Przeżywamy Uroczystość Świętej Bożej Rodzicielki Maryi. Obchodzimy Oktawę, czyli ósmy dzień Narodzenia Pańskiego. Jest to też w naszym kalendarzu Nowy Rok – początek nowego, kolejnego już 2015 roku. Dla każdego z nas jest to też kolejny raz, kiedy przeżywając Święta Bożego Narodzenia możemy zastanawiać się nad naszym życie i przeżywać je w świetle obecności Pana Boga – Emanuela, Boga z nami. Psalm responsoryjny, jaki śpiewamy w czasie liturgii, ukierunkowuje nasze myślenie, by było odniesione do Pana Boga, jako tego, od którego pochodzi wszelkie dobro, wszelki błogosławieństwo. Tego też sobie nawzajem życzymy. W pierwszym czytaniu wyjętym z księgi Liczb mamy przytoczone błogosławieństwo, jakie z polecenia pana Boga, Mojżesz miał przekazać kapłanowi Aaronowi, by tymi słowami błogosławił swoim synom. Psalm responsoryjny jest echem tego błogosławieństwa. Daje też nam możliwość wsłuchania się w to błogosławieństwo i uznania go, jako skierowanego do każdego z nas.

Niech Bóg się zmiłuje nad nami  i nam błogosławi; niech nam ukaże pogodne oblicze. Aby na ziemi znano Jego drogę, Jego zbawienie wśród wszystkich narodów. Niech się narody cieszą i weselą, że rządzisz ludami sprawiedliwie, i kierujesz narodami na ziemi. Niechaj nam Bóg błogosławi, niech się Go boją wszystkie krańce ziemi ( Ps 67).

Spróbujmy wniknąć głębiej w niektóre aspekty i treści tego Psalmu a jednocześnie otworzyć się na owo błogosławieństwo.

1. Zmiłowanie i błogosławieństwo

Przywykliśmy prosić Boga o zmiłowanie, szczególnie ilekroć dotyka nas coś, co jest jakąś trudnością, niebezpieczeństwem, kiedy czujemy się winni itp. To należy do naszego religijnego życia, w którym upraszamy u Boga, by nas darzył jakąś pomyślnością. Czytaj więcej…


css.php