Pan przychodzi, by zbawić (23 Ndz B 2012)

by bp Zbigniew Kiernikowski

W 23 Niedzielę roku B czytamy fragment proroctwa Izajasza. Odnosi się do sytuacji zagrożenia wygnaniem babilońskim. Jest to fragment proroctwa z końca pierwszej części Księgi Izajasza, kiedy to w języku o charakterze apokaliptycznym Izajasz, w imieniu Boga wypowiada są nad narodami.

Wszyscy będą doświadczeni. Jednakże Jerozolima, jako wybrane miasto Boga, w tym bolesnym doświadczeniu, które ją czeka dozna błogosławieństwa. Pamiętamy, że jesteśmy w czasie i w kontekście wydarzeń składających się na wygnanie babilońskie. Jest ono skutkiem niewierności narodu wybranego, nie jest jednak dla jego pognębienia, lecz dla jego nawrócenia i przemiany. Taki oto jest kontekst przesłania proroka Izajasza, którego fragment czytamy:

Odwagi! Nie bójcie się!
Oto wasz Bóg,
oto – pomsta;
przychodzi Boża odpłata;
On sam przychodzi, by zbawić was.
Wtedy przejrzą oczy niewidomych i uszy głuchych się otworzą (Iz 35,n).

 

Wniknijmy głębiej w prawdę o przychodzeniu Boga do człowieka w celu  zbawienia  człowieka. Musi się jednak przy tym okazać i sprecyzować., o co chodzi w tym zbawieniu człowieka. Nad czym i wobec czego ma się okazać pomsta Boga. Na czym polega zapłata, o której mówi prorok. Do czego ona prowadzi i do czego uzdalnia.

1.    Nie bójcie się

Lęk i strach towarzyszą człowiekowi od momentu pierwszego grzechu. Przyczyna tego lęku leży w tym, że człowiek sięgnąwszy po zakazany owoc z drzewa poznania dobra i zła, zobaczył, że jest nagi, czyli poznał siebie jako kogoś, kto jest pozbawiony opieki, protekcji. Święty Paweł Apostoł powie, że człowiek w grzechu został pozbawiony chwały Bożej (zob. Rz 3,23). Czytaj więcej…


css.php