Wtorek 2. Tygodnia WlkPostu (180227)
by bp Zbigniew Kiernikowski- Opublikowane:28 lutego, 2018
- Komentarze:1 Komentarz
- Kategoria:rozważanie dni powszednich
W dni powszednie Wielkiego Postu podaję fragmenty mojej książki „Oto idziemy do Jerozolimy”. Rozważania do Ewangelii Wielkiego Postu
Take oto słowa Jezusa podaje nam Kościół we wtorek II tygodnia Wielkiego Postu:
Jezus przemówił do tłumów i do swych uczniów tymi słowami: „Na katedrze Mojżesza zasiedli uczeni w Piśmie i faryzeusze. Czyńcie więc i zachowujcie wszystko, co wam polecą, lecz uczynków ich nie naśladujcie. Mówią bowiem, ale sami nie czynią. Wiążą ciężary wielkie i nie do uniesienia i kładą je ludziom na ramiona, lecz sami palcem ruszyć ich nie chcą.
Wszystkie swe uczynki spełniają w tym celu, żeby się ludziom pokazać. Rozszerzają swoje filakterie i wydłużają frędzle u płaszczów. Lubią zaszczytne miejsce na ucztach i pierwsze krzesła w synagogach. Chcą, by ich pozdrawiano na rynkach i żeby ludzie nazywali ich Rabbi (Mt 23,1-7).
Jedno z pytań, które powstają przy słuchaniu dzisiejszej Ewangelii, można by sformułować w taki sposób: czy w naszym życiu chodzi o to, żeby pokazać, że żyjemy, czy o to, abyśmy naprawdę żyli. Inaczej mówiąc: pokazać innym, że jesteśmy, czy rzeczywiście być. Jezus przestrzega nas przed pozorami życia, przed czynieniem czegokolwiek na pokaz.
Chrześcijaństwo to nie nadawanie wielkości człowiekowi czy osiąganie ludzkiej doskonałości – jakkolwiek one byłyby pojmowane i w jakiejkolwiek dziedzinie miałyby się spełnić. Chrześcijaństwo to pokorne, ale zwycięskie życie w prawdzie; życie w prostocie, której nie zakłócą różne przeciwności, dzięki mocy przyjmowania nieoczekiwanych wydarzeń, a czasem nieprzyjaznych nam postaw bliźnich; to życie przeniknięte oddawaniem chwały Bogu, że taką moc dał ludziom.
Bp ZbK
1 Komentarz
Żyć w prawdzie to również nie zakładanie masek przed innymi. Chcę iść za Bogiem, staram się, ale też upadam. Nie zakładam maski nieskazitelnego.
Wydawać by się mogło, że nie kryjąc swoich złych stron, gorszę innych. W rzeczywistości, jak sam się przekonałem, to pomaga innym. Widzą, że z upadków można powstawać i mimo kolejnych upadków, grzechów, powracać do Boga, do źródła miłości.