Eucharystia i nierozerwalność małżeństwa

#1 DorotaWt,
1. a nie tak dawno sama pisałaś,
że nie powinno się chrzcić dzieci,
skoro potem nie ma się zamiaru dawać przykładu życia chrześcijańskiego…
2. księża proponują zawarcie sakramentu małżeństwa nie po to, żeby rodzina była pełna, ale dlatego, żeby wierzący małżonkowie korzystali z pomocy Chrystusa, by trwać w miłości.
3. życie jak brat z siostrą – oczywiście jest możliwe,
szczególnie gdy oboje są w starszym wieku. Nie ma w tym nic złego.
Ale czy dla wszystkich mieszkających obok jest to jasne?
Więc, jeśli osoby są wierzące i nie ma przeszkód kanonicznych
– dlaczego nie przyrzec sobie przed Panem Bogiem miłości, wierności i trwania przy sobie aż do śmierci?
…
Pozdrawiam 🙂

#2,Julia
Ja nie zmieniłam zdania. To, co wcześniej pisałam to od siebie. Chyba za bardzo mi puściły nerwy. Bo napisałam prosto z mostu. Wkurza mnie ta obluda ludzi. A jeśli chodzi o ślub. Ostatnio rozmawiałam z swoją znajomą. Powiedziała, że by chciała chodzić do komunii. Przeszkoda jest, iż żyje bez ślubu. Powiedziałam „Pomodl się w tej intencji”,ona chciałaby mieć ślub. Jednak jej partner nie. I tu pojawił się strach, ze jeśli ona będzie się o to modliła to jej partner weźmie ślub, ale nie z nią. Jest to problem, jest
Pozdrawiam

#3,Ks.Bp
Ja rozumiem.
Tylko ludzie się mnie pytają. Raczej niektórzy naskakują na mnie, iż Kościół utrudnia doprowadzenie do wiary, no bo niezgadza się na chrzest.
Oczywiście ci ludzie prosto w twarz kłamią, ze będą wychować dziecko w wierze katolickiej. A jeśli powiedzieć im, że powinna być harmonia między przyrzeczeniem a chrztem, to argumentują, iż kapłani nie są świeci. I tu pojawiają się różne epitety. Nie będę ich pisała, aby nikogo nie urazić.
Ja też po prostu niektórych rzeczy nie wiem. Wiec wolę zapytać. Nie będę wymyślała jak nie znam odpowiedzi. Bo ci ludzie potrafią wykorzystać każde potknięcie przeciw tobie.
Pozdrawiam

# 2 julia
A jeżeli jest taka sytuacja, że żyją jak brat i siostra, są oboje w starszym wieku, a nie zawierają małżeństwa z tego powodu, że nie chcą utracić renty rodzinnej po zmarłym małżonku?-przykład domniemany.
Różnie też można rozumieć relację: brat i siostra.
To nie tylko kwestia współżycia.

A ja mam takie pytanie:
A co jeśli Bóg połączył u siebie dwoje ludzi, oni mieszkają razem i On im błogosławi, ale nie mają ziemskiego „papierku”, że są razem. I co wtedy?

#8 chani…
zacznę od katechizmu.
1. Sakramenty są skutecznymi znakami łaski, ustanowionymi przez Chrystusa i powierzonymi Kościołowi.
Przez te znaki jest nam udzielane życie Boże.
Obrzędy WIDZIALNE, w których celebruje się sakramenty, oznaczają i urzeczywistniają łaski właściwe każdemu sakramentowi.
Przynoszą one owoc w tych, którzy je przyjmują z odpowiednią dyspozycją (KKK 1131);
2. Zbawca ludzi i Oblubieniec Kościoła wychodzi naprzeciw chrześcijańskim małżonkom przez sakrament małżeństwa,
pozostaje z nimi, daje im moc pójścia za Nim i wzięcia na siebie swojego krzyża,
podnoszenia się po upadkach, przebaczania sobie wzajemnie, wzajemnego noszenia swoich ciężarów.
Pomaga im, by byli sobie wzajemnie poddani w bojaźni Chrystusowej (Ef 5, 21)
i miłowali się miłością nadprzyrodzoną, delikatną i płodną (KKK 1642);
…
Więc…
a. małżonkowie chrześcijańscy wiążą się sakramentem nie dla papierka…
b. sakrament jest WIDZIALNYM znakiem, że Pan Bóg błogosławi małżonkom.
c. inaczej skąd człowiek (który przecież ma ciało, nie tylko ducha)
miałby pewność Bożego błogosławieństwa?
…
Pozdrawiam 🙂

#10 julia
Wszystko pięknie, ale w teorii…
I dlatego chyba jednak się będę się żenił.

