Dobro i zło w sercu (8. Ndz C – 220227)

by bp Zbigniew Kiernikowski

W liturgii 8. Niedzieli roku C otrzymujemy przesłanie z Księgi Mądrości Syracha, które wzywa do roztropnego spoglądania na człowieka – w szczególności na jego czyny i myśli. Jest to też ostrzeżenie, aby nie osądzać zbyt łatwo drugiego. Raczej poczekać na owoce, jakie jawią się za jego życia, a które zazwyczaj uzyskują pełny wymiar i wartość po długim czasie. Poznawalne czyny człowieka są bowiem owocem jego wnętrza, które nie zawsze są dostrzegalne dla oka stojących i żyjących obok.

Jezus mówi o sercu

Jezus mówiąc o czynach człowieka odnosi je do serca człowieka. Ma to zastosowanie zarówno do dobrych czynów jak i do złych. Obrazem jest dobre lub złe drzewo.

Po owocu bowiem poznaje się każde drzewo

Jezus – na innym miejscu – porównuje siebie do winnego krzewu, a tych, którzy słuchają Jego nauki i wprowadzają ją w czyn nazywa latoroślami (zob. J 15,5 – w kontekście). Można więc iść po tej linii i przyjąć, to sam Jezus stanowi ośrodek człowieka wierzącego. Stanowi serce człowieka wierzącego. Jest to Jego Duch – Duch Ukrzyżowanego i Zmartwychwstałego Pana

Trzeba zauważyć, że w mistyce w wielu przypadkach jest mowa (zachodzi obraz) wymiany serca. Np. w przypadku św. Katarzyny Sieneńskiej.

Wymowne są więc słowa Jezusa, które słyszymy w dalszej części Ewangelii tej niedzieli:

Dobry człowiek z dobrego skarbca swego serca
wydobywa dobro,

a zły człowiek ze złego skarbca
wydobywa zło.

Bo z obfitości serca mówią jego usta

Serce „dobrego człowieka” to serce wymienione z Jezusem. Serce, w którym jest zamysł Boży urzeczywistniony w życiu i śmierci Jezusa – w Jego Misterium Paschalnym.

Wymiana wnętrza (serca) człowieka

Ta wymiana i ta przemiana dokonuje się dzięki poznaniu i przyjmowaniu Tajemnicy Paschalnej. To, co dokonało się w ciele Jezusa w Jego Męce i zmartwychwstaniu, rzutuje na człowieka wierzącego.

O tej przemianie mówi św. Paweł, jak to słyszymy w dzisiejszym czytaniu z Listu do Koryntian:

A kiedy już to, co zniszczalne, przyodzieje się w niezniszczalność,
a to, co śmiertelne, przyodzieje się w nieśmiertelność,
wtedy sprawdzą się słowa, które zostały napisane:
Zwycięstwo pochłonęło śmierć.

Oczywiście jest to perspektywa ostatecznej przemiany. Na miarę wiary w czasie ziemskiego życia dokonuje się ona cząstkowo dzięki wierze. Jest już partycypacją w nowości zmartwychwstania na miarą przyjmowania krzyża, czyli „niszczenia w nas starego człowieka”. Chodzi o niszczenie mentalności, która ma swoje korzenie w „poznaniu dobra i zła” na swoją rękę (Rdz 3). Jest mentalnością, która rodzi się z nieobrzezanego serca, czyli takiego, które nie chce dać się przeniknąć mocy Bożej (zob. Pwt 10,16; por 30,6). Praktycznie włóczni żołnierza – niezależnie od tego, kim on jest (zob. J 19,34).

Dobry skarbiec serca człowieka

Właśnie dzięki tajemnicy śmierci i zmartwychwstania Jezusa, który nie szukał swojego „poznania” i nie bronił „swojego ludzkiego serca”, lecz pozwolił na jego przebicie, zmieniła się (przemieniła się) jakość serca. Stało się serce nowe. Spełniła się i stale spełnia się przepowiednia i obietnica wyrażona przez Ezechiela (zob. Ez 11,9; por. 36,26). Jest to zebranie wszystkich obietnic i perspektywa nowego życia – życia według Ducha Jezusa Chrystusa.

Najważniejszą troską chrześcijanina a także całej posługi duszpasterskiej a właściwie życia zarówno poszczególnych chrześcijan jak i całego Kościoła jest przemiana serca. Jest wyposażenie ludzkiego serca w skarby miłości Boga objawionej w Jezusie Chrystusie.

Jeśli tego brakuje, ludzkie serce łatwo korzysta ze swego „zniekształconego” czy skażonego serca. Wtedy z takiego serca wychodzą wszelkie niewłaściwości (zob. np. Mk 7,21-23).

Owocem zaś ducha jest: miłość, radość, pokój, cierpliwość, uprzejmość, dobroć, wierność, łagodność, opanowanie. Przeciw takim cnotom nie ma Prawa.

A ci, którzy należą do Chrystusa Jezusa, ukrzyżowali ciało swoje z jego namiętnościami i pożądaniami.

Mając życie od Ducha, do Ducha się też stosujmy (Ga 5,22-25).

O obecność w nas, w naszych sercach, tego Ducha prosimy.

Bp ZbK

css.php