dopiero w 1988 roku, czyli ponad 15 lat później. Księga ta zazwyczaj jest nieużywana, albo wiele parafii jej nie posiada, a co dopiero mówić o jej znajomości. Jest to jednak księga liturgiczna bardzo ważna w dzisiejszych czasach. Robię wszystko, by duszpasterze z nią się zapoznali i z niej korzystali, aby zrozumieć ducha potrzeby katechumenatu dorosłych czy w ogóle inicjacji chrześcijańskiej. Z jej pomocą prowadzimy przygotowanie katechumenów dorosłych oraz wprowadzamy w tę problematykę rodziców dzieci i rodziców chrzestnych.

Jesteśmy w okresie Wielkiego Postu. Niewielu zdaje sobie sprawę z tego, że trzy kolejne niedziele Wielkiego Postu można nazwać niedzielami katechumenalnymi, których Ewangelie roku A są związane ze skrutyniami. Kolejno III niedziela Wielkiego Postu – Ewangelia o Samarytance, IV niedziela – o niewidomym od urodzenia, V – o Łazarzu. Bp ZbK

1. Potrzeba ewangelizacji i katechumenatu

by bp Zbigniew Kiernikowski

Dobrze powiedział „Nawrócony”, że ludzie nawracali się przez dwa tysiące lat (a nawet już wiele wcześniej). Jednakże w okresie tych dwóch tysięcy lat były różne formy katechumenatu, czyli inicjacji chrześcijańskiej. Nie jest ważne, że były różne, lecz jest ważne że były. Paradygmat tego mamy zapisany już Dziejach Apostolski (8,26-40 – historia eunucha ochrzczonego przez diakona Filipa). Po pewnym okresie w Kościele katechumenat (instytucjonalny) jako taki zaniknął (z wielu względów), a w jego miejsce powstały inne formy inicjacji chrześcijańskiej, którą w zasadniczej mierze w ostatnich czasach (wiekach) spełniał katechumenat rodzinny (obok instytucji kościelnych nowicjatów i szkół formacyjnych). Katechumenat rodzinny spełniał dobrze swoją rolę do niedawna (jeszcze kilka dziesięcioleci wstecz. Jesienią ub. roku w Siedlcach mieliśmy na ten temat sympozjum). Naturalnie nie można powiedzieć, że go wcale nie ma. Owszem po części jeszcze jest i spełnia jeszcze swoją rolę wszędzie tam, gdzie są rodziny chrześcijańskie, uformowane w wierze i będące w stanie tak żyć i tak formować. Byłoby dobrze, gdyby tak było, ale de facto nie zawsze tak jest. W praktyce bowiem rodzina w bardzo wielu przypadkach już nie spełnia tej roli (nawet jeśli jest to rodzina, którą możemy określić jako społecznie poprawna itp.), gdyż bywa, że sprawy wiary nie stanowią ośrodka życia rodziny. Stanowi je natomiast wiele innych spraw, wartości, zainteresowań, wiele różnych aspektów promocji życia wg miary tego świata. Naturalnie nie mam na myśli tylko złych rzeczy, lecz także takie, które dzisiaj są widziane jako promocja człowieka, ale w rzeczywistości nie zawsze są do pogodzenia z duchem Ewangelii i właściwie pojętą praktyką Kościoła czy byciem uczniem Jezusa.

Sobór Watykański II zauważył potrzebę katechumenatu. Mówi o tym kilkakrotnie wprost, a wiele wynika z kontekstu potrzeby formacji wiary. Uczynił to mając na uwadze procesy sekularyzacji i dechrystanizacji, jakie zachodzą we współczesnym świecie i które dotykają także społeczności kościelnych. Na to zwrócił też uwagę pod koniec swego życia Jan Paweł II w adhortacji „Ecclesia in Europa” (punkty 45-52). Bp ZbK

Podziękowanie

by bp Zbigniew Kiernikowski

Dziękuję bardzo serdecznie za złożone życzenia imieninowe, za wszelkiego rodzaju wyrazy życzliwości i modlitwy. Bp ZbK

