W trzynastą niedzielę roku C mamy jako pierwsze czytanie fragment z Pierwszej Księgi królewskiej. Jest to opowiadanie z cyklu historii Eliasza. Wydarzenie, o którym mowa w dzisiaj czytanym fragmencie, ma miejsce już po wielkiej konfrontacji z prorokami Baala. W tym wydarzeniu konfrontacyjnym, kiedy została przyjęta ofiara przygotowana przez Eliasza, podczas gdy prorocy Baala nie zdołali uzyskać interwencji Baala, ukazało się, że prawda stoi po stronie Eliasza. Jednakże to nie spowodowało właściwego skutku u króla Achaba i jego żony Izebel. Wprost przeciwnie. Wzmogła się jeszcze bardziej z ich strony wola prześladowania proroka. Izebel. Po prostu postanowiła się zemścić przez prześladowanie Eliasza. Eliasz musiał uchodzić.

Wtedy to Pan Bóg poleca Eliaszowi, aby namaścił wskazane osoby na królów a Elizeusza na proroka po sobie.  W takich oto okolicznościach ma miejsce to symboliczne wydarzenie narzucenia płaszcza na Elizeusza i powołanie g na sługę proroka, który następnie będzie kontynuował misję prorocką Eliasza.

 

Eliasz, podszedłszy do Elizeusza, zarzucił na niego swój płaszcz.
Wówczas Elizeusz zostawił woły i pobiegłszy za Eliaszem, powiedział:
Pozwól mi ucałować mego ojca i moją matkę,
abym potem poszedł za tobą.
On mu odpowiedział:
Idź i wracaj, bo po co to ci uczyniłem? (1Krl 19,19n).

Słyszymy w tym opowiadaniu o kilku czynnościach, które uzyskują  znaczenie symboliczne. Są nimi: zarzucenie płaszcza przez proroka; pozostawienie zaprzęgów podczas wykonywanej pracy; pocałunek ojca i matki; złożenie ofiary i nakarmienie ludzi; pójście za prorokiem, by stać się jego sługą.

 

1. Zarzucenie płaszcza

Możemy wyobrażać sobie na różne sposoby tę scenę, która ukazuje pracującego przy orce człowieka, do którego podchodzi drugi człowiek, prorok i zarzuca na niego płaszcz oczekując od niego reakcji na ten gest. Czytaj więcej…

Spotkanie „Blogowiczów” (130629)

by bp Zbigniew Kiernikowski

Zgodnie z zapowiedzią wczoraj, tj. 29 czerwca 2013 roku odbyło się spotkanie Uczestników mojego blogu.

Spotkanie odbyło się zasadniczo według ustalonego porządku.  Mam nadzieję, że było dobrym doświadczeniem.

Zachęcam do wymiany zdań i propozycji na przyszłość.

Bp ZbK

Dziś, 28 czerwca 2013 roku w Katedrze Siedleckiej odbyła się Eucharystia w której uczestniczyły wspólnoty Drogi Neokatechumenalnej Diecezji Siedleckiej. Niektóre ze wspólnot były w komplecie, inne w dużej grupie reprezentacyjnej. Koncelebrowało około 30 Kapłanów. Katedra Siedlecka wypełniła się i rozlegał się w niej radosny śpiew.

Uroczystość św. Apostołów Piotra u Pawła daje dobrą okazję, aby w sobie odkrywać na nowo świadomość, iż bramy piekielne nie zwyciężą tego, co jest budowane na skale, którą jest Piotr oraz że przed wierzącymi stale otwiera się nowa perspektywa życia – nawet jeśli wszystko zdaje się świadczyć o czymś przeciwnym.

Taka była atmosfera dzisiejszej liturgii a później także podczas agapy.

Dziękuję wszystkim, którzy zaangażowali się w zorganizowanie i przygotowanie dzisiejszego spotkania.

Bp ZbK

Spotkanie z Młodzieżą (130628)

by bp Zbigniew Kiernikowski

W dniu 28 czerwca br. w domu biskupim zebrało się kilkadziesiąt osób z Młodzieży, która uczestniczyła w spotkaniu „Jerycho Młodych” w Pratulinie. Było obecnych kilku Księży Duszpasterzy Młodzieży z ks. Wojciechem Hackiewiczem na czele.

