Słowo Pana jest prawe (29 Ndz B 151018)

paź 18, 2015

—

W 29nniedzelę roku B otrzymujemy jako pierwsze słowo fragment proroctwa Izajasza. Jest to część Czwartej Pieśni o Słudze Jahwe. Jest to praktycznie – pod pewnym względem – istota przesłania tej Pieśni a także całego objawienia Bożego, jakie spełniło się w Jezusie Chrystusie.

Spodobało się Panu zmiażdżyć Go cierpieniem. Jeśli On wyda swe życie na ofiarę za grzechy, ujrzy potomstwo, dni swe przedłuży, a wola Pańska spełni się przez Niego. Po udrękach swej duszy, ujrzy światło i nim się nasyci. Zacny mój Sługa usprawiedliwi wielu, ich nieprawości On sam dźwigać będzie.

Na to słowo odpowiadamy w liturgii dzisiejszej słowami Psalmu 33.

Bo słowo Pana jest prawe,
a każde Jego dzieło godne zaufania.
On miłuje prawo i sprawiedliwość,
ziemia jest pełna Jego łaski.

Oczy Pana zwrócone na bogobojnych,
na tych, którzy czekają na Jego łaskę,
aby ocalił ich życie od śmierci
i żywił ich w czasie głodu.

Dusza nasza oczekuje Pana,
On jest naszą pomocą i tarczą.
Panie, niech nas ogarnie Twoja łaska
według nadziei, którą pokładamy w Tobie (Ps 33,4-5.18-20.22).

Wniknijmy w „prawość”, w prawdziwość tego Sowa Pana. To wyznacza nam swoistą drogę myślenia i pojmowania dziejów zbawienia. Tej wielkiej, obiektywnej historii zbawienia dokonanej przez wieki i spełnionej w Jezusie Chrystusie. Również jednak historii zbawienia każdego z nas – w konkretach naszego życia. W jego aspektach i przejawach zwyczajnych i tych nadzwyczajnych, czyli tego wszystkiego, co dokonuje się dzięki wierze w Jezusa Chrystusa.

1. Prawość Słowa

Gdy Psalmista mów: Słowo Twoje, Panie, jest prawe, wyraża tym samym bardzo bogatą treść swego doświadczenia i swej wiary. Termin hebrajski, który jest w tym przypadku przełożony przez przymiotnik „prawy” jest bogaty w odcienie znaczeniowe. Wyraża zarówno znaczenie prostości materialnej – coś jest proste, właściwe ustawione, wyznacza jednoznacznie kierunek. W znaczeniach przenośnych wyraża wszystko to, co jest związane z poprawnością, słusznością. To, co nie jest zamącone, wieloznaczne, zakamuflowane. Jest to po prostu bezpośrednia i prostota i prawda.

Odniesione do Słowa Bożego wyraża jego jednoznaczną skuteczność w ukazywaniu a także pełnieniu prawdy. Wyraża zamysł Boga i jego działanie. To uzupełnia właśnie druga część zdania: każde dzieło Boga jest godne zaufania. Dosłownie jest prawdziwe, albo sprawia i urzeczywistnia prawdę. Nie ma w nim żadnego podstępu czy zwodzenia.

Jest to środek i narzędzie działania Bożego zarówno w wymiarze stwarzania jak i odkupienia, co stało się konieczne po grzechu człowieka, kiedy w historię ludzkości weszło zło.

2. Oczy Pana zwrócone na bogobojnych

Zło stało się faktem. Biblia ukazuje, jak po grzechu Adama i Ewy dochodzi do przestępstw, do czynienia zła. Dokonuje się bratobójstwo, rządzi prawo zemsty i przemocy. Dzieją się wszelkiego rodzaju nieprawości, o których w sposób jednoznaczny mówią pierwsze rozdziały Księgi Rodzaju.

Bóg tej sytuacji nie zostawił samej sobie. Już w słowach skierowanych do węża wyraził zapowiedź (protoewangelię), że zetrze głowę węża, że będzie Potomek Niewiasty, który tego dokona. Nie obędzie się to bez doświadczenia skutków zła przez Potomka Niewiasty. On, Potomek Niewiasty, zostanie ugodzony w piętę, w czułe i znamienne miejsce życia.

Dokona się to dlatego, że Potomek Niewiasty będzie zjednoczony z Bogiem dla wykonania bożego zamysłu i Bożego planu. Tym Potomkiem będzie narodzony z Maryi Jezus – wcielone Słowo Boga. To o Nim trzeba powiedzieć, że w swojej ludzkiej egzystencji stał się w pełni tym, który okazał się bogobojnym. On w posłuszeństwie wypełnił Boży plan ratowania człowieka (zob. Hbr 5).

Co było tym planem? Jak ten plan miał się spełnić: Spodobało się Panu zmiażdżyć Go cierpieniem. To On wydał swe życie na ofiarę za grzechy. To On, jako zacny Sługa Boga usprawiedliwia wielu. To wziął na siebie nieprawości ludzi i sam je dźwiga.

3. Bogobojni dzięki Bogobojnemu

Prawdziwe i Prawe Słowo Boga objawiło się w całej pełni, kiedy wzięło na siebie ludzką nieprawość i objawiło ludziom prawdę o grzechu i o jego skutkach. Tym była Męka Jezusa Chrystusa – począwszy od odrzucenia Go przez tych, do których przyszedł (J 1,10n). Objawiło jednak także sąd nad tym grzechem i jego skutkami, kiedy w zmartwychwstaniu objawiło moc Ducha Świętego, który przebacza ludziom grzechy, jeśli uwierzą w to Prawe Słowo i uznają swoje grzechy. Jest to sąd sprawiedliwości i miłosierdzia jednocześnie.

Ci, którzy pozwolą się dotknąć temu Słowu i uwierzą w nie, pozwalają osądzi swój grzech i żyją w przebaczeniu, które otrzymują i przyjmują i które też przekazują innym. Stają się nosicielami prawego Słowa. Stają się bogobojni dlatego, że spotkali jedynego Bogobojnego, Jezusa, Prawdziwe i Prawe Słowo Boga.

To Słowo jest stale przepowiadane. To Słowo leczy i uzdrawia. To słowo daje życie.

Bp ZbK

Słowo Pana jest prawe (29 Ndz B 151018)

1. Prawość Słowa

2. Oczy Pana zwrócone na bogobojnych

3. Bogobojni dzięki Bogobojnemu

Komentarze

44 odpowiedzi na „Słowo Pana jest prawe (29 Ndz B 151018)”