Przeżywamy 33 Niedzielę roku C. Jest to już przedostatnia niedziela roku liturgicznego. Czytaliśmy przez szereg niedziel perykopy ewangelijne z ostatniego etapu drogi Jezusa do Jerozolimy i już z Jego pobycie w Jerozolimie. W tę niedzielę czytamy perykopę odnoszącą się do już ostatnich dni ziemskiego życia Jezusa (Łk 21,5-19). W słowach, które Jezus wypowiada w tych okolicznościach, otrzymujemy pouczenie co do rzeczy ostatecznych. Nie odnoszą się one tylko do zniszczenia świątyni Jerozolimskiej – chociaż taki jest kontekst pytania postawionego Jezusowi. Nie odnoszą się też one tylko do wydarzeń, które mają nastąpić na końcu świata – chociaż też tego dotyczą.

Jezus mówi o rzeczach ostatecznych, które stale będą towarzyszyły wspólnocie uczniów – wyznawców Jezusa. Można je nazywać ostatecznymi, bo one są zawsze aktualne i najbardziej zasadnicze. Nie chodzi więc tylko o czas i jego przemijanie aż do końca, lecz o to, co stanowi stale obecny ośrodek życia uczniów Jezusa. To zmaganie się będzie trwało ostatecznie i aż do końca dziejów ludzkości. Będą to przeróżne próby zwodzenia i odwodzenia uczniów od Jezusa. Jezus mówi więc:  

Strzeżcie się, żeby was nie zwiedziono . . .  
Podniosą na was ręce i będą was prześladować . . .
Będzie to dla was sposobność do składania świadectwa . . .
Postanówcie sobie w sercu nie obmyślać naprzód swej obrony . . .
Ja bowiem dam wam wymowę i mądrość,
której żaden z waszych prześladowców nie będzie się mógł oprzeć ani się sprzeciwić
(Łk 21,8-15).

W tym zestawieniu słów Jezusa ukazuje się obraz i cała struktura działań świata przeciwko uczniom Jezusa oraz wskazania, jakich winni oni się trzymać, aby nie zostać zwiedzionymi przez ludzi tego świata, to znaczy ludzi przeciwnych Jezusowi.  

1. Strzeżcie się

Strzeżcie się, aby was nie zwiedziono. Takie i podobne przywołanie uwagi pojawia się na kartach Pisma św. niejednokrotnie (zob. np. Wj 19,12; Pwt 11,16; Joz 6,18). Jest to wyraz troski o czystość wiary i właściwą relację człowieka do Boga. Czytaj więcej…


css.php