1. Czytam: #13 kasiaJa
“SAKRAMENT jest wielkim darem Boga dla człowieka.
W SAKRAMENCIE MAŁŻEŃSTWA dwoje ludzi: kobieta i mężczyzna przed Bogiem ślubują sobie miłość, wierność i uczciwość małżeńską oraz że się nie opuszczą aż do śmierci…”
2. Slysze w radio … ZWIAZEK MALZENSKI,.. ale wlasciwie dzisiaj panny powinny udac sie z koleda by wykonac swiatowke, ktora mowi o milosci do kawalera… oczy moga zapomniec, ale ta chusteczka bedzie mowic o MILOSCi panny do kawalera, ze niebawem dojedzie do zareczyn,.. ale i na poczatku na przyjecia przez Slowian chrzescijanstwa, sluzyla do obwiazywania chleba jako zaslubin, na swieta by wspolnie razem cieszyc sie i radowac na przyjscie Syna Bozego, tej Jedynej Milosci jaka Pan Bog ofiarowal, mowila pani Adela Plucinska, ednograf nasz gosc zwyczaje i obyczaje w Swieto Objawienia Panskiego,
3. Mamy kochana i kochajaca corke Kasie.

W najnowszym numerze „NG” jest taki fajny artykuł zatytułowany ” PIERWSZY ROK ŻYCIA”, mówiący o tym jak najważniejsza jest miłość w rozwoju mózgu niemowlęcia, szczególnie w pierwszym roku życia.
I pewnie dlatego z wiary i nadziei najważniejsza jest miłość.
Bóg daje nam pod opiekę dziecko, a my jak je traktujemy? I jeszcze się dziwimy, że wyrosło na takiego zbrodniarza.
I jak bumerang wracają do nas słowa Z. Nałkowskiej: „ludzie ludziom zgotowali ten los”.

ad 5 Do Julii!
Twoja wypowiedź to czysta herezja. Zdumiałem się, że wyszła od Ciebie! To nie tylko znak jedności z Kościołem.
Św. Paweł ostrzega: Niech przeto człowiek baczy na siebie samego, spożywając ten chleb i pijąc z tego kielicha. Kto bowiem spożywa i pije nie zważając na Ciało [Pańskie], wyrok sobie spożywa i pije. Dlatego to właśnie wielu wśród was słabych i chorych i wielu też umarło (1 Kor 11, 28-30).
Dlatego też kto spożywa chleb lub pije kielich Pański niegodnie, winny będzie Ciała i Krwi Pańskiej.” – 1 Kor 11, 26-27
6.„Ciało moje jest prawdziwym pokarmem, a Krew moja jest prawdziwym napojem. Kto spożywa moje Ciało i Krew moją pije, trwa we Mnie, a Ja w nim. Jak Mnie posłał żyjący Ojciec, a Ja żyję przez Ojca, tak i ten, kto Mnie spożywa, będzie żył przeze Mnie. To jest chleb, który z nieba zstąpił – nie jest on taki jak ten, który jedli wasi przodkowie, a poumierali. Kto spożywa ten chleb, będzie żył na wieki.” – J 6, 55-58
Akta starożytnych synodów ukazują, że w Eucharystii uczestniczyli jedynie ci, którzy nie trwali w grzechu, zgodnie ze słowami 1 Listu Jana 3,6: Każdy, kto trwa w Nim, nie grzeszy, żaden zaś z tych, którzy grzeszą, nie widział Go ani Go nie poznał. Do komunii nie był dopuszczony nikt, kto należał do stanu pokutników – aż do dnia, w którym biskup pojednał go ze wspólnotą Kościoła. Kanon 29 synodu w Epaone (517 r.) w Galii mówi o tym, że jedynie apostaci mają opuścić zgromadzenie razem z katechumenami przed rozpoczęciem Eucharystii

Kan. 915 – Do Komunii świętej nie należy dopuszczać ekskomunikowanych lub podlegających interdyktowi, po wymierzeniu lub deklaracji kary, jak również innych osób trwających z uporem w jawnym grzechu ciężkim. (takim jest małżeństwo niesakramentalne)

#18,Zdziwiony
Kanon kanonem. Tu też można zakręcić kapłana. Bo skąd kapłan ma wiedzieć, że dana osoba jest ekskomunikowana. Może iść do innej parafii na Mszę i przyjąć komunię. I nikt jej nie zarzuci nic. Bo pomyślą przyjechała turystka. O jak dobrze, ze pamięta o 3 przykazaniu. A ona grzeszy popełniając świętokradztwo. Czy ktoś jej to udowodni. Jedynie Bóg.
A dlaczego ci co żyją w małżeństwach niesakramentalnych nie mieli by chodzić do komuni? Bez przesady. A może żyją tak ,iż okoliczności im pozwalają iść właśnie. I są na dobrej drodze, aby uregulować wszystko z Bogiem. A, że niektórzy snują domysły to ich problem. Jaki przykład ludzie dają. Ida do komuni. A po wyjściu z kościoła obmawiają ludzi. Nawet tych polityków. Owszem mogą wyrazić swoją opinię, ale nie w taki sposób która godzi w godność człowieka. A zresztą gdzie tu jest 2 przykazanie miłości. Jezus kocha wszystkich ludzi nawet tych polityków. A my nie udawajmy świętych, jak nie potrafimy kochać drugiego szczególnie wroga!
Pozdrawiam

