Weszliśmy w Wielki Post. W pierwszą niedzielę Wielkiego każdego roku jest czytana ewangelia o kuszeniu Jezusa na górze. Czytamy kolejno ewangelie wg Św. Mateusza, wg św. Marka i wg św. Łukasza. Każdy z Ewangelistów przedstawia tę scenę w trochę inny sposób stosownie do koncepcji literackiej i teologicznej napisanej przez siebie Ewangelii. Istotne momenty i samo przesłanie wynikające z tego wydarzenie są zgodne. Kuszenie Jezusa ma miejsce po Jego chrzcie w Jordanie dokonanym przez Jana. Jezus jest pełen Ducha Świętego. Przebywanie na pustyni przez czterdzieści dni to jakby ostatni etap Jego przygotowania do rozpoczęcia publicznej działalności, podczas której będzie przede wszystkim głosił Dobrą Nowinę i wzywał ludzi do nawrócenia.

Zanim jednak to się stanie, Jezus przeżywa konfrontację z księciem tego świata, z diabłem. Wszystko to bowiem, co Jezus będzie czynił w całej swojej publicznej działalności aż po krzyż, będzie konfrontacją z diabłem w odniesieniu do ludzi  i ze względu na ludzi. Musi więc niejako najpierw sam przeżyć tę konfrontację. Dlatego to kuszenie, w którym pada istotne pytania czy raczej wyzwanie:  

Jeśli jesteś Synem Bożym . . .
Jeśli upadniesz i oddasz mi pokłon . . .
Jeśli jesteś Synem Bożym . . .
(Łk 4,3.7.9).

Zestawienie tych trzech wyzwań stawionych przez diabła Jezusowi – tak, jak je ukazuje św. Łukasz – wskazuje na to, że w tym kuszeniu szatanowi chodzi ostatecznie o to, by Syn Boży poddał się logice diabła i oddał mu pokłon. Konkrety tych poszczególnych kuszeń i ich okoliczności są podporządkowane tej jedynie istotnej sprawie – pytaniu: kto jest Panem, kto jest Panem historii.  

1. Jeśli jesteś Synem Bożym . . .

Zwróćmy uwagę na to, że diabeł nie neguje Synostwa Bożego, lecz próbuje stawić w wątpliwość świadomość Synostwa Bożego u Jezusa ze względu na okoliczności, w jakich Jezus się znajduje. Jak to, Syn Boży ma cierpieć głód. Przecież należałoby Mu się życie bardziej komfortowe, bez trudności i cierpienia. Czytaj więcej…


css.php