Kontynuując naszą tradycję sympozjów przeżyliśmy dziś X Sympozjum Liturgiczne. Poświęcone ono było tematyce przygotowania rodziców i dzieci do I Komunii św.
Więcej informacji na ten temat znajdziemy na naszej stronie diecezlanej. Tutaj zapraszam do dyskusji i spostrzeżeń – szczególnie uczestników.
Bp ZbK
Dziś kolejna audycja.
Kontynuujemy rozmowę na temat programu „Chrzest w życiu i misji Kościoła”.
Nadto aktualności a chyba zostanie poruszona szczególnie problematyka wychowania.
Zapraszam!
bp ZbK
W 28 Niedzielę roku B jako pierwsze czytanie niedzielnej liturgii mamy fragment Księgi Mądrości. Jest to świadectwo jakie daje Autor – król Salomon – o tym wielkim darze Bożym, w którym otrzymał udział. Mądrość, która jest tutaj wychwalana i podobnie w całej tej księdze jest darem Boga. Nie jest to więc mądrość ludzka, lecz ta, którą człowiek może zostać obdarowany i która staje się do jego dyspozycji. Człowiek nie ma jednak nad nią władzy, lecz może z niej korzystać. To korzystanie z niej nie jest niczym ograniczone poza tylko jednym warunkiem. Człowiek korzystający z tej mądrości musi pozwolić, aby ona go prowadziła i to w sposób bezwarunkowy. Człowiek przez to nie zostanie ograniczony w swojej wolności, lecz będzie odkrywał, że to jest największym przejawem jego wolności, że dobrowolnie daje jej się prowadzić.
Jest to dar ponad wszelkie dary. Jest to dar, który oddaje siebie całkowicie człowiekowi, by go przeniknąć. W tym darze człowiek, jak długo daje się prowadzić, wszystko widzi i poznaje inaczej niż tylko jego osobiste uzdolnienia i władze. Autor wyraża to w prostym i mocnym porównaniu czy zestawieniu:
Przeniosłem ją nad berła i trony
i w porównaniu z nią za nic miałem bogactwa.
Nie porównałem z nią drogich kamieni,
bo wszystko złoto wobec niej jest garścią piasku,
a srebro przy niej ma wartość błota (Mdr 7,8n).
Jest to tylko część tego porównania. To zestawienie z dobrami materialnymi, które tak często dla człowieka są pierwszą i bezpośrednią wartością, jest tylko pewnym wprowadzeniem: Dalej ta mądrość jest zestawiona ze zdrowiem, pięknością, splendorem życia itp.
Jest ona, jak powiedzieliśmy już wcześniej, darem od Boga. Salomon prosił o nią Boga i ją otrzymał. Dzięki niej dokonał wielu rzeczy i zdobył uznanie w ówczesnym świecie. Ta mądrość stała się niejako na jego usługach. Czytaj więcej…
Dziś audycja.
Temat jak wyżej.
Bp ZbK
W 27 Niedzielę roku B Kościół podaje nam jako pierwsze czytanie fragment Księgi Rodzaju z historii początków. Jest to drugie opowiadanie o stworzeniu człowieka, a właściwie końcową i kulminacyjną część tego opowiadania ukazująca pełny wymiar człowieczeństwa, który realizuje się w jedności mężczyzny i kobiety, albo ogólniej mówiąc w uzdolnieniu człowieka do życia w jedności i komunii.
W dwóch pierwszych momentach stworzenia dokonało się ukształtowanie Adama z prochu ziemi i uczynienie go istotą żywą. Ulepienie Adama z prochu ziemi (pierwszy moment) wskazuje na jego materialność i związek ze wszystkim, co tworzy materialny świat stworzony. Człowiek należy do stworzenia. Tchnienie w nozdrza Adama tchnienia życia (drugi moment) spowodowało, że Adam stał się istotą żywą na podobieństwo świata ożywionego – nephesz hajjach (zob Rdz 2,7). Po tych dwóch momentach następuje trzeci, który ma dwie fazy. O tym właśnie mówi czytany w tę niedzielę fragment Księgi Rodzaju. Punktem wyjścia do tego, co jest przedstawione w tym trzecim momencie jest stwierdzenie:
Nie jest dobrze,
żeby „adam” był sam;
uczynię mu zatem odpowiednią dla niego pomoc (Rdz 2,18).
Najpierw uwaga: proponuję, aby w przekładzie z tekstu hebrajskiego na tym etapie jeszcze nie określać tego, co zostało stworzone terminem „mężczyzna” ani też nie mówić o „człowieku” w pełnym tego słowa znaczeniu. Najlepiej używać określenia „adam”, które może być widziane jako nie do końca zdefioniowane. Na tym etapie bowiem stworzenie człowieka nie zostało jeszcze dokończone. Właśnie to oznacza stwierdzenie: „Nie jest dobrze …”
W zamyśle Boga było stworzenie człowieka na obraz i podobieństwo Boga. O tym mówi pierwsze opowiadanie (zob. Rdz 1,26n). Widać dwa uzupełniające się aspekty. Czytaj więcej…
Kontynuując naszą tradycję sympozjów przeżyliśmy dziś X Sympozjum Liturgiczne. Poświęcone ono było tematyce przygotowania rodziców i dzieci do I Komunii św.
Więcej informacji na ten temat znajdziemy na naszej stronie diecezjalnej. Tutaj zapraszam do dyskusji i spostrzeżeń – szczególnie uczestników.
Bp ZbK
Biskup Zbigniew Kiernikowski
ul. Jana Pawła II 1
59-220 Legnica
tel. (76) 72 44 100
fax (76) 72 44 101
e-mail: bp@diecezja.legnica.pl
