Piątek 3TygWilkPostu (180309)
by bp Zbigniew Kiernikowski- Opublikowane:8 marca, 2018
- Komentarze:7 komentarzy
- Kategoria:rozważanie dni powszednich
Jeden z uczonych w Piśmie zbliżył się do Jezusa i zapytał Go:
„Które jest pierwsze ze wszystkich przykazań?”.
Jezus odpowiedział:
„Pierwsze jest: «Słuchaj, Izraelu, Pan, Bóg nasz, Pan jest jedyny.
Będziesz miłował Pana, Boga swego, całym swoim sercem, całą swoją duszą, całym swoim umysłem i całą swoją mocą».
Drugie jest to: «Będziesz miłował bliźniego swego jak siebie samego». Nie ma innego przykazania większego od tych”.
Słuchanie kogoś jako pana (czyli posłuszeństwo) to na zgoda kształtowanie swego życia przez niego, to powierzenie mu własnej historii, wejście z nim w jedność myślenia i działania. Gdy jest mowa o słuchaniu Boga jako Pana, nabiera to szczególnej i wyjątkowej wagi. Ten Pan jest bowiem jedyny. Wejście w jedność i komunię z jedynym oznacza niepodzielność, oznacza wykluczenie wszelkich innych relacji z innymi panami, to znaczy z innymi zasadami czy principiami życia (idolami czy bożkami). Wyraża to sformułowanie, które definiuje tę niepodzielną i wyłączną relację jako realną miłość: „Będziesz miłował Pana Boga swego całym swoim sercem, całą swoją duszą, całym swoim umysłem i całą swoją mocą”.
Te słowa wskazują na totalność tej relacji, obejmującej serce, duszę, umysł i moc. Bez wchodzenia w szczegółowe rozróżnienia, które powstają, gdy porównujemy tekst hebrajski i grecki Starego Testamentu oraz ich zastosowanie w Nowym Testamencie, możemy ogólnie powiedzieć, że serce i dusza określają tożsamość osoby, jej wewnętrzną jedność i świadomość siebie, natomiast umysł i moc wskazują na to, co jest przejawem aktywności osoby w poznawaniu i działaniu. Chodzi zatem o przylgnięcie całego człowieka w pełni jego człowieczeństwa do jednego i jedynego Boga.
Odkrycie i akceptacja tej prawdy to najpewniejsza stabilizacja życia. To odkrycie skały, na której człowiek może z całą pewnością opierać swoje życie. To jest pierwsze i najważniejsze przykazanie. Z tego pierwszego przykazania wynika drugie. Człowiek zjednoczony z Bogiem – będąc obrazem i podobieństwem Boga – będzie miłował swego bliźniego i będzie z nim w jedności i komunii. Kto otwiera się na to, słuchając głosu Boga jako jedynego Pana, ten jest blisko królestwa Bożego.
Bp ZbK