Spotkanie otwarte (2 – 131027)

by bp Zbigniew Kiernikowski

Dziś, w niedzielę 27 października, podobnie jak przed miesiącem, odbyło się w domu biskupim „spotkanie otwarte”. Jest taka propozycja i wola, by w jedną z ostatnich niedziel miesiąc poświęcić na omówienie różnych aktualnych tematów – szczególnie tych, które są w danym czasie przedmiotem pytań, rozmów a czasem wątpliwości czy kontrowersji.

Spotkania mają dwie części. W pierwszej daję komentarz do czytań liturgicznych danej niedzieli. W drugiej jest rozmowa na aktualne tematy.

Dziś przedstawiłem  przesłanie Liturgii Słowa opierając się głównie na pierwszym czytaniu z Księgi Mądrości Syracha. Motywem wiodącym był temat Boga jako sędziego. Moje przedstawienie tego wątku pokrywało się po części z tym, jak to uczyniłem na blogu. Chociaż nie tylko. Były także odniesienia do Ewangelii o faryzeuszu i celniku oraz do czytania z Drugiego Listu św. Pawła do Tymoteusza.

Następnie rozmawialiśmy o roi i potrzebie sądu w naszym chrześcijańskim życiu. Bóg staje w tym sądzie jako strona przy człowieku, by osądzić w nim to, co pochodzi o złego ducha. To wymaga od człowieka zawierzenia Panu Bogu.

W dalszej części nasza dyskusja poszła po linii potrzeby formacji chrześcijańskiej wiary i formacji do kapłaństwa. Było to po części w łączności z jutrzejszym moim udziałem w dyskusji panelowej organizowanej przez Redakcję „Pastores”, jak odbędzie się jutro w budynku Konferencji Episkopatu Polski. Temat tego spotkania jest następujący: „Brak formacji – brak księży”. Mówiliśmy więc o ogólnej potrzebie formacji we wspólnotach kościelnych i potrzebie tej specyficznej formacji, jak musi nastąpić w Seminarium u kandydatów do kapłaństwa.

Dziękuję wszystkim, którzy przybyli dziś i wzięli udział w tym drugim „spotkaniu otwartym”. Zapraszam na następne w niedzielę 24 listopada br.

Zapraszam też do dalszej dyskusji na tym forum

Bp ZbK

W trzydziestą niedzielę roku C, jako ostatnią niedzielę października, w kościołach, które nie mają własnej daty poświęcenia (błogosławieństwo lub dedykacja, albo konsekracja – takie były używane terminy), obchodzimy rocznicę poświęcenia kościoła. W tych kościołach będzie sprawowana liturgia z tekstami liturgicznymi takiej uroczystości. W kościołach, które obchodzą taką rocznicę wg własnego kalendarza sprawujemy liturgię z trzydziestej niedzieli roku C.

Pierwszym czytaniem jest fragment z Księgi Mądrości Syracha. Księga Syracha należy do ksiąg mądrościowych. Powstała na początku II wieku przed Chrystusem na terenie żydowskiej diaspory w Egipcie. Chociaż została napisana w języku hebrajskim. Tekst hebrajski jednak wcześnie zaginął. Jego duże fragmenty zostały odkryte w XIX wieku w zbiorach rękopisów z Genizy w Kairze, a następnie w XX wieku wśród pism w Qumran. Kościół bardzo wcześnie przyjął tę Księgę w języku greckim i od czasów św. Cypriana przypisana jej została nazwa „Ecclesiasticus liber”, czyli księga kościelna. Była ona używana przez wiernych Kościoła w pewnym przeciwstawieniu do Synagogi. Księga ta stoi na pozycji obrony czystości wiary zgodnej z tradycję w obliczu zagrożeń i wpływów ze strony religii pogańskiej i ogólnie hellenizacji, jaka nasilał się właśnie w II wieku przed Chrystusem. Księga jest zbiorem wypowiedzi pogrupowanych według różnych tematów życiowych, zredagowanych jako oddzielne jednostki literacki. Jeden z takich fragmentów przedstawia sprawiedliwość Boga i Jego sąd nad człowiekiem.

Pan jest Sędzią, który nie ma względu na osoby.

Kto służy Bogu,
z upodobaniem będzie przyjęty,
a błaganie jego dosięgnie obłoków.  
Modlitwa biednego przeniknie obłoki
i nie ustanie, aż dojdzie do celu (…)
aż wejrzy Najwyższy
i ujmie się za sprawiedliwymi,
i wyda słuszny wyrok (Syr 35,1.16nn).

1. Sędzia bezwzględny

Takie określenie zapewne jawi się każdemu z nas jako określenie negatywne. Tak zdaje się być – przynajmniej w pierwszej chwili. Sędzia bezwzględny to sędzia nie znający litości, sądzący bez litości. Czytaj więcej…


css.php