Dobry Pan i Jego dobroć dla nas (4 Ndz Wlkn B 150426)

by bp Zbigniew Kiernikowski

W czwartą Niedzielę Wielkanocną śpiewamy jako responsorium po pierwszym czytaniu fragmenty Psalmu 118. W okresie wielkanocnym często są używane różne fragmenty tego Psalmu (fragment był np. w 2 Niedzielę Wielkanocną).

Pierwsza część tego Psalmu z dzisiejszej liturgii obwieszcza dobroć Pana Boga i wzywa wspólnotę wierzących do dziękczynienia.

 

Dziękujcie Panu, bo jest dobry,
bo Jego łaska trwa na wieki.
Lepiej się uciekać do Pana,
niż pokładać ufność w człowieku.

Lepiej się uciekać do Pana,
niż pokładać ufność w książętach.
Dziękuję Tobie, żeś mnie wysłuchał
i stałeś się moim Zbawcą (Ps 118,1.8-9.21).

 

Dobroć Pana Boga trwa na wieki. Oznacza to nie tylko trwanie w czasie, ale także fakt (taki aspekt), że ta dobroć jest zawsze aktualna i zawsze dla nas dobra. Nie zawsze jest ona jednak zgodna z naszymi oczekiwaniami, jakie nosimy w sobie, jako ludzie zwiedzeni prze grzech i „znający po swojemu” dobro i zło.

 

1. Stało się i Bóg widział, że było dobre

 

Powyższe słowa są jakby refrenem podczas stwarzania przez Boga wszechświata. Wszystko, co Bóg uczynił widział i potwierdzał jako dobre. Wszystko było bowiem wynikiem działania Jego dobroci. Nie uczynił niczego, co byłoby złe i co byłoby stworzone a nie miałoby mieć życia w sobie, a więc tego, co jest przejawem dobra (por. Mdr 1,13). Czytaj więcej…

css.php