Słuchać i mieć życie (4Ndz Wlkn C – 2010)

by bp Zbigniew Kiernikowski

Czwarta niedziela Wielkanocna jest tradycyjnie zwana niedzielą Dobrego Pasterza. W poszczególnych latach cyklu niedzielnego liturgicznego: A, B, C czytamy kolejne fragmenty dziesiątego rozdziału Ewangelii wg św. Jana. W roku C czytamy najkrótszy fragment, który stanowi jakby ukoronowanie ewangelijnych treści o Dobrym Pasterzu (J 10,27-30). Wskazuje on na intymność życia, jaka zachodzi między owcami a Pasterzem, który z kolei – jako Syn – jest w jedności z Ojcem. To ten Syn, oddany całkowicie Ojcu, który oddaje swoje życie za owce, jest dla owiec jedyną i całkowitą gwarancją życia. Dlatego, jak Jezus mówi:  

 

Moje owce słuchają mego głosu,
a Ja znam je.
Idą one za Mną
i Ja daję im życie wieczne (J 10,27n).

 

Jezus przez oddanie swego życia i posłuszne zjednoczenie z Ojcem staje się dla wszystkich, którzy szukają życia najpełniejszym odniesieniem ukazującym pełnię życia przez odniesienie do Ojca. Stąd rodzi się gotowość słuchania i trwania w postawie posłuszeństwa.

 

1. Słuchanie głosu Jezusa

Jezus nazywa owce swoimi. Może On tak mówić dlatego, że za te owce, które stały się Jego dał swoje życie. Mówiąc o owcach Jezus myśli o nas ludziach – o tych, którzy Go spotykają; którzy Go spotykają w Jego Słowie. To jesteśmy my. On nas zdobył i nabył swoją krwią. Nie nabył jednak nas dla siebie. On nabył nas tak, by nas prowadzić do Ojca. To znaczy byśmy mogli na nowo odnaleźć właściwe i jedyne źródło życia, jakim jest Ojciec. Czytaj więcej…

Po POGRZEBIE – 18 kwietnia 2010

by bp Zbigniew Kiernikowski

 

Wczoraj w Krakowie odbyły się uroczystości pogrzebowy Pary Prezydenckiej Państwa Lecha i Marii Kaczyńskich. Poprzedzone zostały one tyloma ceremoniami i wyrazami hołdu i czci oraz modlitwami w całej Polsce i w różnych zakątkach świata, szczególnie tam, gdzie są obecni Polacy. We wczorajszych uroczystościach żałobnych uczestniczyli przedstawiciele wielu Państw a przede wszystkim rzesza ludzi – nie tylko mieszkańcy Krakowa, ale z całej Polski i zza granicy.

W następnych dniach odbędą się uroczystości pogrzebowe kolejnych Ofiar. Dziś Biskupa Tadeusza Płoskiego, Ordynariusza Polowego i jego sekretarza, Ks. Płk. Jana Osińskiego oraz Ostatniego Prezydenta Rzeczpospolitej na Uchodźctwie, P. Ryszarda Kaczorowskiego. Tak będzie trwało jeszcze przez pewien czas, aż zostaną pochowani wszyscy, którzy zginęli pod Smoleńskiem w katastrofie 10 kwietnia. Pamięć z powodu odejścia tych Ludzi będzie jednak trwała zarówno pośród Najbliższych jak i w całym Narodzie.

 

1. W służbie prawdzie o Katyniu

Bolesne wydarzenia tych ostatnich dni przywołują także to, co stało się przed 70 laty. Ukazuje się ścisły związek między tymi wydarzeniami. Dostrzegamy, jak prawda o zbrodni w Katyniu, która miała być niejako programowo ukryta, uzyskała nowy medialny nośnik i woła na cały świat. Jest to nośnik bolesny ale niezaprzeczalnie jasny. Jest on związany z nową Ofiarą tych, którzy wszystkimi swoimi siłami służyli tej prawdzie za życia, a teraz po śmierci stali się jeszcze bardziej wymownymi jej głosicielami. Czytaj więcej…

Panie, Ty wszystko wiesz . . . (3 Ndz Wlkn C – 2010)

by bp Zbigniew Kiernikowski

Trzecia Niedziela Wielkanocna w roku C daje nam okazję do przeżywania wydarzenia z nad morza Tyberiadzkiego, z miejsca, które dzisiaj nazywamy miejscem prymatu. Stoi tam dziś kościół z kamieniem zwanym Mensa Christi. Tam to, według relacji Jana Ewangelisty (J 21,1-19), Jezus ukazał się trzeci raz swoim uczniom.

