Samuel ‑ prorok przełomu (2 Ndz B 2012)

by bp Zbigniew Kiernikowski

W drugą niedzielę roku B jako pierwsze słowo w liturgii czytamy fragment z I Księgi Samuela. Wydarzenia opisywane w tej Księdze to czas wielkich zmian w historii Narodu Wybranego. Kończy się etap uważany za okres młodzieńczej i oblubieńczej relacji między Bogiem a Wybranym Narodem i rozpoczyna się okres, który może być porównany do samodzielności i próbowania określenia przez Naród swoistej niezależności od Boga a nawet pewnego buntu. To na tym etapie dziejów starszyzna wypowie w imieniu całego Narodu, że chcą być, jak inne narody i w ten sposób w jakiejś mierze odrzucą panowanie Boga nad sobą (zob. 1Sm 8,5nn).

Osobą , która w tych wydarzeniach odegra znamienną rolę, będzie prorok Samuel. Zaznacza się to już w jego powołaniu – jak to właśnie usłyszymy we  fragmencie czytanym w tę niedzielę. Kontekst tego czytania wskazuje na to, że dobiega końca epoka, którą reprezentuje kapłan Heli i jego synowie posługując w sanktuarium w Szilo. Wskazują na to słowa Księgi, gdzie jest powiedziane: W owym czasie rzadko odzywał się Pan, a widzenia nie były częste. Oczy kapłana Helego zaczęły już słabnąć i nie mógł widzieć (1Sm 3,1-2). Dalej jednak słowa Księgi mówią: Światło Boże jeszcze nie zgasło. Jest to sygnał, że, kiedy dzieje dochodzą do sytuacji krytycznych, Pan Bóg powołuje coś czy kogoś nowego, by jemu powierzyć dalsze prowadzenie tychże dziejów. W takim właśnie kontekście jest dokonało się powołanie Samuela na proroka, który odegra tak ważną rolę w momencie przemian w historii zbawienia.

Owej nocy, gdy Samuel spał w przybytku Pana, gdzie znajdowała się Arka Przymierza, usłyszał wołanie:

Samuelu!,
i odpowiedział: Oto jestem!
Potem pobiegł do Helego mówiąc mu:
Oto jestem: przecież mię wołałeś.
Heli odrzekł: Nie wołałem cię, wróć i połóż się spać.
Położył się zatem spać (zob. 1Sm 3,4n).

Takie wołanie powtórzyło się trzykrotnie i trzykrotnie pobiegł młody Samuel do kapłana Helego. Za trzecim razem Heli zrozumiał, że to Pan woła chłopca. Powiedział więc do Samuela: Idź spać! Gdyby jednak kto cię wołał, odpowiedz: Mów, Panie, bo sługa Twój słucha.

1. Samuela – sługa, który słucha

Samuel był wyproszonym u Boga przez niepłodną Annę synem Panu (1Sm 1,20) Uproszonym po to, aby zostać oddanym Panu, być oddanym na służbę Panu (1Sm 1,11.22). Czytaj więcej…

css.php