Dziś  – na przesłanie związane z wydarzeniem opowiedzianym w księdze Liczb – odpowiadamy słowami Psalmu 19. Odnosi się to do sytuacji, gdy Bóg udzielił siedemdziesięciu mężom tego samego ducha, którego wcześniej otrzymał Mojżesz. Dwóch wybranych nie było na miejscu tego wydarzenia, to znaczy w namiocie. I oni, jako wybrani, też otrzymali tego ducha, będąc na innym miejscu. Nie wszystkim to się podobało. Chciano, by Mojżesz zabronił im prorokować. Na to Mojżesz odpowiedział Jozuemu: „Czyż zazdrosny jesteś o mnie? Oby tak cały lud Pana prorokował, oby mu dał Pan swego ducha!”

W tej odpowiedzi Mojżesza zarysowuje się perspektywa przyszłego przeniknięcia całego ludu przez moc Ducha. Dokona się to w przyszłości. Dokona się to przez Jezusa Chrystusa, gdy po Jego Mące i Zmartwychwstaniu zostanie wylany Duch Święty na zgromadzonych w Wieczerniku, a oni staną się głosicielami Dobrej Nowiny i świadkami Tajemnicy Jezusa Chrystusa – aż po oddanie swego życia.

Ten Duch Święty, duch proroctwa uzdalnia wierzących do odkrywania Bożego porządku w życiu człowieka. To dzięki Duchowi Świętemu możemy odkrywać znaczenie i rolę Bożych przykazań, Bożych nakazów – Bożej Tory dla naszego życia.

 

Prawo Pańskie jest doskonałe i pokrzepia duszę,
świadectwo Pana niezawodne, uczy prostaczka mądrości.
Bojaźń Pańska jest szczera i trwa na wieki,
sądy Pana prawdziwe, a wszystkie razem słuszne.

Zważa na nie Twój sługa
i nagrodę otrzyma za ich przestrzeganie.
Kto jednak widzi swoje błędy?
Oczyść mnie z błędów, które są dla mnie skryte.

Także od pychy broń swojego sługę,
by nie panowała nade mną.
Wtedy będę bez skazy
i wolny od wielkiego występku (Ps 19,8.10.12-14).

 

Psalm 19 jest pieśnią wychwalającą Prawo Boże w odniesieniu do porządku publicznego. Wskazuje jednocześnie prawdę, że przestrzeganie Bożego Prawa, nakazów, przykazań jest właściwym kultem oddawanym Bogu. Czynią to nie tylko poszczególni ludzie, ale czynią to razem – jako społeczność – ci, którzy są ożywieni tym samym duchem. Czynią to także w imieniu całego stworzenia. Czynią to przez właściwy stosunek do całego stworzenia (dziś mówimy o aspekcie ekologicznym).

 

1. Potrzeba przylgnięcia do Tory

 

Pierwsze słowa śpiewanego dziś fragmentu Psalmu wyrażają głęboką prawdę, która zazwyczaj jest przez nas ogólnie przyjmowana. Jednakże w konkretnych życiowych sytuacjach nie zawsze jest respektowana i właściwe przez nas przeżywana. Człowiek niejednokrotnie szuka swoich rozwiązań i nierzadko kroczy swoimi drogami niezależnymi od Prawa Pańskiego. Czytaj więcej…


css.php