Panie, Ty wszystko wiesz . . . (3 Ndz Wlkn C – 2010)

by bp Zbigniew Kiernikowski

Trzecia Niedziela Wielkanocna w roku C daje nam okazję do przeżywania wydarzenia z nad morza Tyberiadzkiego, z miejsca, które dzisiaj nazywamy miejscem prymatu. Stoi tam dziś kościół z kamieniem zwanym Mensa Christi. Tam to, według relacji Jana Ewangelisty (J 21,1-19), Jezus ukazał się trzeci raz swoim uczniom.

Stało się to w kontekście zwykłego zachowania i zajęć, jakie uczniowie czynili jako ludzie, którzy niejako wrócili do swego pierwotnego zawodu. Stało się to, jakby zapomnieli, że wcześniej już Pan im powiedział: nie ryby, lecz ludzi łowić będziecie (zob. Łk 5,10; Mk 1,17). Teraz, pod nieobecność Pana, jako rybacy poszli łowić ryby. Uczynił to Piotr i kilku jego towarzyszy. Jednakże tej nocy nic nie złowili.

W takiej oto sytuacji przychodzi do uczniów Jezus, lecz oni Go nie rozpoznają Po zapytaniu ich, czy mają coś do jedzenia, poleca im:

 

Zarzućcie sieć po prawej stronie łodzi, a znajdziecie (J 21,6).

 

Jezus wie, co ma zrobić, by na nowo zebrać uczniów i zabrać ich ponownie od ich zwykłych ziemskich zajęć i dać im moc głoszenia prawdy o Jego zmartwychwstaniu.

 

1. Cudowny połów ryb

Zarzucili sieci na słowo Jezusa. Uczynili to w posłuszeństwie Temu, którego znali, choć Go nie rozpoznali. To, co się staje w posłuszeństwie, okazuje się  znakiem pozwalającym Go rozpoznać. Zarzucili więc i z powodu mnóstwa ryb nie mogli jej wyciągnąć. Wobec cudu rodzi się wyznanie: To jest Pan! Czytaj więcej…

css.php