Pasterz – Brama – Chrzest
by bp Zbigniew Kiernikowski- Opublikowane:12 kwietnia, 2008
- Komentarze:6 komentarzy
- Kategoria:Rozważanie Ewangelii
Jezus powiedział: „Kto nie wchodzi do owczarni przez bramę, ale wdziera się inną drogą, ten jest złodziejem i rozbójnikiem…” „Ja jestem bramą owiec… ” „Ja przyszedłem, po to, aby miały życie w obfitości” (zob. J 10,1-10)
W czytanej dzisiaj, w Czwartą Niedzielę Okresu Wielkanocnego, Ewangelii Jezus nazywa siebie bramą owiec. Jest On konieczną do przejścia bramą, by móc się znaleźć wewnątrz owczarni, wewnątrz Królestwa Bożego. On Jest tą bramą, która wyraża życie nie dla siebie; jest miejscem i mocą obdarowania zdolnością oddania swego życia i otrzymania (przyjęcia) życia nie dla siebie.
Ta brama stoi stale otwarta dla każdego z nas. Otwiera się w sytuacji, gdy muszę podejmować decyzje, wchodzić w relacje z bliźnimi, gdy jawią się przede mną trudności i krzyż. Jeśli przejdę przez tę bramę, stracę siebie, ale będę wolny od siebie i uzyskam nowe życie, życie, które jest łaską, życie, które staje się coraz obfitsze i pełniejsze. Przechodząc przez tę bramę stracę siebie, ale zostanę uwolniony od tego zniekształcenia, jakie noszę w sobie z racji grzechu pierworodnego. Zostanę oczyszczony z owego „bakcyla” czy „robaka”, który od wewnątrz niszczy moje życie, gdyż ukierunkowuje je stale na mnie samego. Zostanę oczyszczony z tego „robaka”, gdyż on nie przejdzie przez tę bramę umierania i życia. Zostanę natomiast wypełniony duchem nowego życia, życiem tryskającym na życie wieczne.
Naturalnie, jednocześnie świat pokazuje mi tyle innych bram, tyle innych rozwiązań czy tyle innych sposobów przechodzenia i wchodzenia w życie. Te inne bramy są pozornie bardziej atrakcyjne, obiecujące, że możemy wiele zyskać, być kochanym (tzn. zaspokoić swoje różne pożądania i oczekiwania), zapewniające pomyślność według naszych oczekiwań. Jakże jednak bolesne bywają odkrycia tego, co za tymi bramami się mieści…
Potrzebujemy dzisiaj jasnej świadomości bramy, w której zostaliśmy zrodzeni na nowo, bramy Chrztu, bramy, którą jest Jezus ukrzyżowany i zmartwychwstały. Jest ważne, by stawiać sobie pytanie, jak siebie odnajdujemy w Kościele. Jak przeszliśmy i jak przechodzimy stale przez tę bramę? Jeśli przeżywamy jedność i komunię w naszej konkretnej wspólnocie parafialnej, w rodzinie, jeśli żyjemy w pojednaniu i pokoju, mimo trudności i przeciwności, jest to znakiem, że ta brama nie jest nam obca. Jeśli zaś żyjemy w nieporozumieniach, nosimy w sobie pretensje i pielęgnujemy szemrania, a może czasem nawet bunt – to znak, że minęliśmy się z bramą, wchodzimy w życie obok niej. Jesteśmy co prawda ochrzczeni, ale bywa – i to zazwyczaj często – że nie korzystamy z tych mocy i łask, jakie Jezus daje przez Chrzest. W jakimś sensie jesteśmy wewnątrz wspólnoty jak złodzieje i rozbójnicy. Jest to wielkie ostrzeżenie!
Kiedy Jezus opowiedział tę przypowieść o bramie, słuchacze nie pojęli znaczenia tych słów. Jezus nie był bowiem jeszcze uwielbiony, jeszcze nie stał się na oczach wszystkich bramą. My jesteśmy w lepszej sytuacji. Jest to też jednak dla nas jeszcze większym wyzwaniem.
Jezus jest bramą do życia dla nas, dla mnie, abym miał życie w obfitości, stale nowe, niewyczerpane, już teraz wieczne życie.
Bp ZbK
6 komentarzy
Pochwalony Jezus Chrystus,
Chcę prosić o odpowiedź na moje pytanie: Kim jest odźwierny z dzisiejszej Ewangelii.
Dziękuję. Małgorzata
Wewnątrz wspólnoty są i złodzieje,i rozbójnicy,którzy skrzętnie ukrywają /właśnie tam/,swe oblicze.Nie wszyscy popełniają pomyłki.Są co celowo i świadomienie do złych działań dążą.”Ja jestem bramą” powiedział Jezus,a więc i On/oprócz pomocników-święci/ odźwiernym Małgorzato JEST.
Jezus jest bramą, a ostatnio mówił też w liturgii, że kto do Niego przyjdzie, tego precz nie wyrzuci. Jest tak dobry, że odpowiada nawet na pytania wątpiące „czy na pewno pomoże?” Ale pomyślałam, że te pytania rodzą się jak wilki gdy człowiek nie doświadcza, że może dalej żyć z Nim, nie podejmuje Jego woli. Że to słowo trzeba praktykować i odkrywać koniecznie, kiedy wychodzę z Eucharystii do domu, do pracy, tam w osobistym życiu człowieka.
