Śmierć i życie w świetle Ewangelii (2 Ndz. Wlk Postu – 200308)
by bp Zbigniew Kiernikowski- Opublikowane:8 marca, 2020
- Komentarze:65 komentarzy
- Kategoria:Rozważanie czytań niedzielnych
Czytany w dzisiejszej liturgii fragment Drugiego Listu św. Pawła do Tymoteusza obwieszcza wielkość darmowego zbawienia dokonanego w Jezusie Chrystusie według odwiecznego postanowienia Boga stosowne do „programu” łaski, jaki Bóg podjął po grzech człowieka (zob. Rdz 3,15). Ten „program” łaski został uskuteczniony i dany do dyspozycji ludziom „teraz” w Jezusie Chrystusie.
Ukazana zaś została ona teraz
przez pojawienie się naszego Zbawiciela, Chrystusa Jezusa,
który zniweczył śmierć,
a na życie i nieśmiertelność rzucił światło przez Ewangelię.
To „teraz” jest czasem zbawienia trwającym przez wszystkie czasy aż do skończenia świata. Wszędzie tam, gdzie jest głoszona i przyjmowana Ewangelia.
Co stało się ze śmiercią
Mamy przekład, według którego dokonało się „zniweczenie śmierci”. W jednym ze starszych przekładów BT mamy „przezwyciężył śmierć” (wyd. 4). Wujek w oryginalnym pierwszym przekładzie ma „skaził śmierć” a późniejsze wydania mają „zniweczył śmierć”. Można przytaczać jeszcze wiele różnych przekładów – także z innych języków. Jedne idą po linii „zniszczenia” śmierci a inne po linii „przezwyciężenia” śmierci. Faktem jest, że Jezus nie „zlikwidował” śmierci, lecz nadał nowy sens umieraniu.
O co właściwie chodzi?
Użyty przez św. Pawła czasownik grecki „katargeo” w swoim podstawowym znaczeniu wyraża uczynienie czegoś / kogoś bezskutecznym, bez efektu, pozbawienie czegoś / kogoś jego mocy.
Panowanie śmierci to nie tylko fakt, że ludzie umierają. Przede wszystkim to także wszystko to, co objawia się i dochodzi do głosu przy okazji śmierci. To wszystko to, co powoduje określone postawy i działania u żyjących. Jednym z tych jest lęk i rodząca się z tego panika. Czasem to może prowadzić do jakiegoś sparaliżowania życia. Ten fakt zmienia układy i relacje między ludźmi. Moc i władza śmierci przejawia się właśnie w tym wzbudzaniu potrzeby reakcji obronnych i to czasem przesadnych i za wszelką cenę. W konsekwencji nierzadko niszczących prawdziwe życie. To jest skutek lęku przed śmiercią. To jest skutek „panowania” i władzy śmierci.
Właśnie to „panowanie” i tę moc śmierci przezwyciężył Jezus w swojej śmierci i zmartwychwstaniu. Pozbawił śmierć mocy. Uczynił ją bezskuteczną co do tego wzbudzania lęku i wywoływania paniki.
