Oto przeżywamy Uroczystość Bożego Narodzenia. Święta, które nas zwracają do Boga, ponieważ to Bóg zwrócił się do nas i przyszedł. Nie tylko przyszedł raz, ale przychodzi w każdym pokoleniu i do każdego człowieka.

Dzięki temu dla ludzi, dla narodów kroczących w ciemnościach stała się wielka nowość. Zostanie nam to obwieszczone podczas nocnej liturgii w pierwszym czytaniu z księgi Proroka Izajasza: „Naród  kroczący w ciemnościach ujrzał światłość wielką; nad mieszkańcami kraju mroków światło zabłysło”. To otworzyło przed nami nową perspektywę życia. Nie tylko dla każdego indywidualnie, ale  – i to jest bardzo ważne – dla nas ludzi rozproszonych przez grzech dało możliwość, by jednoczyć się w jednym ludzie Bożym, który wyznaje jedynego Boga, czyli w Kościele.

O potrzebie takiego rozumienia Odkupienia, które prowadzi do przeżywania Kościoła jako znaku rozświetlającego mroki dzisiejszego świata pisze Papież Franciszek w adhortacji Evangelii Gaudium: Kościół „jest czymś więcej niż organiczną i hierarchiczną instytucją, ponieważ jest przede wszystkim ludem zmierzającym do Bogu. Chodzi z pewnością o misterium sięgające korzeniami Trójcy Świętej, ale mające swój historyczny konkret w pielgrzymującym i ewangelizującym ludzie, przekraczającym wszelki, choć konieczny instytucjonalny wyraz. Proponuję zatrzymać się nieco na tym sposobie pojmowania Kościoła, mającego swój ostateczny fundament w wolnej i bezinteresownej inicjatywie Boga” (EG 111).

Wszystkim Blogowiczom i wszystkim, którzy są z nami w bliskości życia życzę, by to światło, jaki płynie z Ewangelii przyniesionej przez Jezusa Chrystusa przenikało całe życie i było powodem prawdziwej radości oraz prowadziło do błogosławienia Boga, który takie rzeczy uczynił dla nas ludzi.

Błogosławionych Świąt Bożego Narodzenia!

Bp ZbK


css.php