Głos Pana nad wodami (Ndz Chrztu Pańskiego C 160110)

by bp Zbigniew Kiernikowski

W niedzielę po Uroczystości Objawienia Pańskiego obchodzimy Niedzielę Chrztu Pańskiego. W pierwszym czytaniu jest nam podany fragment proroctwa Izajasza o Słudze Jahwe. Jest to wybrany Sługa, którego Bóg podtrzymuje i któremu wyznacza misję. Posyła Go do ludzi, by objawił i urzeczywistnił między ludźmi panowanie Boga.

W odpowiedzi na to słowo śpiewamy Psalm 29. Śpiewamy tylko jego fragmenty. Cały Psalm jest manifestacją chwały i działania Boga prze Głos Boga.

Oddajcie Panu, synowie Boży,
oddajcie Panu chwałę i sławcie Jego potęgę.
Oddajcie chwałę Jego imieniu,
na świętym dziedzińcu uwielbiajcie Pana.

Ponad wodami głos Pański,
Pan ponad wód bezmiarem!
Głos Pana potężny,
głos Pana pełen dostojeństwa.

Zagrzmiał Bóg majestatu:
a w świątyni jego wszyscy wołają: „Chwała”.
Pan zasiadł nad potopem,
Pan jako Król zasiada na wieki (Ps 29,1-4.3.9-10).

 

W powtarzającym się wielokrotnie jakby refrenie: Głos Pana nad wodami zostaje wyrażone nawiązanie zarówno do początku stworzenia jak i też jest przywołane wydarzenie nowego stworzenia, które przez swoją działalność rozpoczął Wcielony Syn Boży. Objawienie tego stwórczego działania Boga w nowym, czyli zbawczym porządku ma swój początek właśnie w Chrzcie Jezusa nad Jordanem i w towarzyszącej temu wydarzeniu Teofanii.

 

1.    Wody

 

Jezus udał się nad Jordan, by przyjąć chrzest z ręki Jana Chrzciciela. Poszedł na miejsce, gdzie Jordan wpływa do Morza Martwego. Miejsce największej depresji na kuli ziemskiej. Jest to symboliczny – ale także realny – wyraz uniżenia Syna Bożego.

Jest to także wskazanie dla nas ludzi, jaka jest właściwa dla nas pozycja wyjściowa, by wchodzić w historię zbawienia. Czytaj więcej…

css.php