Kamień odrzucony (4 Ndz Wlknoc – 210425)
by bp Zbigniew Kiernikowski- Opublikowane:25 kwietnia, 2021
- Komentarze:4 komentarze
- Kategoria:Rozważanie czytań niedzielnych
Jako refren Psalmu responsorialnego w dzisiejszej liturgii śpiewamy:
Kamień wzgardzony stał się fundamentem.
Psalm zaś stanowią wybrane wersety z Ps 118. W Psalmie tym śpiewamy:
Kamień odrzucony przez budujących,
stał się kamieniem węgielnym.
Stało się to przez Pana
i jest cudem w naszych oczach.
Zauważamy pewną rozbieżność między refrenem a treścią, jaka jest w Psalmie. Sformułowanie refrenu możne traktować jako zbierającą parafrazę.
Warto jednak bliżej spojrzeć na treści związane z „odrzuconym kamieniem” a następnie z „fundamentem” i „kamieniem węgielnym” albo w innym przekładzie „głowicą węgła”.
Kamień odrzucony
W Psalmie 118 nie mamy formy przymiotnikowej, lecz czasownikową: kamień, który odrzucili budowniczy. Jest to w kontekście działania człowieka i dzieła Pana Boga:
Stało się to przez Pana: cudem jest w oczach naszych.
Oto dzień, który Pan uczynił: radujmy się zeń i weselmy! (Ps 118,23-24)
Człowiek zabiega o to, by „budować” po swojemu i ze „swojego materiału”. Z tego względu odrzuca zazwyczaj to, co Pan Bóg mu daje, a co człowiekowi w danej chwili nie pasuje. Zazwyczaj są to wszystkie przeciwności itp., które człowiek jakby automatycznie odrzuca, uważa za zbyteczne i niekorzystne.
Prawda podawana nam w Ewangelii jest jednak inna. Tym, co stanowi „budulec” dawany przez Boga zawiera coś „spoza” myżlenia i wyobrażeń człowieka. Tym budulcem mającym się stać w człowieku i dla człowieka prawdziwym dziełem Boga jest „materiał” czyli prawda wnoszona w ludzkie życie przez Jezusa i Jego Ewangelię. Jest to – najogólniej ujmując – prawda zaparcia się siebie (Mk 8,35 i paral.).
Ta prawda jest niezrozumiała i nie do zaakceptowania przez świat (przez człowieka, który nie poznał Ewangelii). Tak można rozumieć m.in. słowa czytanego działaj fragment Pierwszego Listu św. Jana. I wiele podobnych tekstów (zob. np. 1Kor 1,22-25).
Fundament
Św. Paweł wypowie następującą prawdę o fundamencie:
Fundamentu bowiem nikt nie może położyć innego,
jak ten, który jest położony,
a którym jest Jezus Chrystus (1Kor 3,11).
Na przestrzeni dziejów ten fundament, na którym wznosi się budowla stanowią ci, których Chrystus wybiera do tej roli i do tego zadania. W liście do Efezjan czytamy, że wspólnota Kościoła jest zbudowana na fundamencie apostołów i proroków (Ef 2,20).
Do Piotra, którego Jezus nazwał „skałą / opoką”, powiedział, że na nim zbuduje swój Kościół (Mt 16,18).
Fundament stanowią ci, którzy przyjmują prawdę o Mesjaszu, czyli Kerygmat o Jego śmierci na krzyżu i Jego zmartwychwstaniu. Piotr co prawda od razu tego nie pojął – tak było pod Cezareą Filipową. Później do tego się nawrócił i stał się takim i tym, do którego Jezus wcześniej skutecznie skierował słowa o „opoce”. To jest fundament całej budowli. Na nim wznosi się cała budowla.