We wstępnej katechezie nawiązałem do katechezy z „Jerycha Młodych”, a więc do figury Eliasza jako jedynego z proroków Pana, który ocalał, aby dawać świadectwo wobec tylu innych fałszywych proroków, a konkretnie wobec proroków Baala i Aszery. Podkreśliłem w katechezie, że chrześcijaństwo charakteryzuje się tym, że odkrywa się Jezusa Chrystusa jako tego, który przychodzi by pomagać człowiekowi żyć w prawdzie i w wolności służąc Jedynemu Bogu. Pan Bóg nie potrzebuje naszej służby.  Kiedy zaś mówimy, że my Mu służymy, oznacza to, że to my do Niego się przyznajemy i do Niego chcemy należeć, by w życiu korzystać z Jego mocy i łaski. Nawiązałem tutaj do pierwszych wierszy Księgi Pieśni nad Pieśniami.

Po katechezie wielu spośród uczestników dało świadectwo tego, co przeżyli na spotkaniu w Pratulinie. Było to bardzo wymowne ubogacające.

Na zakończenie przeczytaliśmy Słowo z Ewangelii. Było to opowiadanie o Przemienieniu Jezusa na Górze Tabor. Zrobiłem do tego krótką katechezę.

Spotkanie zakończyliśmy Modlitwą Pańską i Błogosławieństwem.

Chętnych zapraszam do dalszej wymiany myśli

Bp ZbK

 

Podaję dla zainteresowanych moją recenzję dorobku Kiko Arguello, który stanowił przedmiot przyznania mu tytułu doktora hc przez Katolicki Uniwersytet Lubelski w dniu 26 czerwca 2013 roku.

Niżej podaję link do tekstu tej recenzji tak, jak ona została wydrukowana w wydanej na tę okazję publikacji.

Recenzja bp ZbK Dr hc Kiko

Bp ZbK

 

„Cierpienie niewinnych” (130623 i 25)

by bp Zbigniew Kiernikowski

W Niedzielę, 23 czerwca, w Oświęcimiu – Brzezińce (Auschwitz – Birkenau) na terenie byłego obozu koncentracyjnego i we wtorek, 25 czerwca, w Lublinie na placu zamkowym została przedstawiona Symfonia celebracyjno-katechetyczna: „Cierpienie Niewinnych”. Jest to utwór skomponowany przez Kiko Arguello i wykonywany przez orkiestrę oraz chór złożone z uczestników DN głównie z Hiszpanii.

Ta symfonia jest okazją do zmierzenia się z tematem zła w ogóle a w szczególności cierpienia, które dotyka niewinnych.

Kikko zajmował się tym problemem istniejącym w świecie i tak często dotykającym ludzi w sposób gwałtowny. Jest to jego bardzo osobista próba szukania odpowiedzi w Słowie Bożym i wyrażania owoców tego poszukiwania za pomocą muzyki.

Tego rodzaju odczytywanie Słowa i dzielenie się nim może służyć przekraczaniu pewnych granic i barier. Jednym ze znaków tego jest płaszczyzna wspólnoty i zrozumienia w odczytywaniu Słowa Starego Przymierza, jaka tworzy się między chrześcijanami a żydami. Jest to wielka szansa pełniejszego zrozumienia przesłania przyniesionego przez Jezusa Chrystusa, które dotyka właśnie cierpienia niewinnych (takim był Jezus) i usprawiedliwienia winnych (takimi jesteśmy my). Jest to szansa wspólnego odnajdywania się w gronie odkupionych, o czym tak dobitnie mówi św. Paweł w Liście do Rzymian (rozdziały 9-11).

Bp ZbK

W dwunastą Niedzielę roku C jako pierwsze czytanie jest proklamowane Słowo z Księgi Zachariasza. Odnosi ono nas do jednego z istotnych momentów przeżywania przez nas wiary oraz formowania tej wiary. Jest to związane z obietnicą daną Dawidowi. Gdy jest mowa o Dawidzie i jego Domu oraz o mieszkańcach Jeruzalem , chodzi o bardzo specyficzną obietnicę. Trzeba tutaj myśleć o proroctwie Natana z 2 Sm 7,14nn nawiązywaniu do tej obietnicy lub jej przytaczaniu w różnej formie i w wielu miejscach.

Dobitnie to widzimy w Psalmie 89. Są tam wypowiedziane słowa: „Sprawię, że potomstwo jego będzie wieczne, a jego tron – trwały jak dni nieba. A jeśli synowie jego porzucą moje prawo i nie będą postępować według mych przykazań, jeżeli naruszą moje ustawy i nie będą pełnili moich rozkazów, ukarzę rózgą ich przewinienia, a winę ich biczami; lecz nie odejmę mu łaski mojej i nie zawiodę w mojej wierności (Ps 89,30-34). W kontekście tego Psalmu i proroctwa Natana możemy pełniej rozumieć słowa proroka Zachariasza czytane w dzisiejszą Niedzielę:

Na dom Dawida i na mieszkańców Jeruzalem
wyleję Ducha pobożności.
Będą patrzeć na tego, którego przebili,
i boleć będą nad nim,
jak się boleje nad jedynakiem . . .  (Za 12,10).