Jest tylko jedna brama do zbawienia wiecznego dla Nieba to Brama Jezusa Crystusa,który odkupił ludzi z niewoli grzechu. Niech będzie pochwalony Jedyny Syn Stwórcy Jezus Chrystus Pokój
Ekscelencjo, czy to prawda, że jest różnica między odkupieniem a zbawieniem? Że Jezus odkupił wszystkich ludzi, ale zbawić może tylko tego, kto tego chce?
#5 Agnieszka
Kwestia termimnoligii w teologii nie jest łatwą sprawą, którą można jednym zdaniem wyjaśnić. Zależy bardzo wiele od kontekstu i od poziomu, na jakim się rozmawia. To, co Pani powiedziała może być po części uzasadnione. Proszę tego jednak nie traktować jako jednoznacznej odpowiedzi. Jeśli Pani będzie chciała, mogę podać więcej literatury na ten temat. Terminologia, o której mowa dotyczy w ogóle inicjacji chrześcijańskiej. Jest ona bardzo złożona.
Jak to wygląda, może Pani dostrzec czytając np. Rz 8,29n.
Jeśli chce Pani bliżej zapoznać się z terminologią, to podaję Pani z Nowego Testamentu przegląd występowania tych dwóch terminów, o które Pani pyta.
1. Odkupienie – apolytrosis
2. Zbawienie – soteria
Zaznaczam, że zakresy semantyczne terminów greckich i ich polskich odpowiedników nie zawsze w pełni się pokrywają.
Podane poniżej odnośniki biblijne mogą Pani posłużyć jeszcze lepiej, jeśli Pani będzie czytać zte teksty z komentarzami i odniesieniami Biblii Jerozolimskiej.
apolytrosis – odkupienie, uwolnienie (rzeczownik)
Łk 21,28; Rz 3,24; 8,23; 1 Kor 1,30; Ef 1,7, 14; 4,30; Kol 1,14; Hbr 9,15; 11,35;
apoluo – od/wy/kupić, uwolnić itp. – formy czasownikowie
Mt 27,15; Mk 6,45; Łk 2,29; 6,37; Dz 3,13;
Łk 6,37; Dz 4,23; 15,30; 16,36;
Mt 1,19; 5,31; 14,15, 22f; 15,23, 32, 39; 19,3, 7ff; 27,17, 21; Mk 6,36; 8,3; 10,2, 4, 11f; 15,9, 11; Łk 9,12; 23,16, 18, 20, 22; J 18,39; 19,10, 12; Dz 16,35; 28,18.
soteria – zbawienie; soter – zbawca itp (rzeczowniki)
Mk 16,8; Łk 1,47, 69, 71, 77; 2,30; 3,6; 19,9; J 4,22; Dz 4,12; 7,25; 13,26, 47; 16,17; 27,34; 28,28; Rz 1,16; 10,1, 10; 11,11; 13,11; 2 Kor 1,6; 6,2; 7,10; Ef 1,13; 6,17; Flp 1,19, 28; 2,12; 1 Tes 5,8f; 2Tes 2,13; 2 Tm 2,10; 3,15; Tt 2,11; Hbr 1,14; 2,3, 10; 5,9; 6,9; 9,28; 11,7; 1 P 1,5, 9n; 2,2; 2 P 3,15; Jud 1,3, 25; Ap 7,10; 12,10; 19,1.
sozo – zbawiać (różne formy czasownikowe)
Łk 13,23; Dz 2,47; 27,20; 1Kor 1,18; 15,2; 2Kor 2,15; Hbr 5,7; 7,25; 1P 3,21; 4,18; Jud 1;
Mt 9,21; 10,22; 19,25; 24,13; Mk 5,23, 28; 10,26; 13,13; 16,16; Łk 8,12, 50; 18,26; J 3,17; 5,34; 10,9; 11,12; Dz 2,21, 40; 4,12; 11,14; 14,9; 15,1, 11; 16,30f; 27,31; Rz 5,9f; 9,27; 10,9, 13; 11,26; 1Kor 3,15; 5,5; 10,33; 1Tes 2,16; 2Tes 2,10; 1Tm 2,4, 15;
Mt 7,15; 9,22; 23,25, 27f; 24,22; 26,58; 27,42; Mk 6,56; 7,21, 23; 13,20; 14,54; 15,16, 31; Łk 8,36; 11,7, 39f; 23,35; J 20,26; Dz 5,23; 16,24; Rz 7,22; 8,24; 1Kor 5,12; 2Kor 4,16; 7,5; Ef 3,16; Tt 3,5; Hbr 6,19; Ap 4,8; 5,1;
Mt 9,22; Mk 5,34; 10,52; Łk 7,50; 8,48; 17,19; 18,42; Dz 4,9; Ef 2,5, 8.
Może Pani sobie te teksty przestudiować. Zwracam uwagę, że każdy z pisarzy nowotestamentalnych używa też trochę innego klucza. Niemniej jednak może Pani to trochę pomóc.
Nadto zachęcam, by Pani zapoznała się z dobrym opracowaniem o charakterze dogmatycznym. Polecam tutaj np. książkę B. Sesboue, Wierzę. Wezwanie do wiary katolickiej dla kobiet i mężczyzn XXI wieku, Warszawa-Poznań 2000. Może jest do nabycia w naszej księgarni.
Na inne Pani pytania i komentarze odpowiem Pani bezpośrednio drogą e-mail.
Bp ZbK