Kamień węgielny
Odrzucony kamień, wg Psalmu 118, stał się kamieniem węgielnym, dosłownie „głowicą węgła”. Kiedy jest mowa o kamieniu węgielnym, chodzi o element struktury, struktury narożnika (węgła) budowli. Chodzi o taki element, który jest w stanie sprostać różnego rodzaju siłom przeciwnym (wiatrom uderzeniom nieprzyjaciół itp.), które zmierzają do obalenia, do rujnowania struktury nośnej. Gdy więc mowa o kamieniu węgielnym, trzeba myśleć o istotnych elementach nośnej struktury danej budowli itp.
Ten termin (gr. lithos agonias; hbr. (´eben pinnātāh) wiąże się z tym, czym jest konfrontacja, zmaganie, utrzymanie właściwej pozycji, bycie prowadnicą itp.
Czymże konkretnie jest ten odrzucony kamień, który staje się kamieniem węgielnym (głowicą węgła), czyli tym, co gwarantuje właściwą stabilność i właściwą tożsamość budowli, by nie straciła swojej jakości i nie zamieniła się w innego rodzaju budowlę czy wprost ruinę?
Jest to ważne pytanie dzisiaj dla nas w Kościele. Szukanie i znajdywanie właściwej odpowiedzi należy do istotnych zadań Kościoła.
Najkrócej ujmując jest to przesłanie, jakie otrzymaliśmy od Jezusa w Jego Kazaniu na Górze (Mt 5 – 7).
Dzisiaj bardzo często szukamy różnych sposobów samookreślenia się, czyli własnej tożsamości. Dzieje się to także w wielu członkach jak i również w niektórych elementach struktury Kościoła. Wobec jawiących się problemów i zagrożeń próbuje się ima zaradzać na różne sposoby, aby nie ulegać i nie wpaść w ruinę.
Natomiast zbyt mało i zbyt rzadko odwołujemy się do Kazania na Górze, do wygłoszonych przez Jezusa makaryzmów (Mt 5,3-12) i kolejnych ostrzeżeń oraz wskazań, jakie Jezus daje. Szczególnie wtedy, gdy zestawia on to, co było powiedziane …, z tym co stanowi treść tego, co Ja wam powiadam … (5,20-48).
Potrzebujemy głębokiej refleksji i powrotu do Ewangelii, do kerygmatu. Wszyscy i we wszystkich dziedzinach życia
Bp ZbK
4 komentarze
Kamień węgielny, solidny i bez skazy- podstawa rozpoczęcia każdej solidnej budowli- został odrzucony. Nie siłą żywiołu, ale ludzką myślą i decyzją. Został odrzucony i jest odrzucany. Nie odkryty, nie poznany, czasami zapomniany, czasami pomylony z czymś innym. Odrzucany przez nieświadomość, przez niepełną wiedzę, przez nieprawdziwą wiedzę o jego wartości.
Chrześcijanie nie odrzucają. Ale co dalej?
Czy nie jest tak, że nie wykorzystany kamień, staje się jakby odrzucony?
Odpowiednio zabezpieczony, oglądany i podziwiany, a nawet szczegółowo badany naukowo, jest sprowadzany do roli eksponatu, a przecież nie takie jest jego przeznaczenie. W konsekwencji budowa nie postępuje tak, jak postępować powinna, pojawia się znużenie i obojętność. Parafrazując słowa Pawła, o takiej budowie można powiedzieć:
– Staliście się ociężali, nadal grzebiecie się w ziemi przy fundamentach, a już piętro powinno być ukończone (por. Hbr 5,11-12).
Na całym świecie, szczególnie tam gdzie zakorzeniona jest silna tradycja, widzi się wspólnoty, kościoły, które budują i budują, a ponad poziom ziemi nic się nie wznosi. Na ogół przyczyna jest ta sama- zaniedbano fundament, o którym Paweł tak pisze: odwrócenie się od martwych uczynków, zawierzenie Bogu, nauczania o chrztach, o nakładaniu rąk, o powstaniu z martwych, o sądzie wiecznym (Hbr 6,1).
