Święta radości z przyjścia Pana (Boże Narodz 2014)

by bp Zbigniew Kiernikowski

Wchodzimy w celebrowanie i świętowanie Uroczystości Narodzenia Naszego Pana Jezusa Chrystusa. To radosne święto. Święto, w którym niebo łączy się z ziemią a ziemia z niebem. To święto początku objawienia się łaski Boga. Powodem radości jest fakt stawienia nowego początku. To Narodzenie Zbawiciela jest dla naszego nowego narodzenia. Tego, które już stało się w Chrzcie i tego, które może i winno się stawać każdej chwili, gdy doświadczamy jakiegoś kresu, gdy coś się dopełnia i coś kończy.

Śpiewany dzisiaj w nocy podczas pasterki Psalm wzywa nas do radości. Ta radość ma charakter uniwersalny. Obejmuje całe stworzenie.

Niech się radują niebiosa i ziemia weseli,
niech szumi morze i wszystko, co je napełnia.
Niech się cieszą pola i wszystko, co na nich rośnie,
niech wszystkie drzewa w lasach wykrzykują z radości

Przed obliczem Pana, który już się zbliża,
który już się zbliża, by sądzić ziemię.
On będzie sądził świat sprawiedliwie,
a ludy według prawdy (Ps 93,11nn).

 

Radość całego stworzenia ma swoje źródło i uzasadnienie w tym, że Bóg przez Wcielenie stał się jednym z nas, a więc także stworzeniem. To jest najważniejszy motyw. On przychodzi, by dzielić z nami nasz los, by być z każdym z nas, by przeżywać to wszystko, co dla nas jest trudnie i z czym my sami nie potrafimy sobie radzić. On, Wszechmocny, staje się potrzebującym pomocy, by w ten sposób uczyć nas odnoszenia się do mocy Ojca.

W ten czas świętowania pamiątki tego wydarzenia, które zmieniło bieg historii ludzkości składam wszystkim stałym Blogowiczom i wszystkim, którzy może sporadycznie zaglądają na tę stronę serdeczne życzenia jak najbardziej świadomego i otwartego udziału w tej Tajemnicy Przyjścia Pana – Emanuela, Boga który jest z nami i który po to przyszedł, by być z nami, nawet wtedy, gdy Go nie do końca pojmujemy i nie zawsze przyjmujemy. On jest i objawia się nawet wtedy, gdy dostrzegamy, że Go czasem nie przyjmujemy i to stanowi dla nas moment nawrócenia. On jest, by przebaczać, by obdarzać radością z każdego nowego początku w nas, z każdego momentu, w którym On w nas się rodzi i stajemy się Jego uczniami.

Wykrzykujmy z radości razem z całym stworzeniem przed obliczem Pana, który już się zbliża, by przeprowadzać sąd nad naszym życiem. Dla wszystkich, którzy Go przyjmują jest to sąd miłosierdzia. Sąd, który uśmierca starego człowieka (żyjącego dla siebie) i wskrzesza w nas nowego, który żyje w prawdzie i radości dzieląc się swoim życiem z bliźnimi. Oto nasze święta. Święta Rodziny. Święta wielkiej Rodziny wierzących w Pana, który przychodzi.

Bp ZbK

css.php