Krzyż, Zmartwychwstanie i Miłosierdzie (2. Ndz Wlknoc – 220424)

by bp Zbigniew Kiernikowski

Zakończenie Oktawy celebrowania Uroczystości Zmartwychwstania Pańskiego to Druga Niedziela Wielkanocna. Otrzymała ona nadany przez św. Jana Pawła II tytuł Niedziela Miłosierdzia. Stało się to inspirowane przez objawienia, jakie otrzymała św. Faustyna i kult związany u tymi objawieniami.

Samo miłosierdzie Boga jest obecne w całej historii zbawienia i stanowi istotę Nowego Przymierza, które było zapowiadane na różne sposoby i różnymi słowami oraz obrazami przez całą historię Starego Testamentu. Spełnione zaś został w Jezusie Chrystusie – w Jego Misterium Paschalnym.

Prorok Jeremiasz

Podstawową jest obietnica dana w raju zaraz po grzechu człowieka, w której jest mowa o starciu głowy węża i starciu pity Potomka Niewiasty (Rdz 3,15). Wśród wielu zapowiedzi Prorok Jeremiasz na swój sposób bardzo wymownie wskazuje sposób, w jaki to ma się spełnić. Czyni to z odniesieniem do Przymierza zawartego pod Synajem i opartego na Prawie, czyli na zobowiązaniach ze strony ludu, który akceptuje Prawo Boże (zob. Wj 19 i 24)

Przymierze Nowe, o którym mówi Jeremiasz można skrótowo w punktach ująć następująco:

  • Będzie inne niż to pod Synajem,
  • Będzie polegało na dziele Boga, który „włoży do wnętrza” do serc ludu swoje Prawo,
  • Dzięki temu będą mieć „znajomość” Boga jako swego Pana;
  • Nie będą musieli się wzajemnie pouczać,
  • Istota tej znajomości Pana będzie skutkiem odpuszczenia występków i grzechów

To Przymierze wypełnił Jezus. Stało się to wówczas, gdy On sprawiedliwy poddał się Prawu jakby był grzesznikiem. Umarł pośród złoczyńców śmiercią na krzyżu, przewidzianą dla największych przestępców (zob. Ga 3,10-13; por Pwt 21,23).

Obrazowo mówiąc możemy to tak przedstawić. Sprawiedliwy wobec Prawa Jezus wziął na siebie sytuację grzesznika i „pozwolił” aby „moc” prawa Bożego stosowanego przez ludzi spowodowało w Nim jakby „eksplozję”, jakby rozerwanie.

Jak Jezus wypełnił

On wypełnił Prawo Boże. Uczynił to jednak nie tylko / nie tyle przez „zachowanie przykazań”, lecz przez nieograniczoną miłość, która obejmowała człowieka grzesznego. We wnętrzu Jezusa, jako Człowieka Sprawiedliwego, który niejako „zasymilował” w sobie grzech człowieka (zob. 2 Kor 5,21), to Prawo Boże (ten zamysł Boży) niejako „eksplodowało” i „rozerwało” ciało Jezusa, a tym samym rozerwało i „unicestwiło” właściwie wszystkie schematy ludzkiego myślenia. Ten Jezus Bowiem mający w sobie Prawo Boże nie zszedł z krzyża, czego prowokująco od niego oczekiwano (zob. Mk 15,29-32 i paral). Wszystkie zamysły i oczekiwania ludzkie legły w proch.

Natomiast to całe „Wydarzenie” Jezusa doprowadziło do tego wszystkiego, co stało się przez krzyż otwierając drogę zbawienia łotrowi, powodując wyznanie wiary ze strony setnika, który był odpowiedzialny za egzekucję Jezusa (zob. Mk 15,39). Te postawy czyli te zmiany w myśleniu współwiszącego łotra i pilnującego egzekucji setnika są owocem Męki i Śmierci Jezusa. Owocem przyjęcia przez Niego krzyża

Obrazem komunikującym nam tę prawdę i tę rzeczywistość jest otwarty włócznią żołnierza bok Jezusa. Dzięki temu z wnętrza Jezusa wypłynęło przebaczenie, czego znakiem jest krew i woda, które wypłynęły z boku Jezusa. To przedstawia obraz dyktowany przez św. Faustynę.

Jak korzystać z Bożego Miłosierdzia?

Kiedy więc my dzisiaj na różne sposoby „korzystamy” z Miłosierdzia Bożego zawsze musimy pamiętać (mieć świadomość), że ono pochodzi z tajemnicy Krzyża Jezusa Chrystusa.

Na ile zaś sami z tego daru korzystamy, winniśmy łączyć go w sobie ze świadomością i akceptacją naszego krzyża. Szczególnie tego krzyża oraz tych wyzwań i trudności, które rodzą się w sytuacjach (przy okazji) naszych relacji z bliźnimi „wymagającymi” przebaczenia i pojednania. Nie jest możliwe wejść w te prawdy i te rzeczywistości, bez akceptacji krzyża najczęściej zgotowanego przez bliskich.

Przebaczenie i miłosierdzie zawsze kosztuje. Zawsze musi być okupione ceną czegoś z własnego życia; czegoś z własnego krzyża. Tylko w takiej „atmosferze” ducha a także ciała możemy przeżywać miłosierdzie.

Tylko tak możemy korzystać z niego i pomnażać je wobec innych doświadczając w sobie tej przedziwnej Tajemnicy: nierozerwalnego związku Krzyża i Zmartwychwstania dla przebaczenia, dla objawienia Miłosierdzia.

Bp ZbK

css.php