Wielkość Mądrości (2 Ndz po Narodzeniu P. – 140105)

by bp Zbigniew Kiernikowski

W drugą Niedzielę po Bożym Narodzeniu Kościół podaje nam jako pierwsze czytanie fragment Księgi „Mądrość Syracha”. O tej Księdze podałem więcej informacji we wpisie na 30 Niedzielę roku C, tj. 27 października 2013 r.

Fragment, który otrzymujemy w 2 Niedzielę po Narodzeniu Pańskim rozpoczyna drugą sekcję tej Księgi, która koncentruje się na przedstawieniu upersonifikowanej Mądrości Boga. To sama Mądrość się przedstawia, jak to mamy we wprowadzeniu tej partii tekstu w dwóch pierwszych wierszach 24 rozdziału. Mądrość wychwala samą siebie. Przedstawia siebie przed Bogiem w zgromadzeniu swego ludu a jednocześnie jako tę, który wychodzi z ust Najwyższego.

Słuchając tego przedstawienia się Mądrości musimy wziąć pod uwagę rodzaj literacki oraz fakt figuralnego i obrazowego języka zmierzającego do wyrażenia tego wszystkiego, co zostanie objawione i spełnione w Nowym Testamencie. Jest to przygotowanie prawdy o Słowie Boga, przez które wszystko się stało i mocy Ducha Świętego, który wszystko dopełnia i uświęca. Tak oto mówi Mądrość o sobie w Księdze z pierwszej połowy drugiego wieku przed Chrystusem, a więc przed przyjściem na świat Słowa Bożego, jakie dokonało się przez Wcielenie i Narodzenie z Maryi Dziewicy:

 

Przed wiekami, na samym początku mnie stworzył
i już nigdy istnieć nie przestanę.
W świętym przybytku, w Jego obecności,
zaczęłam pełnić świętą służbę
i przez to na Syjonie mocno stanęłam (Syr 24,9n).

 

Nie jest tutaj miejsce, by wchodzić w szczegółowe wyjaśnianie wszystkich aspektów powyższego tekstu biblijnego. Jest to zarysowywanie „prorockie” tego, co miało się wypełnić w Jezusie Chrystusie – zgodnie z zasadą, że całe Pismo święte, a więc wszystkie jego obietnice i przesłania zmierzały do Jezusa Chrystusa i w Nim miały i mają swój dopełnienie i urzeczywistnienie. Przypatrzmy się niektórym momentom.

1. Od początku . . .

Mądrość przedstawia się jako ta, która jest z Bogiem od początku. Przed zaistnieniem czasu – tak tekst grecki dosłownie: przed „eonem” (l. poj.). Wskazuje to nie tyle czy nie tylko na wymiar chronologiczny w kategoriach logiki czasu, lecz można powiedzieć wymiar bądź aspekt jakościowy. Czytaj więcej…

css.php