Uroczystość Zesłanie Ducha Świętego, czyli święto Pięćdziesiątnicy, nawiązuje do wydarzenia pod Synajem, kiedy to Pan Bóg przez Mojżesza dał Izraelitom Prawo i zawarł z ludem Przymierze. Wtedy to Naród wybrany otrzymał konstytucję swej tożsamości i egzystencji.

W uroczystość wspominającą to wydarzenie zstępuje na Apostołów zgromadzonych w Wieczerniku wraz z Maryją, Matką Jezusa, Duch Święty. Wtedy też wypełnia się to, co Jezus zapowiadał o Duchu, którego mieli otrzymać po Jego odejściu z tego świata. Jest to także wypełnienie tego, do czego zmierzało nadane przez pośrednictwo Mojżesza Prawo i zawarte wówczas Przymierze.

Przymierze pod Synajem i obietnica Nowego

Przymierze zawarte pod Synajem zostało przez Izraelitów zaraz złamane przez kult złotego cielca, którego utworzyli pod wpływem Aarona. Odtąd na różne sposoby było odnawiane przymierze oraz było zapowiadane nowe Przymierze, które nie będzie podlegało złamaniu. O tym Nowym Przymierzu najdobitniej i najwyraźniej mówi prorok Jeremiasz (31,31-34). Będzie to wyłącznym dziełem Boga w człowieku – w wybranym narodzie, który „pozna Pana”.

To zapowiedziane Przymierze realizuje się w mocy Ducha Świętego, który zstępuje na uczniów Jezusa. Dokonało się to w konsekwencji dzieła dokonanego przez Boga w „posłudze” Sługi Pańskiego – Jezusa z Nazaretu, Wcielone Słowo, Syna Bożego, który w swej ludzkiej egzystencji został namaszczony Duchem Świętym. To On spełnił posługę Mesjasza, czyli wydał samego siebie dla zjednoczenie człowieka z Bogiem. Stał się kapłanem wydającym siebie na ofiarę, aby człowiek przyjmujący Jego Prawdę i posyłanego przez Niego od Ojca Ducha Świętego, mógł żyć jako członek ludu Nowego Przymierza.

Zostało spełnione to, do czego zmierzało Przymierze pod Synajem, które zostało złamane przez niewierność człowieka. Nowe Przymierze jest oparte nie na wierności (deklarowanej i faktycznej) człowieka lecz na przebaczeniu, które obejmuje człowieka w jego grzeszności i go przemienia przez przebaczenie. Przemienia go właśnie przez dar Ducha Świętego.

Dar Ducha i uzdolnienie człowieka

Warunkiem spełniania się tego w konkretnym człowieku jest poddawania się człowieka działaniu tegoż Ducha. Jest to zgoda na przyjmowanie tej przedziwnej mocy Ducha, która poprowadziła Jezusa przez krzyż do zmartwychwstania.

W czytanym dzisiaj fragmencie Listu do Galatów św. Paweł ujmuje to w sposób bardzo zwięzły:

„Postępujcie według ducha, a nie spełnicie pożądania ciała”.

[można też przetłumaczyć: „abyście nie pełnili / spełniali pożądań ciała”; albo też: „a nie będziecie spełniać pożądań ciała”]. Dalej św. Paweł wylicza owoce rodzące się z ciała i owoce płynące z Ducha.

Warunkiem spełnienia się Bożego zamysłu w człowieku jest poddanie się prowadzeniu Ducha Świętego, którego droga, jest inna niż zamysł człowieka, objawiony w grzechu i w pewnym sensie potwierdzony przez gest utworzenia złotego cielca pod Synajem. Droga Ducha Świętego prowadzi człowieka przez doświadczenie pokusy, krzyża i różne formy (ob)umierania dla siebie, by pozwolić na to, aby się spełniało w nim, we mnie dzi8eło Boga.

Ten Duch zstępuje. Dzisiaj jest Jego szczególny dzień. Ale dla Niego każdy dzień jest Jego dniem. Jest On stale dla nas. Jest stale w zasięgu „naszej ręki”. Konieczne jest jednak z naszej strony otworzyć rękę i serce. Otworzyć i wypuścić wszelkie formy „bałwochwalstwa”, czyli szukania spełnienia się naszej woli i naszych zamysłów. On do nas przychodzi, nas wypełnia i nas przemienia. Jest to dzieło Boga w nas, który w każdej chwili gotów jest wypełnić to, co powiedział, co zapowiedział i co już wypełnił w swoim Słudze Jezusie Chrystusie.

Wołajmy więc z głębi naszych serc: Przyjdź Duchu Święty!

Jestem gotów na to, abyś Ty porządkował i prowadził moje życie.

Bp ZbK


css.php