Obwieszczenie (5. Ndz A 170204)
by bp Zbigniew Kiernikowski- Opublikowane:5 lutego, 2017
- Komentarze:68 komentarzy
- Kategoria:Rozważanie czytań niedzielnych
Usłyszymy dziś słowa obwieszczenia. W jesteście solą ziemi! Wy jesteście światłością świata!
Nie są to imperatywy, lecz obwieszczające stwierdzenia.
Do kogą są one skierowane?
O kim one mówią?
Kogo one i komu przedstawiają?
Są to pytania pozornie proste i łatwe.
Nie zawsze jednak tak jest.
Te słowa obwieszczenia trzeba widzieć w łączności z poprzedzającymi je makaryzmami (błogosławieństwami) , które słyszeliśmy w ubiegłą niedzielę. Odnosiły si one do tych, którzy przystąpili do Jezusa i przyjęli prawdę, zawartą w tych makaryzmach. To ci, którzy nie odwrócili się od Jezusa, lecz przyjęli to, co On sam ogłaszał i co przeżywał. Nie odeszli od Jezusa, lecz poszli za Nim doświadczając stopniowo prawdy tego, co Jezus wyraził w tych makaryzmach i w całym Kazaniu na Górze.
To oni są solą ziemi i światłością świata.
Te słowa Jezusa są skierowany do wszystkich i przedstawiają tych, którzy idą za Jezusem i przyjmują Jego naukę i stale wchodzą na Jego drogę i na tej drodze się utrzymują. Czasem za wielką cenę a nierzadko za wszelką cenę a nawet za cenę życia.
Jest to przywilejem i jednocześnie zadaniem uczniów Jezusa, tych którzy przystępują do Niego, by to obwieszczenie docierało do jak najszerszych kręgów ludzi.
Nie chodzi tylko o oficjalnych przedstawicieli Jezusa, nie chodzi tylko o Apostołów (do Kazania na Górze u Mt nie ma bowiem jeszcze mowy o ustanowieniu Dwunastu). Odnosi się to do wszystkich przystępujących do Jezusa.
Ważne, by nasze przystępowanie było w kluczu makaryzmów (błogosławieństw), czyli oświecenia naszego życia i pełnej akceptacji tego, co jest treścią tych błogosławieństw, a nie jakichkolwiek zadań, wymogów, projektów, oczekiwań itp.
Bp ZbK
