W szóstą Niedzielę Wielkanocną roku B czytamy fragmenty opowiadania z Dziejów Apostolskich o bardzo znamiennym wydarzeniu, jakie miał miejsce w Cezarei, w domu setnika Korneliusza. Ludzkim protagonistą tego wydarzenia jest św. Piotr. Właściwym zaś jest Duch Święty. To wydarzenie jest w pewnym sensie ukoronowaniem działalności św. Piotra w sposobie, jak przedstawia św. Łukasz w Dziejach Apostolskich rozwój Kościoła. Po niedługim czasie od opowiedzianych tutaj wydarzeń ludzkim protagonistą opowiadań św. Łukasza w Dziejach stanie się św. Paweł.

To, co stało się w Cezarei, przedstawia bardzo znaczące wydarzenie nie tylko dla św. Piotra, ale także dla całego Kościoła. W czytaniu niedzielnym słyszymy tylko bardzko krótkie fragmenty opowiadania o tym wydarzeniu. Kto chce zapoznać się z całym opowiadaniem, winien sięgnąć do 10 rozdziału Dziejów.

Kiedy Piotr jeszcze mówił,
Duch Święty zstąpił na wszystkich, którzy słuchali nauki.
I zdumieli się wierni pochodzenia żydowskiego,
którzy przybyli z Piotrem,
że dar Ducha Świętego wylany został także na pogan.
Słyszeli bowiem, że mówią językami i wielbią Boga (Dz 10,44nn).

 

Zdumieli się, bo widzieli, co się stało. Zstąpił bowiem Duch Święty na pogan. Piotr miał z tym sam trudności. Po pierwsze dlatego, że wszedł do domu poganina. Po drugie, że zobaczył, iż jego dotychczasowe przekonania religijne ‑ co do tego, kto może być obdarzony darami Bożymi, w szczególności Duchem Świętym – zostały zachwiane. Zaczął bowiem dostrzegać, że te Boże dary nie są tylko dla narodu wybranego, bo – jak to sformułuje później sam Piotr – Bóg nie ma względu na osoby.

 

1. Pięćdziesiątnica pogan

Wydarzenie w domu setnika Korneliusza w Cezarei jest wydarzenie analogicznym do tego, jakie miało miejsce w dniu Piećdziesiątnicy w Jerozolimie w wieczerniku. Nie było to łatwe dla przyjęcia przez Piotra chrześcijan pochodzenia żydowskiego. Czytaj więcej…


css.php