W dziesiątą Niedzielę roku B mamy jako pierwsze czytanie fragment Księgi Rodzaju wskazującym na grzech człowieka i na jego konsekwencje. To krótkie opowiadanie odnosi się do jednej z najbardziej podstawowych prawd egzystencji ludzkiej i wyraża istotę historii zbawienia zawartą u samego jej początku. Jest właśnie tutaj jakby kod dostępu do całej historii zbawienia.

Faktem jest grzech. Adam i Ewa spożyli z owoców drzewa poznania dobra i zła i odkryli, że są nadzy. W tej sytuacji działanie Boga nie koncentruje się najpierw na skutkach grzechu spowodowanych w człowieku, lecz zwraca się najpierw i przede wszystkim do źródła i praprzyczyny grzechu. Po odbytym dialogu, który ukazuje „przebieg” grzechu jakby w odwrotnej kolejności: od skutku do przyczyny (Adam – Ewa – wąż), Bóg zwraca się do węża:

 

Wprowadzam nieprzyjaźń między ciebie a niewiastę,
pomiędzy potomstwo twoje a potomstwo jej:
ono zmiażdży ci głowę,
a ty zmiażdżysz mu piętę (Rdz 3,1nn).

 

Te słowa Pana Boga stanowią punkt zwrotny nie tylko w „obiektywnie” zaistniałej historii zbawienia, ale stanowią punkt zwrotny w życiu każdego, kto odkrywa tę historię i pozwala by w nim się ona spełniała.

1. Konsekwencje działania kusiciela

Bezpośrednie konsekwencje działania węża-kusiciela to otwarcie się oczu człowieka na jego sytuacją „poza” Bogiem czy „bez” Boga. Chodzi o to, co stało się w sercu człowieka, w jego świadomości . Człowiek stracił świadomość swojej relacji z Bogiem negując w sobie poznanie Boga i tym samym całej otaczającej rzeczywistości widzianej dotychczas w świetle (przez pryzmat) poznania Boga. Czytaj więcej…


css.php