Czwarta Niedziela Adwentu, rok C. Jesteśmy już bezpośrednio przed Świętami Bożego Narodzenia. W liturgii niedzielnej czytamy fragment księgi Proroka Micheasza. Jest to jedno z proroctw mesjańskich odnoszących się miejsca i czasu narodzenia Jezusa. Przy czym nie chodzi tylko o określenie geograficzne tegoż miejsca – chociaż to też jest w przedmiocie – ile raczej o charakter tego miejsca a właściwie rodu.

Proroctwo ma swoje usytuowanie historyczne w kontekście zagrożenia przez Senacheriba Jerozolimy. Okazały się nieskuteczne wszystkie formy obrony. Wszyscy „mocni” okazali się jako niezdolni do obrony tego, co najcenniejsze. Żadne pokolenie nie było w stanie oprzeć się inwazji. I oto bardzo śmiała i oryginalna zapowiedź – obetnica zwycięstwa i pokoju:   

A ty, Betlejem Efrata,
najmniejsze jesteś wśród plemion judzkich!
Z ciebie wyjdzie dla mnie Ten, który będzie władał w Izraelu,
a pochodzenie Jego od początku, od dni wieczności (Mi 5,1).

W przeciwstawieniu do wszystkich dotychczasowych sił (władcy, królowie) zostaje przedstawione rozwiązanie wynikająca z innego klucza. Przedstawia ono też zupełnie inną strategię niż strategia mocy i konfrontacji wielkich sił.   

1. Betlejem – Efrata z pokolenia Judy  

Nie chodzi więc o całe pokolenie Judy  lecz o najmniejszy klan w tym pokoleniu. Efrata to był klan, który miał swoje pochodzenie od Kaleba (zob. 1Krn 2,19.24.50). Człowieka, który stanął po stronie Mojżesza, gdy wielu buntowało się przeciw niemu, wobec perspektywy wejścia do Ziemi Obiecanej (zob. Lb rozdziały 13 i 14).  Nie przemawiała tak większość, lecz ci, którzy byli posłuszni i poddani zamysłowi Bożemu.   Czytaj więcej…

Dziś wieczorem spotkały się u mnie, w domu biskupim trzy stowarzyszenia: Bractwo św. Judy Tadeusza, Fraternia M.B. Królowej Rodzin działająca na rzecz życia i rodziny oraz Konwent „Lux Christi”.

Te trzy organizacja skupiają wiernych świeckich zaangażowanych w różnych dziedzinach życia. Bractwo św. Judy Tadeusza działa od około 5 lat. Zajmuje się umacnianiem chrześcijańskiego pojmowania misji chrześcijańskiej w kluczu niesienia pomocy wszystkim potrzebującym rozeznania w różnych dziedzinach życia. Fraternia M.B. Królowej Rodzin stawia sobie jako cel obronę życia ludzkiego i promocję wszystkiego to, co jest związane z niesieniem pomocy rodzinie. Konwent „Lux Christi” działający zaledwie ponad rok troszczy się o niesienie nauki chrześcijańskiej i chrześcijańskiego wychowania oraz popularyzację wszystkiego, co jest związane z patriotyzmem.

Było to pierwsze wspólne spotkanie członków tych trzech stowarzyszeń. Chodziło o wzajemne poznanie się oraz o przedstawienie własnej tożsamości i aktywności. W spotkaniu uczestniczyło ponad trzydzieści osób. Jestem przekonany, że prezentacja członków stowarzyszeń i zakresu ich działalności oraz wymiana doświadczeń była bardzo potrzebne, by lepiej uświadomić sobie możliwości i potrzeby działania tychże organizacji.

Dziękuję wszystkim Uczestnikom. Jeśli będzie chęć dalszej wymiany zdań i prezentowanie pomysłów, zapraszam do tego – nie tylko Uczestników spotkania, nie tylko Członków tych stowarzyszeń, ale wszystkich, których interesuje tematyka działalności wiernych świeckich.

Może to będzie też okazją, by Członkowie tych stowarzyszeń przedstawili coś ze swojej działalności tutaj na blogu.  

Bp ZbK

Obecność Mocarza (3 Ndz Adw C 2012)

by bp Zbigniew Kiernikowski

W trzecią Niedzielą Adwentu roku C słyszymy jako pierwsze czytanie fragment proroctwa Sofoniasza. Jest to fragment pochodzący najprawdopodobniej z drugiej połowy VII wieku przed Chrystusem. Państwo północne zostało zdobyte przez Asyryjczyków. Zbliża się czas doświadczenia dla Państwa Południowego, a więc Judy, którego ośrodkiem była Jerozolima a w niej świątynia i góra Syjon.

