Zarzucony płaszcz proroka i życiowa decyzja (13 Ndz C 2013)
by bp Zbigniew Kiernikowski- Opublikowane:30 czerwca, 2013
- Komentarze:31 komentarzy
- Kategoria:Rozważanie czytań niedzielnych
W trzynastą niedzielę roku C mamy jako pierwsze czytanie fragment z Pierwszej Księgi królewskiej. Jest to opowiadanie z cyklu historii Eliasza. Wydarzenie, o którym mowa w dzisiaj czytanym fragmencie, ma miejsce już po wielkiej konfrontacji z prorokami Baala. W tym wydarzeniu konfrontacyjnym, kiedy została przyjęta ofiara przygotowana przez Eliasza, podczas gdy prorocy Baala nie zdołali uzyskać interwencji Baala, ukazało się, że prawda stoi po stronie Eliasza. Jednakże to nie spowodowało właściwego skutku u króla Achaba i jego żony Izebel. Wprost przeciwnie. Wzmogła się jeszcze bardziej z ich strony wola prześladowania proroka. Izebel. Po prostu postanowiła się zemścić przez prześladowanie Eliasza. Eliasz musiał uchodzić.
Wtedy to Pan Bóg poleca Eliaszowi, aby namaścił wskazane osoby na królów a Elizeusza na proroka po sobie. W takich oto okolicznościach ma miejsce to symboliczne wydarzenie narzucenia płaszcza na Elizeusza i powołanie g na sługę proroka, który następnie będzie kontynuował misję prorocką Eliasza.
Eliasz, podszedłszy do Elizeusza, zarzucił na niego swój płaszcz.
Wówczas Elizeusz zostawił woły i pobiegłszy za Eliaszem, powiedział:
Pozwól mi ucałować mego ojca i moją matkę,
abym potem poszedł za tobą.
On mu odpowiedział:
Idź i wracaj, bo po co to ci uczyniłem? (1Krl 19,19n).
Słyszymy w tym opowiadaniu o kilku czynnościach, które uzyskują znaczenie symboliczne. Są nimi: zarzucenie płaszcza przez proroka; pozostawienie zaprzęgów podczas wykonywanej pracy; pocałunek ojca i matki; złożenie ofiary i nakarmienie ludzi; pójście za prorokiem, by stać się jego sługą.
1. Zarzucenie płaszcza
Możemy wyobrażać sobie na różne sposoby tę scenę, która ukazuje pracującego przy orce człowieka, do którego podchodzi drugi człowiek, prorok i zarzuca na niego płaszcz oczekując od niego reakcji na ten gest. Czytaj więcej…