Solidny fundament daje początek rzeczom, które dalej prowadzi sam Pan Bóg, tak jak obiecał. Dlatego na jednej budowie mówi się o kryzysie, podczas gdy na innej nadziwić się nie mogą, widząc dzieła, które już dawno przekroczyły wszelkie ludzkie możliwości.
Codziennie dziękuję Bogu, że żyję w tak cudownym czasie, że mogę oglądać jak Jego Świątynia rośnie i być częścią projektu Wielkiego Architekta.
Pozdrawiam wszystkich,
Szczęść Boże, Szalom
Szczęść Boże Czcigodny Ojcze Biskupie.
Czcigodny Ojciec Biskup: „Człowiek zabiega o to, by „budować” po swojemu i ze „swojego materiału”. Z tego względu odrzuca zazwyczaj to, co Pan Bóg mu daje, a co człowiekowi w danej chwili nie pasuje. Zazwyczaj są to wszystkie przeciwności itp., które człowiek jakby automatycznie odrzuca, uważa za zbyteczne i niekorzystne.
Prawda podawana nam w Ewangelii jest jednak inna. Tym, co stanowi „budulec” dawany przez Boga zawiera coś „spoza” myżlenia i wyobrażeń człowieka. Tym budulcem mającym się stać w człowieku i dla człowieka prawdziwym dziełem Boga jest „materiał” czyli prawda wnoszona w ludzkie życie przez Jezusa i Jego Ewangelię. Jest to – najogólniej ujmując – prawda zaparcia się siebie (Mk 8,35 i paral.).” Ks. Bp
Czytając to Słowo Rozważania, widzę siebie … i, więcej Słów pasuje do mojego postępowania. Na pewno, gdy Modlimy się nasze Dusze są przed PANEM, i On słucha, daje Łaskę i przyodziewa Zbroją Co, we mnie jest Bożym Materiałem, i jak wykorzystuję Boży Materiał na budowanie Życia w Wieczności . Trzeba być bardzo samokrytycznym, a ja niezmiennie poszukuję Miłosierdzia, a dostając Słowo do rozważenia, co najmniej jeden raz w tygodniu potrzeba mi nawrócenia. Z, kim/czym jeszcze przegrywam?poza sobą… ? …. Czy, zmieniłam się ?
Kilka razy, byłam w Przesiece. Po drodze mija się potężne skały… smukłe, pionowe i gładkie granitowe głazy. Wracałam, też tą drogą z widokiem na te skały, wyobrażałam sobie Budowle/Świątynie Dusz na Skale … Warownie, prawie nie do zdobycia. Bezpieczne miejsce. Samotnia. Miejsce dla wytrwałych. Czy, jest jakiś słaby punkt.? Przypuszczam, że fizycznie tak .
Myślę, że człowiek ma w sobie potrzebę poszukiwania. Niezłomność. Siłę, która przychodzi… z Ojca i, Syna, i Ducha … gdy, odkrywa Kerygmat, w którym ma Żywą Wiarę…. Wtedy, Wierzy … bez warunku … bez, pytania … :”dlaczego” … Tak … nie od razu, mogłam wejść w ten temat, odszukania w sobie czegoś ukrytego, co,wydaje się prowadzi do prostego działania co wiedzie ku, przemianie serca… przez czytanie, sercem i słuchaniu Ewangelii … oraz, czynieniu w życiu zwykłych dzieł służących na chwałę Bogu, ale także człowiekowi. Żyć Prawdą Słowa Ewangelii. Za, Słowem podążam na ile rozumiem, widzę … czuję.
Słowo Boże ma Moc. Przyjęcie Ewangelii sercem, daje Siłę, Niezłomność. Pragnienie i dążenie, ku Prawdzie.
Staram się, o pokorę Duszy i cichość serca. Na prawdę; tego chcę o czym opisuję … zastanawiam się, nad wszystkim, co odkrywa mi mój Jezus.