Augustyn

by bp Zbigniew Kiernikowski

W odpowiedzi przytaczam stosowne fragmenty Motu Proprio .Zaznaczam, że moja wypowiedź nie odnosiła się do sprawowania Mszy św. bez udziału ludu (o tym art. 2 Motu Proprio), lecz do sprawowania Mszy św. z udziałem wiernych. W tym przypadku ma zastosowanie Art. 5. Przywołuje on też kanon 392.  Art. 5. § 1. W parafiach, w których jest stale obecna grupa wiernych przywiązanych do wcześniejszych tradycji liturgicznych, proboszcz powinien chętnie przyjąć ich prośbę o odprawianie Mszy w rycie Mszału Rzymskiego ogłoszonego w 1962 i zapewnić, aby dobro tych wiernych stało w zgodzie ze zwykłą opieką duszpasterską w parafii i pod kierunkiem biskupa zgodnie z kanonem 392, unikając niezgody i wybierając jedność Kościoła. Poprosiłem więc Księży Proboszczów o informowanie mnie o takich przypadkach, gdyż tutaj ma również zastosowanie kanon 392. Zachodzi to w przypadku, gdy proboszcz wyraża zgodę jak i też wtedy, gdyby tej zgody nie wyraził. Szczególnie zaś w drugim przypadku, jak to ujmuje art. 7. Motu Proprio: Art. 7. Jeśli grupa wiernych świeckich nie otrzymała od proboszcza zgody na swoją prośbę, o której mowa w art. 5 par. 1, informuje o tym biskupa diecezjalnego, który jest usilnie proszony o spełnienie ich prośby. Jeśli biskup z jakiegokolwiek powodu nie może zapewnić takiej celebracji, sprawa kierowana jest do Papieskiej Komisji „Ecclesia Dei”. Mam nadzieję, że jestem w Kościele rzymsko-katolickim na swoim właściwym mi miejscu, a nie ponad nim.Bp Zbk

Konrad – skład kadzidła

by bp Zbigniew Kiernikowski

Kadzidło to mieszanka żywicy i wonnych ziół oraz innych naturalnych składników wydzielającyh woń podczas spalania. Oryginalnie to żywica z drzew gatunku Boswellia rosnących w południowej Arabii, płn. Afryce także w Indiach. Jest ok. 25 odmian tego gatunku. Jako skład kadziła są podawane różne kombinacje, np.: żywica – 66%; olejki – 6%; substancje gumowe – 20%; różne dodatki roślinne – 2-4%; i inne – ok. 6%. To konkretny przepis 1788 roku. Odsyłam do studium M. Pfeifer, Der Weihrauch, Regensburg 1977. Naturalnie jest wiele różnych kombinacji, łącznie z tak uproszczonym rozwiązaniem, że jest to kompozycją głównie składająca się z suszonych polnych kwiatów.

Zachęcam do zajrzenia do katechez liturgicznych Swiatło i moc liturgii (Część III – katecheza 4/III). Dostępne także na stronie internetowej. Tam jest co prawda tylko krótko o składzie kadzidła. Więcej natomiast o jego znaczeniu i roli w obrzędach.

Bp ZbK

Msza sprawowana według Mszału Jana XXIIII

by bp Zbigniew Kiernikowski

Odpowiadam wszystkim, którzy w ostatnim czasie do mnie się zgłaszali z pytaniami w tej materii :

1. Przed kilku laty ktoś zwrócił się do mnie z prośbą o możliwość Mszy świętej według Mszału Jana XXIII. Poprosiłem wówczas, aby zorganizować spotkanie z zainteresowanymi osobami. Nie zostało to do dzisiaj uczynione.

2. Odnosząc się do Motu Proprio Benedykta XVI trzeba pamiętać, że:

a) sprawowanie tej liturgii jest formą nadzwyczajną liturgii Kościoła (zob. Motu proprio Art. 1);

b) W parafiach, w których jest stale obecna grupa wiernych przywiązanych do wcześniejszych tradycji liturgicznych (ubi coetus fidelium traditioni liturgicae antecedenti adhaerentium continenter existit), proboszcz powinien chętnie przyjąć ich prośbę o odprawianie Mszy rycie Mszału Rzymskiego ogłoszonego w 1962 i zapewnić, aby dobro tych wiernych stało w zgodzie ze zwykłą opieką duszpasterską w parafii i pod kierunkiem biskupa zgodnie z kanonem 392, unikając niezgody i wybierając jedność Kościoła. (Art. 5 § 1).

3. Mając to na uwadze proszę, aby osoby zainteresowane (stała grupa wiernych) zwróciły się najpierw do swego proboszcza, a ewentualnie następnie do mnie (zob. Motu proprio art. 7). Księży Proboszczów proszę też, aby w takich przypadkach skontaktowali się ze mną.

