Mądrość Boża (28 Ndz B 2012)

by bp Zbigniew Kiernikowski

W 28 Niedzielę roku B jako pierwsze czytanie niedzielnej liturgii mamy fragment Księgi Mądrości. Jest to świadectwo jakie daje Autor – król Salomon – o tym wielkim darze Bożym, w którym otrzymał udział. Mądrość, która jest tutaj wychwalana i podobnie w całej tej księdze jest darem Boga. Nie jest to więc mądrość ludzka, lecz ta, którą człowiek może zostać obdarowany i która staje się do jego dyspozycji. Człowiek nie ma jednak nad nią władzy, lecz może z niej korzystać. To korzystanie z niej nie jest niczym ograniczone poza tylko jednym warunkiem. Człowiek korzystający z tej mądrości musi pozwolić, aby ona go prowadziła i to w sposób bezwarunkowy. Człowiek przez to nie zostanie ograniczony w swojej wolności, lecz będzie odkrywał, że to jest największym przejawem jego wolności, że dobrowolnie daje jej się prowadzić.

Jest to dar ponad wszelkie dary. Jest to dar, który oddaje siebie całkowicie człowiekowi, by go przeniknąć. W tym darze człowiek, jak długo daje się prowadzić, wszystko widzi i poznaje inaczej niż tylko jego osobiste uzdolnienia i władze. Autor wyraża to w prostym i mocnym porównaniu czy zestawieniu:

Przeniosłem ją nad berła i trony
i w porównaniu z nią za nic miałem bogactwa.
Nie porównałem z nią drogich kamieni,
bo wszystko złoto wobec niej jest garścią piasku,
a srebro przy niej ma wartość błota (Mdr 7,8n).

 

Jest to tylko część tego porównania. To zestawienie z dobrami materialnymi, które tak często dla człowieka są pierwszą i bezpośrednią wartością, jest tylko pewnym wprowadzeniem: Dalej ta mądrość jest zestawiona ze zdrowiem, pięknością, splendorem życia itp.

 

1. Skąd ta Mądrość

Jest ona, jak powiedzieliśmy już wcześniej, darem od Boga. Salomon prosił o nią Boga i ją otrzymał. Dzięki niej dokonał wielu rzeczy i zdobył uznanie w ówczesnym świecie. Ta mądrość stała się niejako na jego usługach. Czytaj więcej…

css.php