Skarb w naczyniach glinianych (9. Ndz B – 180603)
by bp Zbigniew Kiernikowski- Opublikowane:2 czerwca, 2018
- Komentarze:30 komentarzy
- Kategoria:Rozważanie czytań niedzielnych
W dzisiejszą Niedzielę słyszymy, jak św. Paweł obwieszcza Koryntianom wydarzenie, które jest objawieniem największej prawdy w Jezusie Chrystusie. Wydarzenie krzyża i zmartwychwstaną Jezusa. Odnosi to wydarzenie do rozbłyśnięcia pierwszego światła w stworzeniu, dzięki któremu wszystko stopniowo otrzymywało życie. Jedno i drugi pochodzi od tego samego Boga i jest skierowane do stworzeń – w szczególności do stworzenia, jakim jest człowiek.
Bóg, który rozkazał ciemnościom,
by zajaśniały światłem,
zabłysnął w naszych sercach,
by olśnić nas jasnością poznania chwały Bożej
na obliczu Jezusa Chrystus.
To obwieszczenie jest aktualne dzisiaj w stosunku do każdego z n as ludzi ochrzczonych – uczniów Chrystusa.
Jaki to jest skarb? Jakie są owe naczynia gliniane? O co chodzi w tym zestawieniu?
To pytania, na które musimy dawać odpowiedź.
Ten skarb, to Misterium Chrystusa. Jego Tajemnica śmierci i zmartwychwstania, która otwiera nowe spojrzenie na nasze śmiertelne życie. Kto ten skarb otrzymał i nim żyje, ten ma życie, które przezwycięża wszystkie trudności.
Naczynie to właśnie nasza śmiertelność, nasza ludzka egzystencja dotknięty grzechem i przeznaczona na śmierć i na codzienne umieranie i obumieranie.
To zestawienie skarbu z naczyniami glinianymi, w których on się znajduje i w których jest przez nas noszony, wskazuje na to, co jest w naszym życiu istotne. Nie chodzi o ochronę naczyń, lecz o to, aby życie się objawiało właśnie wtedy, gdy dotyka nas coś ze śmiertelności, z naszej kruchości. Paradoksalnie to właśnie wtedy okazuje się moc i blask skarbu.
Nie jest bowiem naszym zadaniem chronić naczynia, w których jest skarb, lecz pozwalać na to, aby naczynia służyły skarbowi i czasem nawet były na różne sposoby dotykane, próbowane, czasem drapane czy nawet rozbijane. Wtedy właśnie pojawia się okazja do tego, aby objawiła się moc i działanie skarbu. On chce być w nas aktywny.
Jest to przedziwne „zadanie”, które w nas może i powinno się spełnić przy naszej współpracy, która polega na tym, co Pan Jezus wyraziło w Kazaniu na Górze: Nie stawiajcie oporu złemu (Mt 5,39).
Ileż to razy trzeba rozbicia glinianego naczynia, aby zajaśniał blask prawdziwego skarbu pochodzącego od Chrystusa, którym jest przebaczenie, jedność i komunia.
Bp ZbK