Bp ZbK

Ogólnie o naszych rozmowach

by bp Zbigniew Kiernikowski

Niniejszą wypowiedzią chcę się odnieść do wpisów wielu internautów, których pozdrawiam tą drogą. Chcę skierować kilka sów wyjaśnień dla lepsze wzajemnego rozumienia się w tego rodzaju komunikacji, za co z góry dziękuję.

O ile mi wiadomo, blog to przede wszystkim proponowanie pewnych myśli i opinii i wszczęcie wymiany zdań na poruszane tematy. Jest to w pewnym sensie dzieło przez kogoś zainicjowane, które staje się dziełem wspólnym. Z czasem do tego dojdziemy, że będę proponował rópżne tematy. Głównym będzie zawsze odniesienie naszego życia do Ewangelii. Chętnie podejmuję w tym kontekście każdą możliwą dla mnie rozmowę i staram się reagować. Jednakże proszę uwzględnić że:

1) Nie jestem w stanie odpowiedzieć na wszystkie pytania. Na pewną kategorię pytań odpowiadam indywidualnie bądź zapraszam do osobistego kontaktu (nie wszystko bowiem możliwe jest do rozwiązania w dialogu prowadzonym drogą elektroniczną). Nie chcę, aby to była martwa wykładnia – niektóre sprawy są jednak możliwe do prowadzenia tylko drogą indywidualną.

2) Dziękuję za sugestie podpowiadające, jak byłoby lepiej. Z niektórych zapewne skorzystam. Rozpoczęta forma jest punktem wyjściowym. Ponieważ nie mam w tej dziedzinie komunikacji zbyt dużego doświadczenia, zdobywam je i uczę się tego rodzaju komunikowania.

3) Zapewniam, że traktuję serio sam fakt nawiązania i nawiązywania relacji oraz stojące za pytaniami internautów zagadnienia i problemy, czasem są to też cierpienia.

4) Proszę również, by wziąć pod uwagę, że ten mój kontakt stanowi jedno z moich zająć i mogę poświęcić mu tylko określony czas. Bywa też, że przez kilka dni jestem poza Siedlcami – jak to miało miejsce 13 i 14 lutego z powodu nagłego wyjazdu do Rzymu. Proszę więc nie mieć żalu, jeśli na niektóre pytania nie odpowiadam, czy nie odpowiem wyczerpująco. Nie chcę bagatelizować podnoszonych spraw, chciałbym jednak, by mieściły się w formule rozmów, czyli by dotyczyły problemów związanych głównie z życiem Ewangelią w codzienności, co nie wyklucza również dotykania innych dziedzin.

5) Na pytania, na które łatwo uzyskać odpowiedź w innych źródłach nie zawsze będę odpowiadał. Chcę koncentrować się raczej na tych wyżej wspomnianych tematach.

Mam nadzieję, że to będzie wzajemne ubogacanie się.

Bp ZbK

Bł Męczennicy z Pratulina

by bp Zbigniew Kiernikowski

W tej chwili nie ma żadnych starań o kanonizację i nie wiem, czy są przesłanki ku temu, by to czynić. Niczego nie wykluczam, może na to nadejdzie czas. Prowadzenie procesu kanonizacyjnego wiąże się z wymiarem powszechnym kultu i znaczenia Osób dla życia Kościoła na świecie – Bp ZbK

Ewangelizacja

by bp Zbigniew Kiernikowski

Czy podobnie troszczę się o inne wspólnoty? Nie ma przecież zaproszeń na ewangelizację prowadzoną przez Ruch Światło-Życie czy innych, które by ks Bp popierał i na które by zapraszał…

Wielokrotnie zachęcam np. Domowy Kościół i Ruch Swiatło-Zycie do prowadzenia rekolekcji ewangelizacyjnych. Ostatnio robiłem to w niedzielę 10 lutego w parafii Chrystusa Miłosiernego w Białej Podlaskiej. Prosiłem, aby istniejące Kręgi zatroszczyły się o to, by powstawały nowe. Czynię to przy okazji wizytacji w innych parafiach, tam, gdzie takie grupy istnieją. Odzew jest taki, jaki jest. Nie mogę ogłosić rekolekcji ewangelizajcyjnych prowadzonych przez Ruch Swiatło-Zycie, bo nie zgłaszają się do mnie osoby, które by chciały je poprowadzić – Bp ZK

« Poprzednia strona — Następna strona »
css.php