Pierwsze: Słuchaj . . . (31. Ndz B – 181104)

by bp Zbigniew Kiernikowski

 

W zapisie Ewangelii wg św. Marka mamy przytoczoną pełną odpowiedz Jezusa na pytanie postawione przez jednego z uczonych w Piśmie a dotyczące pierwszego przykazania. Jezus dał odpowiedź:

«Pierwsze jest: „Słuchaj, Izraelu,
Pan Bóg nasz jest jedynym Panem.
Będziesz miłował Pana, Boga swego, całym swoim sercem, całą swoją duszą,
całym swoim umysłem i całą swoją mocą”.

Pozostali Ewangeliści przytaczają słowa Jezusa zaczynając od przykazania miłości. Opuszczają ten bardzo istotny element, jakim jest wezwanie do słuchania. Wezwanie skierowane do Izraela, a więc do ludu, który uznaje siebie za opartego na Bogu i na Jego mocy. Takie jest znaczenie samego imienia i taka jest teologia wybranego narodu Starego Przymierza. To samo przenosi się na naród Nowego Przymierza, który stanowimy jako wyznawcy Jezusa.

Jaki jest związek słuchania z przykazaniem miłości?

Krótko możemy ująć to w ten sposób. Człowiek sam z siebie chce kochać, ale potrafi to spełniać tylko do pewnego stopnia, nie zawsze i nie wobec wszystkich (zob. np. Rz 5,6nn). Prawdziwa miłość ma źródło w Bogu i tylko On może uzdalniać człowieka do podobnej miłości jak Jego, to znaczy do miłości bezinteresownej i niczym nie ograniczonej. Tym środkiem, jaki Bóg daje człowiekowi, aby mógł poznać i przeżywać podobną miłość do tej, jaka jest w Nim, jest słuchanie, jest posłuszeństwo. Żeby kochać – trzeba słuchać. Słuchać Boga i słuchać drugiego człowieka.

Posłuszeństwo obietnicy danej przez Boga

Jeśli człowiek otworzy się na działanie Boga i nie będzie siebie samego trzymał w zamknięciu, w niewoli siebie. Nie będzie miał w sobie logiki życia według własnego poznania dobra i zła, to wówczas będzie doświadczał, że w oparciu po Boga i dzięki Jego mocy może mieć podobnego ducha, jaki jest w Bogu i jaki objawił się w Jezusie Chrystusie. Będzie też otrzymywał w tymże Duchu zdolność dokonywania podobnych dzieł, jak to uczynił Jezus Chrystus. Będzie odkrywał w sobie zdolność do takiej samej miłości. Wtedy zobaczy, że w nim spełnia się obietnica: „będzie miłował”. Nie będzie to odbierane jako nakaz, który człowiek ma spełnić własnymi siłami, lecz będzie to spełnienie obietnicy, w którą człowiek uwierzył dzięki Ewangelii i wszedł w postawę słuchania bardziej Boga, niż samego siebie.

Prosić, by słuchać

Prosimy Pana Boga o taką zdolność słuchania, by ona prowadziła do spełniania się w nas Bożej obietnicy. Jest to prawda spełniona w Jezusie Chrystusie. Jest to prawda, która chce się spełniać w tym którzy Go słuchają – przyjmują Jego Ewangelię.

Bp ZbK

css.php