Wytrwać w łasce Boga (4 Ndz WlkN C 2013)

by bp Zbigniew Kiernikowski

W czwartą niedzielę wielkanocną Kościół podaje nam jako pierwsze czytanie fragment z Dziejów Apostolskich. Jest to jedno z pierwszych szczegółowych opowiadań o działalności apostolskiej św. Pawła i jego towarzyszy. Dzieje się to podczas pierwszej podróży św. Pawła. Zgodnie ze zwyczajem Paweł ze swoim przesłaniem ewangelijnym kierował się najpierw do Żydów przepowiadając Ewangelię jako wypełnienie obietnicy danych przez Boga ojcom. Tak też było w Antiochii Pizydyjskiej.

W dzień sobotni weszli do synagogi i wzięli udział w synagogalnej liturgii.

 

A po zakończeniu zebrania,
wielu Żydów i pobożnych prozelitów towarzyszyło Pawłowi i Barnabie,
którzy w rozmowie starali się zachęcić ich do wytrwania w łasce Boga (Dz 13,43).

Całe opowiadanie o wydarzeniu w Antiochii ukazuje dwa momenty, jakie miały miejsce w dwa kolejne szabaty. W czytaniu liturgicznym dnia dzisiejszego słyszymy informację o zakończeniu spotkania w pierwszy szabat i część opowiadania o wydarzeniu w następny szabat. Jednym z ważnych elementów tego wydarzenia i motywów tego opowiadania jest temat łaski.

 

1. Wiara i łaska przed Ewangelią

Godne zwrócenia uwagi jest to, że – jak pisze św. Łukasz ‑  zaraz po zakończeniu zebrania w pierwszy szabat, wielu Żydów i pobożnych prozelitów towarzyszyło Pawłowi i Barnabie. Czytaj więcej…


css.php