Obrazy apokaliptyczne są pomocą w odczytywaniu teraźniejszości, czyli naszego aktualnego życia i tego wszystkiego, co dzisiaj w naszym życiu się dzieje. Chodzi o życie nas poszczególnych osób jako członków Kościoła i nas jako wspólnoty Kościoła. Apokalipsa to objawienie. Objawienie sensu wydarzeń po to, aby w nich się nie zagubić i nie stracić możliwości przeżywania rzeczywistości zbawczej. Taki oto obraz jawi się dzisiaj przed naszymi oczami:

Świątynia Boga w niebie się otwarła,
i Arka Jego Przymierza ukazała się w Jego Świątyni.
Potem wielki znak się ukazał na niebie:
Niewiasta obleczona w słońce i księżyc pod jej stopami,  
a na jej głowie wieniec z gwiazd dwunastu. (Ap 11,19 – 12.1).

 

Świątynia – to miejsce spotkania człowieka z Bogiem. Zazwyczaj człowiek buduje świątynie Bogu bądź bożkom. Tutaj jest świątynia uczyniona nie rękami ludzkim, świątynia, o której Bóg przyrzekł przez proroka Natana, że to On zbuduje dom spotkania i trwania swej obecności między ludźmi. To w tej świątyni, która ostatecznie jest Kościołem – Ciałem Chrystusa otrzymujemy zrozumienie dziejów. Maryja jest prawzorem tej świątyni i Matką tej świątyni. To znaczy także jest kluczem rozumienia wszystkiego, co dzieje się między Bogiem a człowiekiem.

 

1. Zmaganie się

W apokaliptycznej wizji została ukazana Niewiasta obleczona w słońce z koroną z dwunastu gwiazd na głowie. Jest to znak obecności Kogoś, kto – będąc stworzeniem – zostaje wybrany, by być znakiem, narzędziem i objawieniem Bożego działania wobec człowieka.  Czytaj więcej…


css.php