Stało się to w kontekście zwykłego zachowania i zajęć, jakie uczniowie czynili jako ludzie, którzy niejako wrócili do swego pierwotnego zawodu. Stało się to, jakby zapomnieli, że wcześniej już Pan im powiedział: nie ryby, lecz ludzi łowić będziecie (zob. Łk 5,10; Mk 1,17). Teraz, pod nieobecność Pana, jako rybacy poszli łowić ryby. Uczynił to Piotr i kilku jego towarzyszy. Jednakże tej nocy nic nie złowili.

W takiej oto sytuacji przychodzi do uczniów Jezus, lecz oni Go nie rozpoznają Po zapytaniu ich, czy mają coś do jedzenia, poleca im:

 

Zarzućcie sieć po prawej stronie łodzi, a znajdziecie (J 21,6).

 

Jezus wie, co ma zrobić, by na nowo zebrać uczniów i zabrać ich ponownie od ich zwykłych ziemskich zajęć i dać im moc głoszenia prawdy o Jego zmartwychwstaniu.

 

1. Cudowny połów ryb

Zarzucili sieci na słowo Jezusa. Uczynili to w posłuszeństwie Temu, którego znali, choć Go nie rozpoznali. To, co się staje w posłuszeństwie, okazuje się  znakiem pozwalającym Go rozpoznać. Zarzucili więc i z powodu mnóstwa ryb nie mogli jej wyciągnąć. Wobec cudu rodzi się wyznanie: To jest Pan! Czytaj więcej…

Mój temat w KRP: Neofici (100413)

by bp Zbigniew Kiernikowski

Dzisiaj w KRP rozmawiamy z neofitami dorosłymi i dziećmi w wieku szkolnym oraz ich rodzicami. Są to neofici, którzy przyjęli chrzest w podczas ostatniej Wigilii Paschalnej. Samo słowo „neofita” oznacza tego kto rośnie na nowo. Można też powiedzieć, że to pojęcie wskazuje na tego, kto co dopiero odrodził się z nowego źródła życia i nosi w sobie nowe życie.

Szerzej pojmując możemy widzieć w tym pojęciu wskazanie na tego, kto chodzi, czyli postępuje w nowości życia otrzymanego na chrzcie (św. Paweł – Rz 6,4).  Wyrażając to jeszcze inaczej: to ten, kto ma w sobie życie odradzające się, gdyż powstaje ono w kontekście umierania (śmierci starego człowieka). Jest to życie, które już nie jest dla siebie, ale dla Boga i dla bliźniego. Jest to życie, które karmi się Eucharystią, a więc śmiercią i zmartwychwstaniem Chrystusa, by w niesieniu przebaczenia bliźnim, objawiać moc Chrystusowego krzyża i daru Ducha Swiętego. Neofici to ci, którzy właśnie ostatnio w takie życie zostali wprowadzeni podczas ostatniej Paschy.

Zapraszam do wymiany myśli podczas audycji a także później na ten doniosły temat.

Bp ZbK

Posłuchaj audycji

Ofiary Katynia – 1940 i 2010

by bp Zbigniew Kiernikowski

Podaję także na tej strone mój list do Duszpasterzy i Diecezjan w związku z tragedią katyńską.

Siedlce, 10 kwietnia 2010 r.

Czcigodni Duszpasterze!
Drodzy Diecezjanie!

Przeżywamy bolesne doświadczenie straty tylu Osób, Przedstawicieli naszych Władz z Prezydentem RP p. Lechem Kaczyńskim i jego małżonką Marią na czele, którzy dziś zginęli w katastrofie lotniczej pod Smoleńskiem. Wymowę tego wydarzenia uwydatnia stojąca za nim z wola uszanowania przez Przedstawicieli naszego Narodu tych wszystkich Synów naszej Ojczyzny, którzy przed 70 laty stali się ofiarami podstępu i krzywdy katyńskiej ze strony reżimu sowieckiego, zmierzającego do osłabienia naszego Narodu.

Trudno jest nam pojmować plany Boże, jakie przenikają i doświadczają nasz Naród. Możemy tylko, na miarę naszej wiary, żywić nadzieję, że te wszystkie wydarzenia mogą mieć dla nas sens i łączyć nas bardziej z Jezusem Chrystusem ukrzyżowanym i zmartwychwstałym i tym samym prowadzić do pomnażania w nas dobra, które przekracza wymiar tylko ziemskiego życia.

