Maryja wzięta do nieba wskazuje drogę (2009)

sie 14, 2009

—

Uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny jest znamienny świętem w Kościele, który raduje się z wzięcia do chwały Bożej Matki Jezusa i Matki Kościoła. Tym samy jest świętem wszystkich wierzących w Jezusa i stanowiących Kościół. Można też powiedzieć, że jest świętem człowieka poddanego Bogu i dającego się prowadzić Duchowi Świętemu. To z mocy Ducha Świętego Maryja stała się Matką Jezusa i w dzień Pięćdziesiątnicy stała się Matką Kościoła. Ona była uległa Duchowi Świętemu i dlatego w Niej spełniły się wielkie działa Boże. To, co się spełniło w Niej, spełniło się dla nas. Dzięki Niej otrzymaliśmy wzorem i drogą dla spełnienia się Bożego dzieła w nas. W Niej dokonało się wyniesienia człowieka do chwały Bożej. Przed nami staje to jako obietnica i perspektywa.

Wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny . . ..

Ujął się za swym sługą Izraelem, pomny na swe miłosierdzie.

Jak obiecał naszym ojcom, Abrahamowi i jego potomstwu na wieki (Łk 1,49.54n)

W wyśpiewanym przed Elżbietą hymnie pochwały i uwielbienia dzieła Bożego Maryja zbiera w sobie całą historię zbawienia. Ona w owej chwili, gdy Elżbieta nazwała ją błogosławioną między niewiastami, jest uwieńczeniem tej historii. Ona niesie w sobie błogosławiony Owoc. To wszystko dzięki temu, że Ona uwierzyła, iż spełnią się słowa powiedziane przez Pana. Słowa powiedziane jej przez Anioła Gabriela w czasie zwiastowania, ale też wszelkie Słowo Boże.

1. Wierny Bóg objawia się w uniżeniu swej Służebnicy

Maryja jest świadoma, że wielkie rzeczy, jakie się dokonują w Niej i które są wypełnieniem historii zbawienia, są owocem działania Boga. Żeby jednak mogły one się dokonać, trzeba było kogoś, kto by je przyjął w całkowitej czystości i jednoznaczności – właśnie jako dzieło Boga. Trzeba było kogoś, kto był tak uniżony i tak był świadom swej „nicości” przed Bogiem oraz świadom wybrania przez Boga To wybranie odnosiło się do spełnienia się Bożego dzieła w człowieku. Tym Bożym dziełem jest ostatecznie obecność Boga w życiu człowieka: Emanuel – Bóg z nami. Jest to realizacja pierwotnego zamysłu Boga: stworzenia człowieka na swój obraz i podobieństwo, by był w komunii z Bogiem. Jest to realizacja tego zamysłu w obfitości przerastającej wszelką miarę.

Uniżenie Służebnicy – Maryi, czyli przyjęcie przez Nią prawdy o byciu tylko stworzeniem, jest swoistą drogą, na której może bez przeszkód działać Bóg. Może dokonywać swoich wielkich dzieł. Może po prostu być obecny i może działać jako Bóg i Pan wszystkiego, gdyż stworzenie Mu w tym nie przeszkadza, lecz jest do Jego całkowitej dyspozycji. Stworzenie nie próbuje wchodzić w prerogatywy Boże, nie próbuje „być jak Bóg”; nie próbuje owocu z drzewa poznania dobra i zła na własną rękę. Odkrywa natomiast, że Bóg dokonuje wielkich rzeczy w uniżeniu swoich sług. Jest to otwarcie drogi i koncepcji życia dla nas wierzących. Przyjmując taką postawę oddajemy też cześć Maryi jako Matce Boga i Matce naszej. Stajemy się w naszym myśleniu i działaniu Jej dziećmi; dajemy się formować według jej wzoru.

2. Maryja Wniebowzięta jest obrazem chwały człowieka

Ci, którzy podejmują postawę Maryi, wpatrzeni w Nią mogą być pewni, że także dla nich jest przeznaczona podobna chwała. Naturalnie, nikt z nas ludzi nie jest bez grzechu i tyle razy popełniamy konkretne grzechy. Jednak, na ile uznajemy nasze grzechy i pozwalamy na przeżywanie w nas uniżenia, na tyle dokonują się w nas dzieła Boże. Maryja, wolna od grzechu, miała moc być uniżoną. My, dotknięci grzechem pierworodnym i skutkami naszych osobistych grzechów, tak trudno przyjmujemy uniżenie. Jest to szczególnie trudno, gdy dzieje się to w okolicznościach nie przewidzianych, innych niż my sami sobie to wyobrażamy. Tym co nam pomaga w przyjęciu postawy uniżenia, są nasze grzechy, a właściwie ich uznanie.

W tym kontekście jest dla nas ważne takie uznanie przez nas naszych grzechów, byśmy mogli oceniać różnego rodzaju upokorzenia, jako nam należne i je doceniać jako nam potrzebne. Nasze grzechy, kiedy je uznajemy za takie, pomagają nam być w postawie uniżenia. Pomagają nam przyjmować postawę taką – czy podobną – do tej, jaką miała Maryja. Jeśli będziemy mieć ducha uniżenia, Bóg wejrzy także na nasze uniżenie i możemy stać się sługami i służebnicami Boga.

Uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny nie jest świętem tylko dla świętych (dla tych, którzy za takich w swoim mniemaniu się uważają), lecz dla pokornych, a w szczególności dla tych, którym świadomość własnych grzechów pomaga przyjmować postawę pokory i uniżenia. Dostrzegamy też w tym świetle, że jest dla nas zbawienne, gdy jesteśmy potraktowani jako grzesznicy.

Prawda w Wniebowzięciu Maryi, naszej Matki, jest dla nas grzeszników bardzo pocieszająca i otwierająca zupełnie nowe perspektywy życia na miarę przyjmowania w naszym życiu postawy uniżenia.

Bóg wejrzał na uniżenie swojej służebnicy.

Bóg jest gotów spoglądać na uniżenia każdego z nas i dokonywać w nas wielkich dzieł

Wypełni w ten sposób obietnice dane naszym ojcom: Abrahamowi i jego potomstwu.

Do tego potomstwa należymy przez wiarę.

Przez wiarę, która umożliwia nam dostrzeganie sensu uniżenia, mamy dostęp do chwały.

Bp ZbK

Maryja wzięta do nieba wskazuje drogę (2009)

1. Wierny Bóg objawia się w uniżeniu swej Służebnicy

2. Maryja Wniebowzięta jest obrazem chwały człowieka

Komentarze

28 odpowiedzi na „Maryja wzięta do nieba wskazuje drogę (2009)”