Córo Jeruzalem!
Oddalił Pan wyroki na ciebie, usunął twego nieprzyjaciela:
król Izraela, Pan, jest pośród ciebie, nie będziesz już bała się złego.
Owego dnia powiedzą Jerozolimie: Nie bój się, Syjonie!
Niech nie słabną twe ręce!
Pan, twój Bóg jest pośród ciebie, Mocarz (So 3,14-17).

 

To proroctwo odnosi się do sytuacji, kiedy było zagrożenie, ale kiedy też były podejmowane próby reform religijnych, w szczególności przez króla Jozjasza (640-609 przed Chr.). Wielka reforma religijna była inspirowana w jakiejś mierze przez nauczanie prorockie Sofoniasza – obok innych proroków, których działalność wpływała na wydarzenia tego okresu dziejów Izraela. Charakterystyczne jest to, że kiedy Sofoniasz, w czytanym dzisiaj fragmencie, używa nazwy Izrael, nie jest to określeniem Królestwa Północnego, lecz Izraela jako całości dwunastu pokoleń.

 

1. Król Izraela

Wezwanie do radości ma swoje uzasadnienie w tym, że Pan oddalił ciążący nad miastem wyrok i usunął nieprzyjaciela. Czytaj więcej…

Dalszy ciąg rozmowy w ramach programu „Chrzest w życiu i misji Kościoła”. Dalsza i już końcowa część drugiej katechezie tego roku duszpasterskiego.

Tematyka jest związana z instytucjami religijnymi Izraela, czyli Starego Testamentu. Dziś zwrócimy szczególną uwagę na relacje między Synagogą a Kościołem. Zawsze chodzi – obok oddawania Bogu chwały – o aspekt gromadzenia się dla słuchania Słowa Bożego i przekazywania nauki oraz kształtowania wiary.

Nadto zajmiemy się aktualnościami,. jakie jawią się dziś w punkcie naszych zainteresowań.

Zapraszam!

bp ZbK

 Dziś kolejna audycja.

Kontynuujemy rozmowę w ramach programu „Chrzest w życiu i misji Kościoła”. Jesteśmy w drugiej katechezie tego roku duszpasterskiego. Tematyka jest związana z instytucjami religijnymi Izraela, czyli Starego Testamentu. To przygotowuje do rozumienia tego, co Jezus czyni w Nowym Testemencie. Drugim tematem, który teraz podejmujemy jest „Synagoga”  jako instytucja, która stanęła u początku gromadzenia się dla sł.uchania Słowa Bożego.  

Nadto zajmiemy się aktualnościami,. jakie jawią się dziś w punkcie naszych zainteresowań.

Zapraszam!

bp ZbK

Spotkanie z Małżeństwami (121204)

by bp Zbigniew Kiernikowski

Dziś na spotkaniu z Małżeństwami kontynuowaliśmy tematykę dotyczącą relacji kształtowanych na obraz i podobieństwo Boże. Zatrzymaliśmy się dłużej nad tym zagadnieniem w świetle pierwszych słów Bemedykta XVI Listu Apostolskiego „Porta Fidei” zapowiadającego Rok Wiary.

Tym, co stnowiło przedmiot katechezy i dalej naszych rozważań to rozumienie samego pojęcia i rzeczywistości „bramy wiary” jako rzeczywistości kształtującej człowieka i prowadzącej do komunii.

Jeśli ktoś z Uczestników zechce kontynuować, to bardzo zapraszam.

Bp ZbK

 

Spotkanie z Nauczycielami KLO (121203)

by bp Zbigniew Kiernikowski

Spotkanie z Nauczycielami Katolickiego Liceum Ogólnokształcącego im. Św. Rodziny w Siedlcach wprowadziłem katechezą w oparciu o List Apostolski Benedykta XVI „Porta fidei” ogłaszający Rok Wiary. Zwróciłem przede wszystkim uwagę na sens określenia „brama wiary” jako rzeczywistości zapraszającej nas nie tyle do takiego rozumienia jakoby chodziło o jakieś przemieszczenie się czy przejście przez jakby zewnętrzną bramę, czyli dokonanie jakiejś akcji religijnej czy obrzędu. Jest to zaproszenie do wejścia w wiarę, dzięki której dokonuje się (może dokonać się) przemiana naszego życia. Chodzi najpierw i przede wszystkim o zmianę naszej mentalności, aby nie była tylko zewnętrznie religijna, lecz kształtowała nasze życie na wór Jezusa Chrystusa.

Mówiłem dalej w oparciu o tekst Jr 7,3.5 ukazujący rolę i zadanie proroka Jeremiasza w kształtowaniu wiary ówczesnych praktykujących religijny kult świątynny oraz w oparciu o tekst Rdz 12,1 mówiący o wyjściu Abrahama z jego ziemi, aby być w kraju, który mu Bóg ukaże, tzn. aby widzieć inaczej.

