Jeden jest Pan (29 Ndz A 141019)
by bp Zbigniew Kiernikowski- Opublikowane:19 października, 2014
- Komentarze:49 komentarzy
- Kategoria:Rozważanie czytań niedzielnych
Kontekstem historycznym czytanego w dzisiejszą niedzielę fragmentu proroctwa Izajasza jest ukazanie Boga jako Pana historii. Prorok Izajasz denuncjuje, jak puste, czcze i bezradne są wszelki idole – wytwory człowieka i jak bardzo człowiek degraduje się, gdy im oddaje cześć i im służy.
Bałwochwalstwo było jedną z głównych przyczyn, z powodu których stało się wygnanie babilońskie. To doświadczenie miało służyć narodowi wybranemu do oczyszczenie się z bałwochwalczego myślenia i postępowanie. To właśnie wtedy, gdy dobiegał czas upokorzenia Izraela na wygnaniu Bóg zapowiada powołanie swego sługi. Zadziwiające jest to, że jest to ktoś, kto nie należy do narodu wybranego. Jest to ktoś, kto nie znał Boga. Jak to jest zapowiedziane przez Proroka i jak to się później okaże, będzie to król perski Cyrus. Bóg, jako Pan wszechświata i jako prowadzący całą historię ludzkości, czyni tę historię historią zbawienia. Takie oto słowa są skierowane do owego nowego pomazańca:
Z powodu sługi mego Jakuba,
Izraela, mojego wybrańca,
nazwałem ciebie twoim imieniem, pełnym zaszczytu,
chociaż Mnie nie znałeś.
Ja jestem Pan, i nie ma innego.
Poza Mną nie ma Boga (Iz 45,4).
Wybranie pomazańca, przez którego Bóg będzie działał i prowadził historię zbawienia jest jednak związane z wcześniejszym wyborem, jakiego Bóg dokonał i czego nie odwołał. Dotyczy to sługi Boga , Jakuba i wybrańca Bożego, Izraela.
1. Niewierność potomków Jakuba
Historia synów Jakuba, sługi Boga, jest naznaczona szeregiem nieprawości. Tak działo się począwszy od niewłaściwych relacji między synami Jakuba. To oni postępując zazdrośnie i niesprawiedliwie sprzedali swego brata, umiłowanego syna Jakuba do Egiptu. Czytaj więcej…
