Takie oto pytanie padło z ust uczniów Jezusa, gdy On zamykał swój ziemski etap swego działania i wstępował do nieba. Odpowiedź Jezusa nie jest bezpośrednią odpowiedzią, lecz obwieszczeniem nowości, jak ma nastąpić w związku z Jego odejściem i jako owoc całego Jego dzieła w czasie jego ziemskiej obecności i ziemskiego działania.

Obwieszczenie nowości

Można też powiedzieć, że to, co miało nastąpić, to było ukoronowanie całego dzieła Boga, jakie dokonało się w Jezusie Chrystusie i przez Niego. To była zapowiedź, że to dzieło Boga nie zakończy się z odejściem Jezusa z rzeczywistości ziemskiej lecz będzie miało przedłużenie. Można nawet powiedzieć, e nastąpi nowe wcielenie tego dzieła Bożego. Nastąpi nowe wcielenie mocy i działania Boga w życie poszczególnych ludzi i całej ludzkości.

Jezus wypowiada takie oto słowa:

«Nie wasza to rzecz znać czasy i chwile,
które Ojciec ustalił swoją władzą,
ale gdy Duch Święty zstąpi na was,
otrzymacie Jego moc
i będziecie moimi świadkami
w Jeruzalem i w całej Judei, i w Samarii, i aż po krańce ziemi».

Na czym polega ta nowość ?

Oczywiście słowa Jezusa są bogate w treści, których tutaj nie jesteśmy w stanie przedstawić. Niech nam będzie wolno skoncentrować się na kilku aspektach.

Najpierw: nie wasza to rzecz … Jest to zwrócenie uwagi ma to, że „dotychczasowe” spoglądanie uczniów Jezusa na wydarzenia musiało ulec zasadniczej zmianie. Oni jeszcze nie pojęli pełni wydarzenia, jakie stało się w Jezusie i skutków, jakie to wydarzenie ze sobą niesie. Jest to zapowiedź – w a właściwie wezwanie do tego, aby odwrócili swoje myślenie od tego, czym jest „ludzka władza” i próba ludzkiego panowania nad historią. Przez wydarzenie paschalne rozpoczął się inny sposób pojmowania i uznawania władzy. Bóg Ojciec „ustala” swoją władzą objawioną w Jezusie Chrystusie ukrzyżowanym i zmartwychwstałym zupełnie inny rytm i inną jakość spełniania się historii.

Dalej: Zstąpi na was Duch Święty . . . Jest to zapowiedź obecności tego samego Ducha, który prowadził Jezusa i uzdalniał Go w Jego ziemskim życiu do sposobu działania odmiennego od tych wszystkich postaw i sposobów organizowania życia, które mają na celu jakiś interes partykularny czy to poszczególnych osób (jednostek) czy szerszych społeczności. Nie są jednak w stanie (nie mają mocy) tworzenia prawdziwej jedności i wspólnoty, bo ulegają temu, czym jest lęk przed nieznanym, przed śmiercią (zob. Hbr 2,14n). Jezus daje obietnicę, pe ten Duch zstąpi na wierzących Niego

Następnie: otrzymacie Jego moc . . . To zapowiedź, że będziecie wyposażeni w to, co pozwoli wam być narzędziami działania Boga. Będziecie spełniać dzieła, które Bóg przewidział i przygotował (por. np. Ef 2,10). Skoro jest to moc Ducha Świętego, będą to dzieła, których spełnianie wykracza poza ludzkie możliwości, ale jednocześnie wpisuje się w pierwotny zamysł Boga, jakim było stworzenie człowieka na obraz i podobieństwo Boga. Jest to nowe stworzenie. Jest to egzystencja nowego człowieka, który potrafi być jednością i komunią na wzór Trójcy Świętej. Który potrafi kochać wydając samego siebie dla drugiego – aż do miłości nieprzyjaciół.

Wreszcie: będziecie moim świadkami . . . Nie chodzi więc o jakiś przejaw bohaterstwa człowieka, lecz dawania świadectwa, że w człowieku – nawet najsłabszym i może doświadczającym swoich błędów (takimi byli uczniowie Jezusa), może dziać Duch Święty i to On może każdego uzdalniać do dawania Jezusowi świadectwa przez niesienie prawdy o zbawieniu polegającym na wydaniu siebie za drugiego w imię poddania siebie prowadzeniu Ducha Świętego.

To jest program, przez który dokonuje się stale urzeczywistnianie Królestwa Bożego. To stale się dzieje i będzie się dziać wszędzie i aż do skończenia świata. Bramy piekielne tej prawdy i tej rzeczywistości nie przemogą. Nie odniosą nad tą prawdą zwycięstwa – nawet jeśli czasem będą przeżywać chwile jakiejś swojej dominacji.

To nas utrzymuje w wierze Kościoła

Bp ZbK


css.php