Te dwie postaci: Jeremiasz i Abraham są nam bardzo pomocne w rozumieniu i przeżywaniu tego, czym jest brama wiary prowadząca do takiej przemiany naszego życia, by ono było życiem z wiary.

Następnie wywiązała się dyskusja, która domaga się kontynuacji.

Zapraszam więc do dalszej wymiany zdań i pogłębiania myśli o życiu z wiary szczególnie w poczuciu odpowiedzialności za kształtowanie młodego pokolenia. Aby mogło to być owocne, potrzebujemy najpierw sami umocnienia na tej drodze.

Bp ZbK

Potomstwo sprawiedliwe (1 Ndz Adwentu C 2012)

by bp Zbigniew Kiernikowski

W pierwszą Niedzielę Adwentu roku C pierwsze czytanie liturgiczne stanowi fragment proroctwa Jeremiasza. To proroctwo sytuuje się pod koniec wygnania babilońskiego i jest przeniknięte myślą o powrocie do Ziemi Obiecanej. Ten powrót jest zapowiadany jako wydarzenie o znaczeniu większym niż wyjście z Egiptu.

Specyfika wielkości tego wydarzenia będzie – wg zapowiedzi proroków – polegać nie tylko na samym powrocie z ziemi wygnania, ale na przemianie ludzi, którzy jako „reszta” wrócą do Ziemi Obiecanej. Nowość i oryginalność tego powrotu polega głównie na tym, że powracający pozwolę się nie tylko prowadzić, by dojść do Ziemi, z której oni czy raczej ich przodkowie zostali wygnani, lecz pozwolę się przemieniać tak, by żyć duchem Bożym, by przyjąć do swego serca Boże prawo i nim konsekwentnie żyć.

Wtedy to Pan wypełni pomyślną zapowiedź, jaką obwieścił domowi izraelskiemu i domowi judzkiemu:

W owych dniach i w owym czasie
wzbudzę Dawidowi potomstwo sprawiedliwe;
będzie wymierzać prawo i sprawiedliwość na ziemi (Jr 33,15).

Rozumienie przesłania tego tekstu zależy w dużej mierze od tego odniesiemy pojęcie „potomstwo sprawiedliwe”. Przyjrzyjmy się choćby krótko i w sposób uproszczony, jak to jest możliwe tutaj na blogu.

1. Potomstwo z rodu Dawida

Wczytanym w dzisiejszą Niedzielę fragment proroctwa Jeremiasza (w przekładzie Biblii Tysiąclecia) mówi o „potomstwie sprawiedliwym”. Określenie hebrajskie to: tsemah tsedakach, a więc dosłownie „potomstwo sprawiedliwości”. Czytaj więcej…

W święto Andrzeja Apostoła, 30 listopada 2012 r., zainaugurowaliśmy „Pustelnię Sługi Bożego Księdza Franciszka Blachnickiego” na tzw. Wichrówce koło Dursztyna. Jest to dzieło prowadzone przez Instytut Niepokalanej Matki Kościoła (Ruch Światło-Życie).

Wczorajszy dzień to dzień intensywnej pracy i modlitwy. Liturgia Godzin i Liturgia Eucharystii były tymi elementami wczorajszego dnia, które nadawały charakter temu wydarzeniu. W treści związane z sensem i misją tej pustelni wprowadziłem przez konferencję tematyczną o roli przeżycia i doświadczenia pustyni i samotności w celu przygotowania siebie do życia w relacjach i jak najpełniejszej komunii z Bogiem i z bliźnimi. Pustynia i samotność nie są bowiem właściwym miejscem życia. Jednak doświadczenie związane z pustynią (pustelnią) i przeżycie samotności są pożyteczne a nawet czasem konieczne do tego, by przygotować siebie do życia we właściwych relacjach oraz we wspólnocie i komunii.

Tematyka pustyni i samotności w kluczu kształtowania relacji i komunii została następnie zgłębiona przez uczestników w kilkugodzinnej skrutacji Słowa Bożego a następnie przez podzielenie się swoimi doświadczeniami i refleksjami.

Gdyby ktoś był zainteresowany uzyskaniem dalszych wiadomości i ewentualnym skorzystaniem z tej szczególnej oferty dla pogłębienia swego życia duchowego a w szczególności uzyskania więcej światła na to wszystko czym jest przeżywanie relacji z Bogiem i z bliźnimi, może się kontaktować z odpowiedzialnymi za ten ośrodek pod numerem telefonicznym +48 500 850 400.

Pozdrawiam wszystkich Blogowiczów jeszcze z gór, ale już w drodze do Siedlec

Bp ZbK


css.php