Mój temat w KRP: Katecheza 2/3 “Objęcie Ziemi Obiec. Obraz życia w mocy Chrztu ” c.d. (101214)
by bp Zbigniew Kiernikowski- Opublikowane:14 grudnia, 2010
- Komentarze:8 komentarzy
- Kategoria:Audycja w KRP
Kontynuujemy dziś rozmowę na temat katechezy o życiu w Ziemi Obiecanej.
Jak to juś było poprzednio powiedziane, jest to nowy styl życia. Zycie w Ziemi obiecanej jawi się jako wyraz świaodmości, że Bóg jest dawcą tej Ziemi i tego wszystkiego, co ona przynosi. Dlatego korzystanie z dóbr tej Ziemi będzie prowadziło do takiego stylu życia, w którym człowiek pojmuje siebie jako żyjącego i pracującego dla innych – ze szczególną uwagą na potrzebujących.
Ten styl życia także wyraża się w zdolności przebaczenia i darowania długów. To wyraża instytucja Jubileuszy co siedem lat i każdy 5o. rok jako Jubileusz jubileuszy. To wyraża także instytucja miast ucieczki, gdzie przestępca, w szczególności nieumyślny, mógł szukać schronienia, by nie doświadczyć bezpośredniej zemsty.
Specyficznym aspektem, który musi się dokonać przy wejściu do Ziemi Obiecanej jest obrzezanie. Obrzezanie jest znakiem przymierza. Wyraża trzy podstawowe prawdy: 1. znajomość obietnic i gotowość na ich spełnienie się mocą Boga w człowieku. 2. przynależność do ludu idącego w wierze za obietnicami. 3. Prawo do świętowania w szczególności świętowania Paschy.
To obrzezanie jako znak uczyniony na ciele staje się typem i zapowiedzią nowego obrzezania, czyli obrzezania serca (zob. Pwt 10,16; 30,6), albo obrzezania nie ręką ludzką uczynionego co spełnia się w chrzcie św. (zob. Kol 2,11; por. Rz 2,19 itp.).
Spodziewam się, że do rozmów na antenie włączy się też grono słuchaczy, do czego serdecznie zachęcam.
Naturalnie – jak zazwyczaj – będzie możliwe połączenie telefoniczne i elektroniczne.
Pan Redaktor poda na początku audycji wszystkie dane adresowe.
Zapraszam do komentarzy na blogu.
Posłuchaj audycji: http://archiwum.radiopodlasie.pl/?p=7535
8 komentarzy
Dlaczgo w tych w przedsiewzie- ciach,obrzezania serca,Bog rozmawia tylko z mezczyznami.Dla-czego kobiety zoztaly pozostawione na uboczu w tych sprawach. Pozdrawiam: Barbara
Jak mam rozumieć klątwę jaką Bóg rzuca na tych ktorzy są przeciw. Czy mogę być przez Boga wyklęta?
#2 Moim zdaniem Bóg nie przeklina człowieka. On wychodzi i szuka człowieka. Bóg przeklina zło, które w nim jest. Tą mentalność szatana, która powoduje, że jestem przeciw Niemu, że szukam sobie innych bogów.
Jest o tym mowa w I katechezie II roku pt: „Reakcja Boga na grzech – Protoewangelia”
#1
Podobała mi się odpowiedź udzielona Barbarze. W sumie chyba nie chodzi o to, aby być na pierwszym planie. Można być gdzieś tam na szarym końcu, kimś niewidocznym, a wprost niezbędnym. Jak Maryja. Ks. Biskup często powtarza, że była nikim, ale bez Jej „fiat” historia zbawienia nie mogłaby posunąć się na przód.
Ad #1 Sluchacze audycji 14.12.2010.
Wyjaśniałem już w czasie audycji, że jest to uwarunkowane kulturowo. Tak była widziana rola mężczyzny i kobiety w ówczesnym społeczeństwie. Przymierza były zawierane zasadniczo przez mężczyzn, ale nie ograniczały się do niech, lecz obejmowały ich rodziny czy rody itd.
Nie oznacza to bynajmniej w żaden sposób dyskryminacji kobiety. Rola kobiet w historii zbawienia jest bardzo istotnym wątkiem.
Pozdrawiam
Bp ZbK
Ad #2 Sluchacze audycji 14.12.2010.
Ta klątwa, o której mowa w związku z objęciem Ziemi Obiecanej, miała znaczenie inne niż nasze dzisiejsze pojmowanie przeklinania kogoś. Dotyczyła ona w przypadku wejścia do Ziemi Obiecanej – i o to głównie chodzi – rzeczy, naturałnie, także spraw i osób, które były związane z bałwochwalstwem.
Do tego ewentualnie wrócimy w następnej audycji.
Bp ZbK
#2
Kiedyś słyszałem, że ci Filistyni, których Izraelici oszczędzili od klątwy, to dzisiejsi Pakistańczycy.
W trakcie trwania audycji padły słowa o niepłodnych kobietach, które pełnią bardzo ważną rolę w Piśmie Świętym jako te, w których spełnia się Obietnica. Wydaje mi się, że i dziś ludzie (kobiety) pewni swoich braków doświadczają w swoim życiu spełnienia Obietnicy. Okazuje się bowiem, że ich braki mogą być dla nich samych i innych skarbem. Skarbem, bo są obszarem działania w nich Pana Boga.
Pozdrawiam 🙂