# 18 zdziwiony,
to jeszcze raz ja.
Zacytuję artykuł, który znalazłam na stronie niedziela.pl, którego autorem jest ks. Janusz Grężlikowski (dr hab. pr. kan., prałat honorowy Jego Świątobliwości – oficjał Sądu Kościelnego Diecezji Włocławskiej, kan. Kapituły Katedralnej, zam. we Włocławku):
„Kościół jednak w pewnych wypadkach dopuszcza do Komunii św. małżonków będących po rozwodzie,
a żyjących w nowym związku cywilnym,
jeśli ich rozejście się jest moralnie niemożliwe.
Jeżeli osoby te godzą się zaprzestać pożycia małżeńskiego (seksualnego)
i żyć jak brat z siostrą.
Mówimy wtedy o tzw. białym małżeństwie.
Oznacza to konkretnie, że gdy mężczyzna i kobieta,
którzy dla ważnych powodów – jak na przykład wychowanie dzieci –
nie mogąc uczynić zadość obowiązkowi rozstania się,
postanawiają żyć w pełnej wstrzemięźliwości,
czyli powstrzymać się od aktów małżeńskich,
które przysługują jedynie małżonkom.
Decyzja o życiu we wstrzemięźliwości seksualnej ze względu na wyższe dobro,
jakim jest możliwość przystępowania do sakramentów,
jest decyzją o charakterze wyraźnie religijnym.
Zakłada ona dojrzałe rozeznanie obu małżonków, że tego pragną,
ale też musi to być decyzja podjęta i rozeznana w wierze i w sumieniu każdego indywidualnie.
Nie może być nie tylko namawiania,
ale musi być proces rozważny i dojrzały;
rozpoznany i przyjęty w wierze i w pojednaniu z Bogiem.
W tym wypadku Kościół może udzielić im rozgrzeszenia i dopuścić do Komunii.
W przypadku takim duszpasterz, zanim podejmie decyzję na korzyść,
musi być przekonany o spełnieniu przez zainteresowanych następujących warunków:
a) została naprawiona krzywda w stosunku do współmałżonka i małżeństwa sakramentalnego
oraz dzieci zrodzonych w tym małżeństwie;
b) istnieje moralna pewność,
że powstrzymanie się obydwu stron od współżycia seksualnego zostanie zachowane;
c) zostanie usunięte niebezpieczeństwo zgorszenia”
…
Pozdrawiam 🙂

Skąd wzięły się wizyty duszpasterskie. W jakim one celu służą. Chyba żadnym. A myślałam, że tu chodzi tu, aby wierni i kapłani bliżej siebie. Już nie wiem, jaki mają cel.
Od strony przyjmujących formalność, formalność. Zero odniesienia do Boga.
Przyjdzie odchaczy, pomodli się. Zaliczone bo jest się obecnym.
O masakra i jaki ja mam mieć do tego stosunek. Nie wiem. Ale wiem jacy mają niektórzy ludzie. Obojętny.
Kapłan przyjdzie zrobi swoje wyjdzie. A jak uczą małe dzieci. Kapłan przychodzi ochlapać mieszkanie. I jak ja mu tłumaczyć, że nie chlapie tylko błogosławi. Zal dziecka. Bo mętlik w głowie.
A na kolędach widać, jakie podejście ma rodzina do Kościoła.
Dla mnie kolęda to dramat. Czekałam na swoją z dobrym nastawieniem. A po niej mam szczerze gdzieś to.
Może zmienię myślenie, jak zobaczę normalna kolędę. Skupiająca się na Bogu a nie biurokratyczne papiery. Kto jest a kogo nie ma. Zresztą jaki to ma cel. Tu powinno się mówić o wierze. A nie tylko modlitwa i przejście do uzupełnienia kart od razu.
Dosłownie mam wrażenie, że niektórzy kapłani na odczepne robią kolędę. I po co?
Masakra. Boże kto wymyślił kolędę? Ale winni są przyjmujący i kapłani. Bo sytuacja z kopertami. Nie każdy kapłan bierze koperty. A po co ktoś kładzie i z góry zakłada, ze jest tak pazerny i weźmie. A może on wcale nie chce. Bo nie są mu potrzebne. I wie, że godzi to wizerunek Kościoła. A nie chce, aby tak był przestrzegany. A potem z czym się kojarzy kolęda. Nie z Bogiem. Tylko czy kapłan weźmie czy nie.

