Uwierzyłem i przemówiłem (10. Ndz. B – 180610)

by bp Zbigniew Kiernikowski

Dzisiejszej Niedzieli w liturgii Słowa proklamuje św. Paweł:

Bracia: Mamy tego samego ducha wiary, według którego napisano:
«Uwierzyłem, dlatego przemówiłem»,
my także wierzymy i dlatego mówimy,
przekonani, że Ten, który wskrzesił Jezusa,
z Jezusem przywróci życie także nam
i stawi nas przed sobą razem z wami.

Mamy tego samego ducha wiary. Kiedyś uwierzyliśmy. Była to wpierw wiara zaczątkowa. Ważne, że prawdziwa. Poszliśmy za tym głosem. Ta wiara rozwijała się, przemawiała. Bóg uzdalniał nas do przemawiania słowami i czynami. Wydarzeniami, jakie miały i mają miejsce w naszym życiu, których – czasem mimo naszych słabości i braków – jest sam Bóg.

Bóg szuka, pyta, wywołuje

To Bóg wszystko przygotował w historii ST i dokonał w powstaniu z martwych Jezusa Chrystusa. Tym samym niejako uwiarygodnił historię zbawienia w życiu każdego z nas wierzących. Tę historię, która nie jest wynikiem „naszego planowania” i tylko naszych działań, lecz jest owocem przedziwnego splotu naszej wiary w Tego, któremu uwierzyliśmy i wszystkich wydarzeń, jakie mają miejsce w naszym życiu – nie wyłączając także naszych grzechów, pomyłek, zwątpień.

To Bóg okazuje swoją przedziwną moc i przychylność wobec człowieka. Szuka człowieka po grzechu. Pyta: Adamie, człowieku, gdzie jesteś? Szuka go, aby po grzechu człowieka objawić mu swój plan zbawienia

Jaki plan?

Podstawowa jest obietnica, że głowa węża zostanie zmiażdżona. Mentalność grzechu zostanie pokonana na krzyżu Jezusa Chrystusa. Stanie się to wtedy, gdy– zgodnie z zapowiedzą z Księgi Rodzaju – Potomek Niewiasty zostanie ugodzony przez szatana w piętę. Oznacza Zostanie zmiażdżone, zniszczone Jego ziemskie życie. Będzie to krzyż i opieczętowany grób. Jednak to nie będzie zwycięstwo przeciwnika Bożego planu, lecz wprost realizacja tego Bożego planu zbawienia. Jest to Tajemnica. Jest to Objawienie. Jest to dzieło Boga na rzecz zagubionego człowieka.

To zbawcze działanie Pana Boga jest ze względu na nas, na człowieka. Tam gdzie ta prawda dociera i jest przyjmowania staje się czas łaski, jest Jubileusz – jak to obwieścił Jezus w Nazarecie na początku swojej działalności przytaczając słowa Proroka Izajasza.

Moja historia

W tej historii, jaką Bóg prowadzi z każdym z nas niejako „przedłużając” i zawsze uaktualniając to, co dokonało się w Jezusie Chrystusie, daje nam możliwość i wprowadza nas w odkrywanie Jego przychylności i Jego łaski. Jest to doświadczenie osobiste, ale wykraczające poza wymiar indywidualny. Jest to doświadczenie i dar tworzący z nas wspólnotę dziękczynienia.

ażeby łaska, obfitująca we wdzięczność wielu,
pomnażała się Bogu na chwałę

Udział w tej prawdzie i w tym działaniu Boga jest naszym stałym zwyciężaniem „głowy szatana”, czyli tej mentalności, która przez fałszywe obietnice zwodzi nas do hołdowania naszej niezależności i bezbożności, które są ślepą uliczką i prowadzą do ucieczki od siebie i od innych i ukrywania się.

Dajmy odnajdywać się Bogu, byśmy dobrze przeżywali siebie i oddawali Mu chwałę!

Bp ZbK

css.php