Wdzięczna jestem za Życie, w którym tak wielkie Łaski wypełniają się, a ja mogę to dostrzec i odebrać … Czcigodny Ojciec Biskup przyjmuje nas też Nauką Jezusa zawartą w Kazaniu na Górze. Kerygmaty. Makaryzmy. Propozycja na życie … może … nie całkiem bez spektakularnych, acz oczekiwanych znaków. Oby, Kamień Węgielny nie został odrzucony w sercu i było ono moim Miejscem dla budowania posłuszeństwa … uległości …poddania siebie, dla Drugiego, ale także dla siebie. Żyć, Tu, bez własnych planów i scenariuszy. Zrozumienie Słowa Bożego przychodzi z Łaską. To Boży Dar jednak … wymaga tej pokory … i, decyzji … Czy, każdy może zostać uzdolniony do przyjęcia Dzieła Boga stając się za Wolą Bożą Kamieniem Kamieniem odrzuconym … głowicą … węgłem …
Zaskakujące zdarzenia są ciągle. Wymagają decyzji. Obserwacji. Wiedzy. Intencji, czyli określenia sensu wysiłku. Zbliżam się do mojej trudnej Modlitwy … choć tego nie chcę mogę, swoim słowem … gestem … a, nawet myślą, Pana Boga obrazić nieświadomie… zamiast Uwielbienia…………………………………… Pan Jezus powiedział: „Moje Drogi Proste są. „ … Ja Jestem…z tobą, przez wszystkie dni” Czy, Mi zaufasz … ? Czy, Wierzę Jezusowi ? … odpowiem…. Panie, pozwól zachować Ufność w Miłość Twoją, gdybym stanęła w sytuacji, w jakiej byli Uczniowie w łodzi … Panie, burza a, TY spisz ?… ….. „Panie, przecież TY, SAM ? … kazałeś … mi wypłynąć na Głębię .” … i, pozwoliłeś mi (w pewnym sensie) … dostać się na Szczyt. CULMEN ET FONS …. jest takie Miejsce, ratunek dla Dusz i zdrowie dla całego człowieka. Błogosławię Czcigodnemu Ojcu Biskupowi. Polecając Ojca Biskupa Matce Bożej Łaskawej Krzeszowskiej. Pozdrawiam, Wszystkich.
Św. Paweł kiedyś napisał, że zawsze i nieustannie powinniśmy się radować z każdej rzeczy.
Ja, dzisiaj w czasie porządków znalazłem jeszcze lampki choinkowe, które mi się kiedyś zapodziały i jak podłączyłem to tak mnie te kolory uradowały, że cieszyłem się jak dziecko.
Mógłbym godzinami patrzeć na te lampki.
Powiecie pewnie, że zbzikowałem ale według mnie Bóg chyba lubi takich ludzi, którzy mają dziecięcą radość w sobie.
On jest moją siłą.
Dopóki żyją dobrzy, mądrzy ludzie, i głosiciele dobrej Nowiny, dopóty Kościół będzie istniał –
„a bramy piekielne nie pokonają Go”…
Tylko Miłość w człowieku może pokonać zło, ale ile zła człowiek dobry może znieść? – z Mocą Bożą – wiele, a bez tego zawierzenia się Bogu – popadnie w rozpacz, beznadziejność i pustkę duchową
W pewnym czasie swojego życia nastoletniego, na moment przyjęłam tezę, że Boga nie ma… ogarnęła mnie chwilowa „czarna dziura” i chwilowa rozpacz i bezsens życia człowieka. Na szczęście, był to krótki czas, w czasie którego myślałam nawet o samobójstwie …
Plany Boże wobec mnie były cudowne i są – otworzyły się perspektywy Nieba 🙂
…….
Współczesne czasy są „eksperymentalne” politycznie i pod względem moralności i wychowania młodego pokolenia…
Jak Pan Bóg wyprowadzi kręte drogi ludzkości, na prostą Autostradę do wieczności w Niebie ???
…….
Pawle, dzięki ,że jesteś tu … 🙂 🙂 🙂