Pozdrawiam

#24 DorotaWt
Mam tak samo.
A jeśli już jakiś ksiądz chce mówić o Bogu, to raczej mówi o przepisach, które są w Kościele, a które dana rodzina przekracza.
Boga zawsze wikłamy w przepisy.
Niby celem kolędy jest błogosławieństwo domowników, ale jakie to błogosławieństwo jak ksiądz pokropi dom wodą święconą, a później w tym domy się żyje bez miłości. Ciągle kłótnia i dziecko to widzi i co myśli?

#25,Baran katolicki
Pojmuję bo mam wielu znajomych kapłanów,którzy są nawet zmęczeni fizycznie. Ale wybacz z kosmosu mi się to nie bierze. Ja tylko obserwuje i wyciągam wnioski. Szczerze jak ja mam widzieć Chrystusa /Kościół w domu? Toć to dwa różne swiaty. I to zupełnie inne. Nie wiem. Ja na temat , że dom jest pierwszym kościołem nie zgadzam się zupełnie!No wybacz, ale taka jest prawda. Kościół to kościół. Może z czasem spojrzę inaczej. Tak, jak inaczej patrzę na Jezusa. Już nie mam szacunku, ale Go kocham. I teraz z pełną świadomością piszę te słowa.
Co jeszcze kiedyś bym wyśmiała, jak by ktoś mi kazał to powiedzieć.
Jednak czytając książkę ks.Bp „Kościół wspólnotą odkupionych grzeszników” zmieniłam myślenie.
Głupie jest, że z całej książki zapamiętałam tylko dwa zdania:
Chrystus kocha Kościół. Kochając go, kocha samego siebie, to znaczy objawia się jako miłość i to miłość bezinteresowna, bo Chrystus kocha także w jego wymiarze grzeszności, a więc wrogości.
Te słowa z całej książki do mnie dotarły. Pomyślałam sobie.
Jestem ochrzona należę do Kościoła więc Chrystus mnie też kocha. A potem słowa nawrócenie -życie w logicznym przebaczaniu. Aż dziwne. Tyle osób mówiło dokoła mnie o tej miłości. A dopiero teraz dotarło. Nie rozumiem. Ale nie ma co krytykować domu.
Trzeba się modlić by faktycznie stał się miejscem gdzie dzieci są wychowywane w wierze chrześcijańskiej.
Pozdrawiam

Można rzeczywiście stwierdzić, że prawdziwy Kościół jest w domu. On jest Głową Kościoła i jak mówi Pismo i mężczyzny.
My mówimy, że Chrystus potrzebuje czystości i dlatego Najświętszy Sakrament jest w Kościołach, a nie jak za pierwszych chrześcijan modlono się po domach.
Ale zauważmy też, że Jezus siadał zawsze razem z nieczystymi według faryzeuszy.
To Jezus też do nich przychodził.
Najświętszy Sakrament to „widzialny”sposób żeby spotkać Jezusa, ale pierwsi chrześcijanie nie mieli Najświętszego Sakramentu i jak wtedy modlili się do Boga?
Wielką sztuką jest modlić się. My wypowiadamy tysiące słów, uczymy się regułek, ale czy tak na prawdę Bóg to słyszy?
„Skąd się biorą wojny i skąd kłótnie między wami? Nie skądinąd, tylko z waszych żądz, które walczą w członkach waszych1. 2 Pożądacie, a nie macie, żywicie morderczą zazdrość2, a nie możecie osiągnąć. Prowadzicie walki i kłótnie, a nic nie posiadacie, gdyż się nie modlicie. 3 Modlicie się, a nie otrzymujecie, bo się źle modlicie, starając się jedynie o zaspokojenie swych żądz.” (Jk 4,1-3).
Próbujemy siebie zaspokoić modlitwą. Szukamy wtedy pomocy u Boga jak inne „sposoby” zawiodą.

#31,Chani
Czy jest wysyłannikiem czy nie on będzie się rozliczał przed Bogiem. A życzę z serca temu kapłanowi, jak najlepiej. I nie wnikam w to już. Zresztą na takich ludzi trzeba schować swój wzrok, a patrzeć oczyma Chrystusa. Szczerze nie chcę się już zastanawiać bo tak myślałabym tak o każdym kapłanie, którego spotkałam. A mieć uprzedzenie do kogoś. Bez sens. A zresztą żyjąc w logice ciągłego przebaczenia, sumienie mówi mi, żeby nawet takie coś wybaczyć. Z pamięci to nie zniknie. Ale nie będą uśmiercać własnej duszy trutką pt. brak przebaczenia. Nie po to się nawracam.
Pozdrawiam

#32 DorotaWt
Czasami jest tak, że patrząc na taką Święcką osobę bardziej widzisz w niej Ducha Świętego niż w nie jednym kapłanie,.