Początek roku kalendarzowego. Rozpoczyna go liturgicznie Uroczystość Świętej Bożej Rodzicielki Maryi. Jest to bardzo wymowne. Ona bowiem stoi na początku spełnienia się ostatecznego etapu historii zbawienia, jakim było Wcielenie Słowa Bożego. Syn Boży stałą się Człowiekiem i narodził się z Maryi Dziewicy. To jest prawdą naszej wiary i to stale naznacza nasze chrześcijańskie życie. Maryja – Matka Syna Bożego jest także naszą Matką w porządku wiary.

Cudowne Poczęcie i Narodzenie Syna Bożego, spełnione w Niej, staje się dzięki wierze także w nas jako narodziny nowego człowieka. W ten sposób spełniają się obietnice dane narodowi wybranemu, których spadkobiercami jesteśmy wszyscy wierzący. Spełnia się w ten sposób w nas i na nas błogosławieństwo Boga, czyli Jego dobroć i łaskawość wobec człowieka. Spełnia się w ten sposób wyprowadzanie człowieka z przekleństwa, jakie zawisło nad człowiekiem wskutek grzechu, a czego wyrazem jest śmierć. To Jezus, narodzony z Maryi, narodzony pod Prawem, aby – jako przeklęty w oczach Prawa – wyzwolić nas spod niewolniczej zależności od Prawa i uczynić błogosławieństwem i sprawiedliwością Bożą (zob. Ga 3,13; 4,4n; 1Kor 15,55nn, 2Kor 5,21).

Ta centralna prawda naszego zbawienia i rodzenia się w nas nowego człowieka jest między innymi spełnieniem błogosławieństwa, jakie jest zawarte w Księdze Liczb i które czytamy dziś podczas Liturgii:

Niech cię Pan błogosławi i strzeże.
Niech Pan rozpromieni oblicze swe nad tobą, niech cię obdarzy swą łaską.
Niech zwróci ku tobie oblicze swoje i niech cię obdarzy pokojem (Lb 6,24nn).

To błogosławieństwo jest błogosławieństwem kapłańskim, jaki zostało powierzone Aaronowi i jego synom, by tak błogosławili synów Izraela, czyli cały naród wybrany. Jest to błogosławieństwo kultyczne związane z posługą kapłańską – tak jak ona była widziana w Starym Testamencie. W Nowym Testamencie – w Jezusie Chrystusie otrzymuje swoje nowe znaczenie. Członkowie ludu Bożego Nowego Przymierza otrzymują nowy sposób rozumienia i przeżywania treści zawartych w tym błogosławieństwie. Treści są wyrażone w sześciu kolejnych czasownikach, które mają charakter optatywny czyli są życzeniem, w którym jesteśmy odniesieni do działania Boga. Spójrzmy na te kolejne trzy pary treści wyrażających to błogosławieństwo.

1. Niech cię Pan błogosławi i strzeże

Samo pojęcie błogosławienie i błogosławieństwa (berakach) łączy się z perspektywą życia. To Bóg w akcie stworzenia pobłogosławił najpierw wszystkim istotom żywym mówiąc: Bądźcie płodne i rozmnażajcie się … (Rdz 1,22), Czytaj więcej…


css.php