Prawzór – Uroczystość Najświętszej Trójcy (180526)

by bp Zbigniew Kiernikowski

Dzisiaj, w Uroczystość Najświętszej Trójcy, jest proklamowane w liturgii słowo –  wyznanie wiary Starego Testamentu. Jest to wiara w Jednego i Jedynego Boga pojmowana w sposób jak najbardziej pełny i absolutny – wykluczający wszelkie inne możliwości.

 Poznaj dzisiaj i rozważ w swym sercu,
że Pan jest Bogiem,
a na niebie wysoko i na ziemi nisko nie ma innego.

Ta wiara otrzymuje jednak nowe objawienie i nowy wyraz w historii zbawienia, kiedy on dobiega do pełni. Stopniowo bowiem została przygotowana prawda o Jedynym Bogu, który objawia się w Jedności Osób: Ojca, Syna i Ducha Świętego. Pełnię tego objawienia otrzymujemy w obecności między nami ludźmi Syna Bożego, Wcielonego Słowa Boga i w Zesłaniu Ducha Świętego. Ta pełnia objawienia dokonała się dla nas i nas zaprasza do udziału w życiu tej przedziwnej Komunii z perspektywą życia wiecznego i zmartwychwstania naszego ciała. Taka jest pełna wiara Kościoła

Z tej pełni objawienia patrzymy na siebie jako ludzi. Odnosimy też do siebie to, co mamy zapisane w Księdze Rodzaju o stworzeniu człowieka: Bóg rzekł: Uczyńmy człowieka na nasz obraz i nasze podobieństwo. W świetle objawienia prawdy o Trójcy Przenajświętszej możemy powiedzieć, że w tych słowach jest zawarty prawzór naszej egzystencji i naszego sposobu bycia jako ludzi. Jako ludzi stworzonych na obraz i podobieństwo Trójcy.

To, co stało się w człowieku przez stwórczy kat Boga, zostało zaburzone przez grzech. Bóg jednak się upomniał o „swoje dzieło uczynione według Jego zamysłu i wzoru Jego wewnętrznego życia. Dlatego po długim przygotowaniu, jakimi były dzieje Starego Testamentu, posłał swego Syna, by odnowił w człowieku swój obraz i swoje podobieństwo. To Syn, prze Wcielenie i przyjęcie naszego ciała, stał się podobny do nas we wszystkim oprócz grzechu. Przyjął na siebie konsekwencje grzechu, czyli stał się jakby niepodobnym do Boga, tak został poniżony, odrzucony i skazany na niesprawiedliwą śmierć należną największym przestępcom. Bóg Ojciec jednak upomniał się o Niego, jako swego Syna i  tym samym upomniał się o każdego, do kogo Sn się upodobnił. Upomniał się o człowieka, by mógł on wrócić do jedności z Bogiem i przeżywać jedności ludźmi przez przebaczenie i miłość objawioną w Synu wydanym na śmierć i przebaczającym w darze Ducha Świętego.

Jeśli o tym wszystkim pamiętamy, to uroczystość Najświętszej Trójcy możemy i powinniśmy przeżywać także jako święto przywracania nas do właściwego statusu człowieka. Do człowieka, który przez Jezusa Chrystusa w mocy Ducha Świętego uczestniczy w życiu Boga. To w Nim jest wzorzec (łono) naszej przemiany i stale otrzymywanej nowej tożsamości, która dokonuje się pośród dziejów wydarzeń tego świata. Jest to jedność i komunia, które dokonują się przez krzyż i przebaczenie w mocy dawanego stale nam od Ojca przez Jezusa Chrystusa Ducha Świętego.

Poznaj dzisiaj i rozważ w swym sercu, że nie ma innego Boga i Pana naszego – twojego i mojego – życia.

Nie ma innego sposobu, aby człowiek mógł żyć w pełni ludzkiej tożsamości, jak tylko uznanie i przyjęcie tego Jednego Boga w trzech Osobach.

Bp ZbK

css.php