W dniu dzisiejszym (081011), szóstym dniu obrad, miały miejsce dwa posiedzenia plenarne.  Jedno przed południem i drugie po. Były to 10. i 11. sesja generalna. Przed południem zabrało głos 25 ojców synodalnych. A po nich przemawiali dwaj zaproszeni delegaci, mianowicie: Archimandryta Ignatios, przedstawiciel Greckiego Kościoła Prawosławnego oraz brat Alois, Przełożony Wspólnoty Ekumenicznej w Taize.

W sesji popołudniowej przemawiało 13 ojców w części głosów oficjalnych. Jako ostatni w tej części sesji przemawiłem ja. Następnie przez godzinę był czas na wolne głosy. Przemawiało 15 ojców.  W ten sposób o godz. 19:00 zakończyliśmy pierwszy tydzień obrad Synodu.

Podaję w przekładzie na język polski moją wypowiedź wygłoszoną na dziejszym popołudniowym posiedzeniu plenarnym.

Potrzeba inicjacji do właściwego słuchania

Pragnę podjąć kwestię inicjacji do lektury Biblii, to znaczy inicjacji do słuchania Słowa spisanego i natchnionego, którą trzeba podejmować równolegle i równocześnie z wtajemniczeniem do wiary. W przeciwnym wypadku człowiek współczesny – uwarunkowany różnymi faktorami i wieloma koncepcjami życia, które są mu proponowane – może pozostać wobec Słowa jak głuchoniemy. W Ewangelii św. Marka mamy opisaną scenę, kiedy to Jezus otwiera uszy i rozwiązuje język w geście „effatha” (Mk 7,34), który staje się później rytem.

 bp-zbk.JPG    bp-zbk-2.JPG

Nie ulega wątpliwości, że zbyt mało wagi przywiązuje się do inicjacji do słuchania Słowa. Chodzi o taką inicjację, która otwiera ucho i w konsekwencji prowadzi do formacji w wierze wyznawanej ustami i przeżywanej jako dzieło Boga w życiu chrześcijanina. Czytaj więcej…


css.php