Duch pobożności i moc patrzenia na Przebitego (12 Ndz C 2013)
by bp Zbigniew Kiernikowski- Opublikowane:23 czerwca, 2013
- Komentarze:53 komentarze
- Kategoria:Rozważanie czytań niedzielnych
W dwunastą Niedzielę roku C jako pierwsze czytanie jest proklamowane Słowo z Księgi Zachariasza. Odnosi ono nas do jednego z istotnych momentów przeżywania przez nas wiary oraz formowania tej wiary. Jest to związane z obietnicą daną Dawidowi. Gdy jest mowa o Dawidzie i jego Domu oraz o mieszkańcach Jeruzalem , chodzi o bardzo specyficzną obietnicę. Trzeba tutaj myśleć o proroctwie Natana z 2 Sm 7,14nn nawiązywaniu do tej obietnicy lub jej przytaczaniu w różnej formie i w wielu miejscach.
Dobitnie to widzimy w Psalmie 89. Są tam wypowiedziane słowa: „Sprawię, że potomstwo jego będzie wieczne, a jego tron – trwały jak dni nieba. A jeśli synowie jego porzucą moje prawo i nie będą postępować według mych przykazań, jeżeli naruszą moje ustawy i nie będą pełnili moich rozkazów, ukarzę rózgą ich przewinienia, a winę ich biczami; lecz nie odejmę mu łaski mojej i nie zawiodę w mojej wierności (Ps 89,30-34). W kontekście tego Psalmu i proroctwa Natana możemy pełniej rozumieć słowa proroka Zachariasza czytane w dzisiejszą Niedzielę:
Na dom Dawida i na mieszkańców Jeruzalem
wyleję Ducha pobożności.
Będą patrzeć na tego, którego przebili,
i boleć będą nad nim,
jak się boleje nad jedynakiem . . . (Za 12,10).
To słowo jest jednym z ukonkretnień proroctwa danego Dawidowi przez Natana. Podobnie jak proroctwo Izajasza o wyrośnięciu różdżki z Pnia Jessego i rozwijającej się z niej odrośli, na której spocznie Duch Pana (Iz 11,1n) .
1. O jaką pobożność chodzi w proroctwie Zachariasza ?
Polski przekład mówiący o wylaniu ducha pobożności zostawia pewien niedosyt lub nawet lukę w stosunku do tekstu oryginalnego i najstarszych przekładów. Można powiedzieć, że jest pewnym uproszczeniem czy zacieśnioną interpretacją tekstu. Czytaj więcej…
