Przeżywamy Uroczystość Wszystkich Świętych. Jest to dzień, w którym Kościół oddaje cześć Bogu wspominając Jego dzieło zbawienia dokonane w ludziach, którzy poszli za Jego głosem i kształtowali swoje życie według woli Pana Boga. Spotkali w swoim życiu Oblicze Boga. Historia Świętych, to istotna część historii Kościoła. Właściwie to dzieło zbawienia dokonujące się przez wieki.

Dzieje się to w pewnej analogii do tego, co działa sią w historii zbawienia, prowadzonej przez Boga z narodem Wybranym aż do czasów przyjścia Jezusa Chrystusa jako Mesjasza, w którym wszystko się dopełniło. To natomiast, co dzieje się po Jego przyjściu, a czego jesteśmy my uczestnikami, to jest „rozwijanie” i prowadzenie przez pokolenia tego, co stało si w Nim i przez Niego. To w każdym z nas wierzących dokonuje się coś z Jego dzieła świętości.

Dokonuje się to w poszczególnych ludziach, którzy wierzą Bogu i poddają się Jego prowadzeniu . Dokonuje się to także w społeczności tych, którzy wierzą i stają się ludem Boga. Naturalnie cały wszechświat do Niego należy. Potrzebnie jednak są ci, którzy przeżywają tę relację świadomie i są tego świadkami. Śpiewamy więc fragment Psalmu 24.

 

REFREN: Oto lud wierny, szukający Boga

Do Pana należy ziemia i wszystko, co ją napełnia,
świat i jego mieszkańcy.
Albowiem On go na morzach osadził
i utwierdził ponad rzekami.

Kto wstąpi na górę Pana,
kto stanie w Jego świętym miejscu?
Człowiek rąk nieskalanych i czystego serca,
który nie skłonił swej duszy ku marnościom.

On otrzyma błogosławieństwo od Pana
i zapłatę od Boga, swego Zbawcy.
Oto pokolenie tych, co Go szukają,
którzy szukają oblicza Boga Jakuba (Ps 24,1-6).

 

Jednym ze znamion udziału człowieka w tym działaniu Boga prowadzącym do świętości jest szukania przez człowieka oblicza Boga, albo relacja człowieka do oblicza Boga.

 

1. Oblicze Boga – przemiana człowieka

 

Najpierw kilka słów o „Obliczu Boga”. W Biblii termin oblicze” (hbr. panim) jest często odniesione do Boga. Czasem jest użyte tylko samo słowo „oblicze” w znaczeniu obecności i działania samego Boga. Tak na przykład mamy w proroctwie Izajasza: „to nie jakiś wysłannik lub anioł, lecz Jego oblicze ich wybawiło” (Iz 63,9; zob. też Lam 4,16; Pwt 4,37 – w przekładzie polski ginie sprawa oblicza, jest mowa tylko o potędze).

Mamy określenia, w których wyraża się relację Boga do człowieka. Czytaj więcej…


css.php