 

To słowo jest jednym z ukonkretnień proroctwa danego Dawidowi przez Natana. Podobnie jak proroctwo Izajasza o wyrośnięciu różdżki z Pnia Jessego i rozwijającej się z niej odrośli, na której spocznie Duch Pana (Iz 11,1n) .

1. O jaką pobożność chodzi w proroctwie Zachariasza ?

Polski przekład mówiący o wylaniu ducha pobożności zostawia pewien niedosyt lub nawet lukę w stosunku do tekstu oryginalnego i najstarszych przekładów. Można powiedzieć, że jest pewnym uproszczeniem czy zacieśnioną interpretacją tekstu. Czytaj więcej…

Dziś, 19 czerwca 2013 roku odbyła się wizytacja kanoniczna Parafii pw. Św. Bartłomieja Apostoła w Osiecku. Podczas katechezy mówiłem o wspólnocie parafialnej jako miejscu uczenia się Tajemnicy Jezusa Chrystusa i dokonywaniu się tej inicjacji we współpracy z rodziną. Szczególnym momentem tej wspólnoty jest jedność. To w ten sposób wspólnota kościelna staje się sakramentem zbawienia dla członków tej wspólnota a także dla wszystkich, którzy z nią się spotykają. Te myśli wynikają z modlitwy dnia odmawianej w święto Apostoła Bartłomieja.

Podczas spotkania w Gminie mówiłem o organizowaniu życia indywidualnego i społecznego przez wierzących zgodnie z Psalmem 23: „Pan jest moim Pasterzem, niczego mi nie braknie”.

W szkole podstawowej w Augustówce dzieci śpiewały pod przewodnictwem pani Katechetki i zadawały trochę trudne pytania, na które próbowałem odpowiedzieć. Trudność polegała na tym, że pytania bardziej były na poziomie dorosłych niż dzieci. Nie wiem, czy moje odpowiedzi były wystarczająco dostosowane. Mam jednak nadzieję, że to, co mi się nie udało, dokończy pani Katechetka i Nauczyciele. Zresztą to z nimi były kontynuowane tematy odnoszące się do jedności Kościoła itp.

Bardziej szczegółowe sprawozdanie z wydarzeń podczas wizytacji można znaleźć na stronie diecezjalnej.

Zachęcam do kontynuowania rozpoczętych rozmów.

Bp ZbK

Kontynuujemy dziś rozmowę na temat Synodu.

Zapraszam

Bp ZbK

W dniach 16 i 18 czerwca odbyła się wizytacja kanoniczna Parafii pw. Św. Jana Chrzciciela w Parczewie. W Niedzielę były celebrowane liturgie Eucharystii oraz udzieliłem sakramentu Bierzmowania. Nadto wygłosiłem katechezę dotyczącą podstawowych aspektów życia chrześcijańskiego. W szczególności mówiłem o możliwości „niszczenia pięty” ze względu na potrzebę „zniszczenia głowy węża” (zob. Rdz 3,15).

We wtorek, 18 czerwca miało miejsce spotkanie z „Ojcami Miasta” czyli przedstawicielami miejscowych władz i instytucji. Skierowałem do zebranych słowo o niektórych aktualnych aspektach współczesnego społeczeństwa i stylu życia. Mówiłem m.in. o traktowaniu żywo dyskutowanej dziś kwestii „śmieciowej”.

W miejscowym szpitalu odwiedziłem Chorych na oddziale chorób wewnętrznych is potkałem się z grupą osób stanowiących Personel szpitalny. Mówiliśmy o aspektach prób „modyfikacji” człowiek w zestawieniu z  jego godnością i zamysłem Bożym.

W Pierwszym Liceum spotkałem się z młodzieżą, która przedstawiła wymowną inscenizację o zagubionym młodzieńcu i innych aspektach życia młodzieńczego. Podczas spotkania z Gronem Nauczycielskim rozmawialiśmy o perspektywach życia szczęśliwego wg Psalmu 1.

Zachęcam do kontynuowania rozpoczętych rozmów.

Bp ZbK

Następna strona »

css.php