Góra Pana i Świątynia Boga Jakuba (1 Ndz Adw A 2013)

by bp Zbigniew Kiernikowski

Rozpoczynamy kolejny rok liturgiczny. Lektury liturgii niedzielnej są brane z cyklu A. Kontynuujemy na naszym blogu rozważanie pierwszego czytania. Jest to zazwyczaj (poza okresem wielkanocnym) czytanie zaczerpnięte z ksiąg Starego Testamentu.

W pierwszą niedzielę Adwentu roku A jest nam proklamowany początkowy fragment Proroka Izajasza. Jest to jedna z wizji, jaką ten Prorok otrzymał, by obwieszczać ówczesnym członkom Wybranego Narodu – ale także i mam dzisiaj perspektywę życia w komunii i jedności z Bogiem i w konsekwencji także w komunii z braćmi.

Warto od samego początku zauważyć, że nie jest to perspektywa zakrojona do tylko jednego narodu czy jakiejś grupy. Jest to perspektywa, która może stać się powszechnym stylem życia wszystkich ludzi i narodów. Warunkiem tego jest jednak przyjęcie panowania tego Boga, który – według czytanego dzisiaj fragmentu Izajasza ‑ objawia się najpierw jako Bóg Jakuba, ale nie chce być ograniczonym tylko do tego, by być wyłącznie Bogiem Jakuba, lecz chce udzielić tego ducha „jakubowego” wszystkim narodom.

Taką oto wizję ma i nam przekazuje Prorok Izajasz. Jest to – zgodnie ze starożytnymi wyobrażeniami – wizja góry oraz świątyni widzianymi jako miejsce obecności i działania Boga:  

Wszystkie narody do niej popłyną,
mnogie ludy pójdą i rzekną:
Chodźcie, wstąpmy na Górę Pana
do świątyni Boga Jakubowego!
Niech nas nauczy dróg swoich,
byśmy kroczyli Jego ścieżkami (Iz 2,3).  

Przytoczona tutaj wizja jest w strukturze i logice Księgi Izajasza drugą wizją tego Proroka. Ma ona – można powiedzieć – charakter świadectw misyjnego. Z Narodem Wybranym staną się tak przedziwne rzeczy, że wszystkich narody i ludy będą chciały mieć udział w bogactwie poznania Jedynego Boga – Boga Jakuba.  Pierwsza wizja, a więc bezpośrednio poprzedzająca tę dzisiaj przytaczaną, jest raczej wizją srogą. Wypomina nieprawości członków Narodu Wybranego. Wzywa do nawrócenia. Jednocześnie daje obietnicę radykalnej odnowy i wizję życia w sprawiedliwości.   

1. Potrzeba oczyszczenia i odnowy  

Przywołajmy więc – choćby krótko – słowa proroka z pierwszej wizji. Oto słowa Proroka skierowane do Ludu Boga, w których zapowiada najpierw srogą karę: „Obrócę rękę moją na ciebie [przeciw tobie], wypalę do czysta twą rudę i usunę cały twój ołów (Iz 1,25). Czytaj więcej…

css.php