Te chwile skłaniają nas do refleksji nad naszym życiem i do modlitwy. Są okazją wyrażenia bezinteresownej solidarności ponad wszelkimi podziałami. Są wezwaniem, by uczyć się pojmować swoje życie jako dane nam dla spełniania się w służbie drugiemu człowiekowi w imię wartości i prawd, które są niezmienne i które odnoszą nas do naszego Stwórcy i Odkupiciela.

Czcigodni Duszpasterze!

Abyśmy mogli przeżywać jak najlepiej te pełne znaczenia chwile w naszych wspólnotach, proszę Was, byście w tych dniach żałoby narodowej – stosownie do Waszego duszpasterskiego rozeznania – zarządzali i organizowali nabożeństwa i wspólne modlitwy w intencji Ofiar katastrofy oraz ich Rodzin i Bliskich, którzy doświadczyli ich odejścia. Czytaj więcej…

Dar Ducha Świętego – odpuszczenie grzechów (2 Ndz Wlkn C – 2010)

by bp Zbigniew Kiernikowski

 Przygotowujemy się do przeżycia 2 Niedzieli Wielkanocnej, która kończy oktawę Uroczystości Zmartwychwstania Pańskiego. W tradycji Kościoła była nazywana Niedzielą Białą. W tym dniu bowiem neofici przychodzili ostatni raz w białych szatach i je uroczyście zdejmowali. Obecnie jest też zwana Niedzielą Miłosierdzia. Ewangelia czytana w tę niedzielę to każdego roku (niezależnie od tego czy to rok A, B czy C), to Ewangelia wg św. Jana (J 20,19-31). Jest to opowiadanie o przyjściu Jezusa do Wieczernika pierwszego dnia tygodnia, czyli wieczorem w dzień Zmartwychwstania. Ze względu na nieobecność Tomasza, który nie chciał uwierzyć temu, co mówili Apostołowie, Jezus przychodzi także ósmego dnia. Obecny wówczas Tomasz wyznaje: Pan mój i Bóg mój!

Zatrzymajmy się na tym, co stało się owego pierwszego dnia tygodnia, czyli w wieczór Zmartwychwstania, kiedy to Jezus powiedział:

  

Weźmijcie Ducha Świętego! Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane (J 20,22n).

 

Jezus stanął przed uczniami pokazując im ręce i bok. Jest to wskazanie na rany, jakich Jezus doznał przez ukrzyżowanie. Zmartwychwstały Jezus pokazuje te rany by uświadomić Apostołom Jego tożsamość – z jednej strony jako tego, który był ukrzyżowany a z drugiej jako tego, który z tymi ranami staje przed nimi jako uwielbiony. 

1. Przemienione rany

To co wynika z tego obrazu, można sformułować lapidarnie: Jezus pokazuje uczniom rany, które już Go nie bolą, co zostały przemienione. Pozostają one faktami w Jego Ciele. Czytaj więcej…

Triduum Paschalne 2010

by bp Zbigniew Kiernikowski

Składam wszystkim Blogowiczom serdeczne życzenia bogatego przeżycia Czasu Truduum Paschalnego. Wszyscy wierzący niechaj skorzystają obficie z przeogromnego bogactwa i mocy jakie są zawarte w liturgii i w tym wszystkim co, dzięki tradycji i zwyczajom dokonuje się w tym czase w naszym myśleniu oraz w naszych odczuciach i poruszeniach religijnych. Niech to wszystko będzie ukierunkowane na Jezusa Chrystusa, który podjął krzyż i objawił się w blasku Zmartwychwstania jako jedyny Pan wszystkiego.

Zapraszam do wymiany myśli i doświadczeń związanych z tym czasem. Jest to okazja, by podzielić się też doświadczeniami i spostrzeżeniami o sposobie przeżywania tych dni w we własnych parafiach. Można też kierować zapytania i uwagi co do przygotowania i przeżywania Liturgii tych dni oraz spotykanych praktyk i zwyczajów.

Błogosławionych Swiąt Wielkanocnych ukierunkowujących nas na pełniejsze związanie się z Ukrzyżowanym i Zmartwychwstałym JEZUSEM CHRYSTUSEM i pozwalających nam lepiej rozumieć KOSCIOŁ, jako wspólnotę odkupionych grzeszników, którzy radują się z Bożego dzieła Pojednania.

Bp ZbK

css.php