Niedziela w oktawie Bożego Narodzenia to niedziela Świętej Rodziny: Jezusa, Maryi i Józefa. Jest to okazja do kontemplowania Świętej Rodziny ale także do spojrzenia na nasze rodziny i na sposób rozumienia rodziny przez każdego z nas.

W czasie liturgii śpiewamy Psalm 128. Jest to jeden z tak zwanych psalmów wstępujących. Jest to zbiór piętnastu psalmów (od 120  do 134). Nazwa tego zbioru jest wiązana z wstępowaniem do Jeruzalem i do świątyni. Niektórzy widzą w tych psalmach odniesienie do piętnastu stopni prowadzących do świętego miejsca, po których wstępowali pielgrzymi przy śpiewie lewitów. Stąd też BT nadaje im tytuł „pieśń stopni”.

Inni widzą w tych psalmach świadectwo i obietnicę wstępowania z doświadczenia poniżenia, jakiego doświadczali Izraelici podczas wygnania, aby dzięki mocy Boga i poddaniu się Jego prowadzeniu, mieć udział w wyniesieniu i chwale. Są to pieśni wskazujące potrzebę wstępowania ku świątyni Boga i Jego Prawu. Są przeniknięte nadzieją owoców, jakie to wstępowanie wniesie w życie człowieka, który z pełnym zaufaniem kroczy przez życie ku wyżynom nieba.

 

Błogosławiony każdy, kto się boi Pana,
kto chodzi Jego drogami.
Bo z pracy rąk swoich będziesz pożywał,
szczęście osiągniesz i dobrze ci będzie.

Małżonka twoja jak płodny szczep winny
we wnętrzu twojego domu.
Synowie twoi jak sadzonki oliwki
dokoła twojego stołu
(Ps 128,1nn).

 

Mamy przed oczyma słowa pieśni porywającej człowieka ku wzniesieniu się ku Boga przy jednoczesnym realnym ”stąpaniu” w rzeczywistości ziemskiej, związanej z pracą i innymi życiowymi czynnościami – w szczególności w odniesieniu do życia rodzinnego.

 

1. Znaczenie szczęśliwości

 

Najpierw chcę zwrócić uwagę, że pierwsze słowo, jakie otwiera psalm, czyli przymiotnik  „błogosławiony”. Lepiej oddać hebrajski termin przez przymiotnik „szczęśliwy”. Czytaj więcej…


css.php