Święty – qadoš (5. Ndz C – 220206)

by bp Zbigniew Kiernikowski

Prorok Izajasz dzieli się swoim doświadczeniem – wizją, podczas której dokonuje się jego powołanie. Wtedy to miał poczucie bliskości i odrębności Boga, który powoływał go jako człowieka świadomego swojej małości i grzeszności na świadka wielkości i świętości Boga.

Podczas tej wizji Izajasz widział aniołów i słyszał, jak

I wołał jeden do drugiego:

«Święty, Święty, Święty jest Pan Zastępów.

Cała ziemia pełna jest Jego chwały»

Nasze wyobrażenia o świętości są bardzo różne i często przykrajane niejako wg na naszej miary i naszych potrzeb. W Biblii ten termin – jako rdzeń słowny- występuje w różnych formach ponad 800 razy. Przybiera też naturalnie różne odcienie znaczeniowe zależnie od kontekstu i tego, do kogo się odnosi i w czyich ustach się pojawia.

Główny rys

Nie jest możliwe przedstawienie tutaj wieloaspektowości treści zawieranych pod terminem „qadoš”. Możemy wskazać, że takim głównym rysem charakterystycznym jest inność, odmienność i pewien kontrast z tym, co zazwyczaj bywa uważane za normalne, powszechnie przyjmowane, należące do logiki i prawideł świata stworzonego, z którym mamy do czynienia na co dzień.

Ten rys rozważanego pojęcia ukazuje się najbardziej radykalnie w odniesieniu do Boga. Mamy takie oto wypowiedzi:

Bogiem jestem, nie człowiekiem;
pośrodku ciebie jestem Ja – Święty (Oz 11,9).

Oraz u proroka Izajasza przytoczone słowa samego Boga, który przedstawia się jako Święty Izraela i mówi:

Bo myśli moje nie są myślami waszymi
ani wasze drogi moimi drogami (Iz 55,5.8).

Odmienność, jaka jest wyrażana przez te określenia, nie jest jednak wykluczająca. Nie jest ono po to tylko, aby oddzielać, lecz aby nawiązywać relacje. Wskazuje na odmienność, lecz jednocześnie jest dla tego, w stosunku o czego jest odmienna. Widać to bardzo jasno w dalszej części wypowiedzi Ozeasza: nie jestem, by zatracać. Jestem po to, by poszli za mną.

Zaproszenie – wezwanie

Ten święty i tak różny od człowieka Bóg objawia się takim, a jednocześnie staje się nie tylko podobny, ale wprost tożsamy z człowiekiem – staje się człowiekiem. Z jednej strony wielokrotnie i na różne sposoby wzywał, by człowiek wchodził w tę prawdę świętości Boga.

Bądźcie więc świętymi,
bo Ja jestem święty! (Kpł 11,45; zob. 19,2 itd; por. 1P 116).

Co więcej otworzył przed człowiekiem drogę wybrania i obietnicy, że to On sam będzie spełniał to, do czego zaprasza. Czyni to wobec wybranych, ale po to, aby objawić to wszystkim:

Wy będziecie Mi królestwem kapłanów
i ludem świętym (Wj 19,6; Pwt 26,19; 28,9).

Te wszystkie obietnice uzyskały swój cel i ukoronowanie we Wcieleniu i w Paschalnym wydarzeniu Jezusa Chrystusa. To właśnie w tym wydarzeniu i przez to wydarzenie objawiła się i objawia świętość Boga.

Pascha – Zmartwychwstanie – świętość

Nasze „normalne” życie jest zorientowane na życie, na to nasze życie i wszystko niejako na nim się koncentruje. To jest nasza doczesność. Mamy co prawda mniej lub bardziej uświadomione pragnienie jakiegoś dłuższego a nawet innego życia. Nie przychodzi nam jednak łatwo na myśl, że potrzebny jest koniec, potrzebna jest śmierć. Potrzebne jest nasze umieranie.

Słyszymy czytane dzisiaj słowa krygmatu:

Chrystus umarł –
zgodnie z Pismem – za nasze grzechy,
został pogrzebany,
zmartwychwstał trzeciego dnia,
zgodnie z Pismem.

Świętość Boga, a więc ta jego „odmienność” (wyrażająca się w dobrowolnie przyjętej śmierci i okazaniu mocy zmartwychwstania) wskazuje nam, co więcej, stawia przed nami drogę „odmienności” od schematów myślowych tego świata. Potrzebne jest nam wejście w logikę inną niż świata, w logikę świętości. Apostoł Paweł tak to formułuje w Liście do Rzymian:

Abyście dali ciała swoje na ofiarę żywą,
świętą, Bogu przyjemną,
jako wyraz waszej rozumnej służby Bożej.

Nie bierzcie więc wzoru z tego świata,
lecz przemieniajcie się przez odnawianie umysłu,
abyście umieli rozpoznać, jaka jest wola Boża (Rz 12,1-2).

Wiara w Ukrzyżowanego i Zmartwychwstałego Pana i płynący zeń sposób kształtowania życia prowadzą człowieka do udziału w świętości Boga.

Bp ZbK

css.php